Ο Δ. Σταθόπουλος, υποψήφιος ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, σημείωσε πως τα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ στις επικείμενες εκλογικές αναμετρήσεις «είναι ψηφοδέλτια πάλης, διεκδίκησης ελπίδας και αγώνα με προοπτική, για πραγματική ανατροπή των όσων καθημερινά ζούμε και βιώνουμε».

Υπογράμμισε πως «η ΕΕ δεν βελτιώνεται, δεν γίνεται φιλολαϊκή, δεν εκδημοκρατίζεται», φέροντας ως παράδειγμα το πώς η ΕΕ, με επίφαση την πάταξη της τρομοκρατίας, στην πραγματικότητα καταδιώκει τη ριζοσπαστικοποίηση των λαϊκών κινημάτων, ενώ εξισώνει τον ναζισμό με τον κομμουνισμό. Προειδοποίησε ότι μέσα στην ΕΕ «δεν μπορούν ασφαλώς να αποκλειστούν πάσης φύσεως αντιδημοκρατικές εκτροπές αν στο μέλλον κινδυνέψει το υπάρχον σύστημα διακυβέρνησης των χωρών της ΕΕ και ειδικά αν κινδυνεύσει η κατανομή του πλούτου όπως είναι», ενώ στηλίτευσε τα περί λαϊκής κυριαρχίας που ακούγονται εντός της χώρας, διερωτώμενος «πώς είναι δυνατόν να υφίσταται κατ' ουσία η λαϊκή κυριαρχία όταν μεγάλο μέρος του πληθυσμού ζει πολύ κάτω απ' το όριο της φτώχειας και επομένως αδυνατεί αντικειμενικά να συμβάλει σε οτιδήποτε πέρα απ' την ημερήσια επιβίωση, πράγμα που του προκαλεί κατάθλιψη και πλήρη απομονωτισμό».

Καταλήγοντας σημείωσε ότι «γι' αυτό ακριβώς είναι αντικειμενικά απαραίτητο η φωνή και η επιρροή του ΚΚΕ να γίνει όσο το δυνατόν μεγαλύτερη και αυτό μπορεί να επιτευχθεί εκτός των άλλων και με την ενίσχυσή του στις επικείμενες εκλογικές αναμετρήσεις. Για να μπει σιγά - σιγά σε σίγουρο δρόμο η πάλη για τη διεκδίκηση και ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών», καλώντας τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα - με τον στίχο του ποιητή Κ. Βάρναλη - να μη «γίνουμε δειλοί, μοιραίοι και άβουλοι αντάμα, προσμένοντας κάποιο θάμα».

Ο Ν. Ζαχαρόπουλος, υποψήφιος περιφερειακός σύμβουλος, στάθηκε στη σημασία της ψήφου των νέων παιδιών, καλώντας τους να στείλουν το μήνυμα που πρέπει: «Η πρώτη ψήφος και κάθε νεανική ψήφος να είναι αγωνιστική, κόκκινη ψήφος (...) Γιατί η νέα γενιά έχει ιδανικά, ούτε ξεπουλιέται, ούτε προσκυνά! Ψηφίζουμε όπως αγωνιζόμαστε!». Πιο συγκεκριμένα, κάλεσε τους εργαζόμενους να ψηφίσουν ΚΚΕ και «Λαϊκή Συσπείρωση» γιατί δεν ανέχονται να ζουν με τα ψίχουλα, μέσα στη μιζέρια, τους μαθητές γιατί το ΚΚΕ ήταν το μόνο Κόμμα που στήριξε τις δίκαιες κινητοποιήσεις τους, όλους γιατί έχουν συμφέρον να εκλέξουν περισσότερους κομμουνιστές και αγωνιστές ευρωβουλευτές, περιφερειακούς συμβούλους, δημάρχους και δημοτικούς συμβούλους.

Τις μέρες που απομένουν, σημείωσε, «υποσχόμαστε να κάνουμε ό,τι περνά από το χέρι μας. Το χρωστάμε στην Ιστορία μας, στην Ιστορία της πόλης και του λαού μας! Το χρωστάμε στους 15.000 Μικρασιάτες πρόσφυγες (...) Το χρωστάμε στους ανθρακωρύχους της Καλογρέζας, τους εργάτες των λατομείων και των λιγνιτωρυχείων, τους ταπητουργούς, τους κλωστοϋφαντουργούς (...) Το χρωστάμε στα 22 παλικάρια του Μπλόκου της Καλογρέζας. Στους 1.000 του εφεδρικού ΕΛΑΣ Νέας Ιωνίας, που κατέλαβαν το καλοκαίρι του '44 το εργοστάσιο της Μπριτάνια και έδιωξαν τους Γερμανούς ναζί κατακτητές από τη Νέα Ιωνία (...) Το χρωστάμε στους αγωνιστές της μεταπολεμικής περιόδου, τους απεργούς ανθρακωρύχους του '54. Στους αγωνιστές της αντιδικτατορικής πάλης (...) Το χρωστάμε - αναφέρουμε μόνο ένα από τα εκατοντάδες ονόματα - στην συντρόφισσά μας, την Δέσποινα την Βενετσανοπούλου, που μετέφερε πάντα με σεμνότητα, χαμόγελο και αισιοδοξία όλες τις παραπάνω χρυσές σελίδες Ιστορίας του τόπου μας στις νεότερες γενιές. Την συντρόφισσα που το 1955 ήταν η πρώτη εκλεγμένη γυναίκα δημοτική σύμβουλος στη Νέα Ιωνία (...) Ολοι αυτοί έχουν χαράξει το δρόμο μας. O δρόμος αυτός δεν έχει γυρισμό! (...) Μία και μοναδική επιλογή: Με το χέρι στην καρδιά, με το μυαλό καθαρό και τα μάτια ανοιχτά: Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας!».