Τα χρόνια της κρίσης με έκαναν να καταλάβω πως η πολιτική αντίληψη και στάση που είχα υποστηρίζοντας μέχρι τότε το ΠΑΣΟΚ, ήταν λάθος. Εχοντας διατελέσει πρόεδρος του ερασιτέχνη Πανιώνιου από το 1999 έως το 2003, διαπίστωσα πως αν δεν συμβιβαστείς με το κατεστημένο δεν έχεις θέση στο χώρο. Αντίστοιχα μηνύματα είχα ήδη λάβει και αγωνιζόμενος μέσω του κινήματος των ΑμεΑ, καθώς την περίοδο 1988 - 2000 διετέλεσα πρόεδρος στο Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων του ΚΑΣΠ (Κέντρο Αποκατάστασης Σπαστικών Παιδιών) και πρόεδρος στο Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων, μέλος της διοίκησης της ΕΛΕΠΑΠ (Ελληνική Εταιρεία Προστασίας και Αποκατάστασης Αναπήρων) 2000 - 2006.

Δυστυχώς, τα δικαιώματα των νέων στη ζωή και τον αθλητισμό δεν είναι δεδομένα. Αντίθετα, αποτελούν αντικείμενο εκμετάλλευσης και ψηφοθηρίας από αυτούς που τους κλέβουν κάθε μέρα τη ζωή και τους υποθηκεύουν το μέλλον. Προσέγγισα επομένως πολιτικά το ΚΚΕ, αντιλαμβανόμενος το αυτονόητο: Δεν είναι λύση να προσπαθείς να φτιάξεις το σάπιο, λύση είναι να αγωνιστείς για να το ξεριζώσεις. Γι' αυτόν το λόγο συμμετέχω και συμπορεύομαι με το συνδυασμό της «Λαϊκής Συσπείρωσης» στο δήμο Νέας Σμύρνης, με επικεφαλής τον Γιάννη Κιουλάνη.