Η προκλητικότητα της τουρκικής αστικής τάξης κλιμακώνεται στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, με τελευταίο περιστατικό τη δέσμευση με NAVTEX, ανήμερα του Δεκαπενταύγουστου, μεγάλης περιοχής στην κυπριακή ΑΟΖ για στρατιωτικές ασκήσεις. Ταυτόχρονα, διακινούνται σενάρια και για πρόκληση στην ελληνική ΑΟΖ στην περιοχή του Καστελόριζου.

Τα τουρκικά γεωτρύπανα «Πορθητής», «Γιαβούζ» και το σεισμογραφικό «Μπαρμπαρός» βρίσκονται σταθερά στην περιοχή, και αναμένεται έως τα τέλη Αυγούστου και το άλλο γεωτρύπανο, «Ορουτς Ρέις», όλα με συνοδεία πολεμικών πλοίων. Με κάθε ευκαιρία Τούρκοι αξιωματούχοι δηλώνουν ότι θα παζαρέψουν σκληρά τα συμφέροντα των μονοπωλιακών τους ομίλων έναντι «συμμάχων» και ανταγωνιστών.

Αυτές ακριβώς οι κινήσεις, παρά τις πομπώδεις διακηρύξεις των αστικών κυβερνήσεων Ελλάδας και Κύπρου περί «προστασίας των κυριαρχικών δικαιωμάτων από τους Αμερικανοευρωπαίους συμμάχους», γίνονται με την «ομπρέλα» των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ, που προωθούν τους σχεδιασμούς τους στην ευρύτερη περιοχή, παζαρεύοντας και με την Τουρκία το ρόλο της στον σφοδρό ανταγωνισμό με τη Ρωσία, την Κίνα και άλλους, πρωτίστως για τον έλεγχο των ενεργειακών πηγών και των δρόμων μεταφοράς τους (ήδη διαγκωνίζονται ενεργειακοί κολοσσοί, όπως οι «ExxonMobil», «Total», «Eni», «Rosneft» κ.ά.), των αγορών και γενικότερα των γεωστρατηγικών σφαιρών επιρροής.

Τη βδομάδα που πέρασε, τη σκυτάλη των απειλών πήρε ο υπουργός Αμυνας της Τουρκίας, Χουλούσι Ακάρ, που βρέθηκε σε πολυήμερη επίσκεψη στο ψευδοκράτος. Στη γνωστή τακτική της δημιουργίας τετελεσμένων, επανέφερε για πολλοστή φορά τη ...θεωρία της «Γαλάζιας Πατρίδας», των 462 χιλιάδων τ.χλμ. που περιλαμβάνει και τμήματα των ΑΟΖ και άλλων χωρών (Ελλάδας, Κύπρου, Αιγύπτου κ.λπ.), λέγοντας:

«Μην περιμένει κανείς πως η Τουρκία των 82 εκατομμυρίων και η Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου (σ.σ. όπως αποκαλούν οι Τούρκοι το ψευδοκράτος) δεν θα κάνουν κάτι όταν εκείνοι θα κάνουν γεωτρήσεις αερίου και πετρελαίου. Αυτό είναι αστείο, δεν μπορεί να συμβεί. Θα υπερασπιστούμε το δίκαιό μας και το δίκαιο των Τουρκοκυπρίων. Μη δοκιμάσει κανένας τη δύναμή μας». Δήλωσε επίσης ότι «η Κύπρος, για το κράτος της Τουρκικής Δημοκρατίας, για τις τουρκικές Ενοπλες Δυνάμεις, αποτελεί εθνική μας υπόθεση», απειλώντας ακόμα και με νέα επέμβαση, ως «εγγυήτρια» δύναμη στο Κυπριακό.

Τη δική του σημασία για να κατανοηθούν οι τουρκικές κινήσεις έχει το σύνθετο παζάρι που διεξάγει η κυβέρνηση της χώρας τόσο με τις ΗΠΑ όσο και με τη Ρωσία, βασικούς πρωταγωνιστές στη μοιρασιά της ευρύτερης περιοχής, που ξεκινάει από την Ανατολική Μεσόγειο, τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική και φτάνει έως τα Βαλκάνια.

Η αγορά από την Τουρκία του ρωσικού συστήματος αεράμυνας «S-400», που κατά παρτίδες φτάνει στη χώρα, είναι «κόκκινο πανί» για τις ΗΠΑ, σύμμαχό της στο ΝΑΤΟ, που προχώρησαν σε αποκλεισμό της από το πρόγραμμα παραγωγής των μαχητικών «F-35», χωρίς να εγκαταλείπουν βέβαια την προσπάθεια να τη διατηρήσουν στο δυτικό στρατόπεδο.

Εγκλωβισμένα μέσα σ' αυτόν τον κυκεώνα των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και αντιθέσεων είναι οι ελληνοτουρκικές σχέσεις και το Κυπριακό, με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων, που επιδιώκουν μέσα από την εμπλοκή στην υλοποίηση του αμερικανοΝΑΤΟικού σχεδιασμού να αναβαθμίσουν το ρόλο της αστικής τάξης στην περιοχή, έναντι των ανταγωνιστών της, βάζοντας σε κίνδυνο το λαό και τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, που γίνονται αντικείμενο διαπραγμάτευσης αυτού του σύνθετου παζαριού.

Σε ό,τι αφορά ειδικά το Κυπριακό, μετά την 3ωρη συνάντηση του Κύπριου Προέδρου, Νίκου Αναστασιάδη, με τον ηγέτη του ψευδοκράτους, Μουσταφά Ακιντζί, στις 9 Αυγούστου στην οικία της ειδικής αντιπροσώπου του γγ του ΟΗΕ στην Κύπρο, Ελίζαμπεθ Σπέχαρ, προετοιμάζονται εντατικές διαπραγματεύσεις στη βάση διχοτομικών προτάσεων, που εξυπηρετούν τους ευρύτερους αμερικανο-ευρωπαϊκούς σχεδιασμούς.

Η κατάληξη της συνάντησης ήταν να υπάρξουν προπαρασκευαστικές συναντήσεις της ειδικής συμβούλου του γγ του ΟΗΕ για το Κυπριακό, Τζέιν Χολ Λουτ, με τους δύο ηγέτες στο νησί, το πιθανότερο την πρώτη βδομάδα του Σεπτέμβρη, όπου θα εξετάσουν τους λεγόμενους «όρους αναφοράς» που, όπως δηλώνεται, «θα μπορούσαν να επιτρέψουν τη διεξαγωγή δομημένων και προσανατολισμένων σε αποτέλεσμα διαπραγματεύσεων, που θα οδηγήσουν σε διευθέτηση (του Κυπριακού), με την αίσθηση του επείγοντος».

Στόχος, να υπάρξει στη συνέχεια μια τριμερής συνάντηση, κατά τα τέλη του Σεπτέμβρη, με τον γγ του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτέρες, στην έδρα του ΟΗΕ, που αν επιτύχει θα ανοίξει το δρόμο για μια νέα διαπραγμάτευση τύπου Κρανς Μοντανά της Ελβετίας.

Βεβαίως, όσο η Τουρκία δημιουργεί τετελεσμένα στην περιοχή με την παραβίαση της κυπριακής ΑΟΖ, τόσο θα ενισχύεται ο διχοτομικός σχεδιασμός, στη βάση της κοινής ανακοίνωσης Αναστασιάδη - Ερογλου, το Φλεβάρη του 2014, για «δύο συνιστώντα κράτη», που ανεξάρτητα από τη μορφή που θα πάρει, δικοινοτικής ομοσπονδίας ή συνομοσπονδίας θα είναι ντε φάκτο διχοτόμηση, κατοχύρωση των δεδομένων της κατοχής.

Επίσης, έγινε γνωστό ότι προωθούνται και τα λεγόμενα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης (ΜΟΕ) που προς το παρόν περιλαμβάνουν διασύνδεση των δικτύων ηλεκτροδότησης και κινητής τηλεφωνίας αλλά που δηλώνεται ότι θα επεκταθούν και σε άλλους τομείς. Ενώ με αφορμή τις απαντητικές επιστολές Γκουτέρες στους δύο ηγέτες, όπου δήθεν επικαλείται «στήριξη των όποιων μέτρων συνάδουν με Αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας» (που σημειωτέον πάρθηκαν κάτω από άλλο συσχετισμό δυνάμεων, όταν υπήρχαν η ΕΣΣΔ και το σοσιαλιστικό στρατόπεδο), έχει σημασία να θυμηθούμε ότι το λεγόμενο «πλαίσιο Γκουτέρες» ρίχνει την ιδέα του «μηχανισμού εφαρμογής» της όποιας συμφωνίας προκύψει με την εμπλοκή και «οργανισμών εκτός Κύπρου», «φωτογραφίζοντας» την ΕΕ και το ΝΑΤΟ υπό την ομπρέλα «πολυεθνικής στρατιωτικής δύναμης ασφαλείας».

Σε ό,τι αφορά το κομβικό ζήτημα της Ενέργειας είναι χαρακτηριστικό ότι παρά τις διαβεβαιώσεις της κυπριακής κυβέρνησης πως «καμία διασύνδεση δεν μπορεί να υπάρξει ανάμεσα στις συνομιλίες για την επίλυση του Κυπριακού και την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων», το θέμα είναι από τα βασικά στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης.

Καθόλου τυχαία, διαρρέεται ότι ο Πρόεδρος Ν. Αναστασιάδης προετοιμάζει προτάσεις για το ζήτημα της διαχείρισης του φυσικού αερίου, όπως ζητάει το ψευδοκράτος. Και σημειώνεται ότι θα εκφράσει τη διάθεσή του «να εξετάσει πρόσθετους μηχανισμούς διασφάλισης προς όφελος των Τουρκοκυπρίων από τα έσοδα, όταν και εφόσον προκύψουν, από την εξερεύνηση των υδρογονανθράκων, στο πλαίσιο μιας συνολικής διευθέτησης του Κυπριακού».

Τα επόμενα βήματα είναι η συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου, στις 21 Αυγούστου, και η σύγκληση του λεγόμενου Εθνικού Συμβουλίου, για την ενημέρωση των άλλων κομμάτων σχετικά με την πρόσφατη συνάντηση Αναστασιάδη - Ακιντζί και τις κινήσεις της κυβέρνησης ενόψει των συναντήσεων με Λουτ και Γκουτέρες.

Σε όλη αυτή τη διευθέτηση - μοιρασιά στην περιοχή η ελληνική αστική τάξη διεκδικεί το δικό της μερτικό. Η κυβέρνηση της ΝΔ, πατώντας στο στρωμένο από τον ΣΥΡΙΖΑ έδαφος, που ικανοποίησε κάθε αμερικανοΝΑΤΟική απαίτηση, συνεχίζει στην ίδια επικίνδυνη για το λαό λογική του εφησυχασμού περί «ισχυρών συμμάχων της Ελλάδας και της Κύπρου, ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ», που «θα εξασφαλίζουν τα κυριαρχικά μας δικαιώματα».

Χαρακτηριστικές είναι οι δηλώσεις του αναπληρωτή υπουργού Εξωτερικών, Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη, που ενώ αναφέρει ότι «η Τουρκία υιοθετεί μια προκλητική συμπεριφορά που αψηφά το Διεθνές Δίκαιο, το Δίκαιο της Θάλασσας αλλά και την καταδίκη της διεθνούς κοινότητας», υποστηρίζει ότι «η Ελλάδα, αντιθέτως, είναι η δύναμη σταθερότητας και ειρήνης στην ευρύτερη περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου. Η ασπίδα μας είναι οι συμμαχίες στο ευρωπαϊκό περιβάλλον και στην περιοχή, όπως, για παράδειγμα, αυτή με το Ισραήλ, τις ΗΠΑ και την Αίγυπτο και το δόρυ οι Ενοπλες Δυνάμεις μας. Δεν θα ανεχθούμε την οποιαδήποτε αμφισβήτηση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων και οι όποιες μονομερείς ενέργειες δεν μπορούν και δεν θα μείνουν αναπάντητες σε κανένα επίπεδο».

Η εικόνα αυτή όμως δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα, το αντίθετο ακριβώς συμβαίνει. Οσο προχωράει ο αμερικανοΝΑΤΟικός σχεδιασμός στην περιοχή, με την εμπλοκή και της Ελλάδας και της Κύπρου, τόσο μεγαλώνουν οι κίνδυνοι για τους λαούς και τα κυριαρχικά δικαιώματα των δύο χωρών.