Αρκετά διδακτική ήταν η πρόσφατη συζήτηση στη Βουλή, σχετικά με την πρόταση της ΝΔ για σύσταση εξεταστικής επιτροπής. Η πρόταση αφορούσε το ρόλο της ΔΕΚΑ και των αρμοδίων υπουργών, στα «παιγνίδια» του χρηματιστηρίου, το 1999 και, ιδιαίτερα, την προεκλογική περίοδο.

Κυβέρνηση και ΝΔ, λοιπόν, διασταύρωσαν φραστικά τα ξίφη τους, αλλά την ίδια στιγμή έδιναν και οι δυο όρκους πίστης στον «ιερό ρόλο» του χρηματιστηρίου, παραβλέποντας συνειδητά και προκλητικά τον εκ φύσεως κερδοσκοπικό χαρακτήρα του και τη λειτουργία του, ως μοχλού συγκέντρωσης χρημάτων στις τσέπες των ισχυρών. Το μαύρο άσπρο έκαναν οι κυβερνώντες, προκειμένου να αρνηθούν τις εξόφθαλμες ευθύνες τους, για τα όσα σχετικά έλεγαν και έκαναν το 1999. Και μπορεί, οι βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος να καταψήφισαν την πρόταση της ΝΔ, αλλά πολλοί εξ αυτών, στις ιδιωτικές συζητήσεις, προτιμούσαν να σκύβουν το κεφάλι. Εκδηλη ήταν η προσπάθεια της ΝΔ να εκμεταλλευτεί ψηφοθηρικά τις «χρηματιστηριακές περιπέτειες» του 1999 και τις βαριές συνέπειές τους, σε βάρος εκατοντάδων χιλιάδων «χαμένων» και «εγκλωβισμένων». Εξίσου ολοφάνερη, όμως, ήταν και η αδυναμία της να υποστηρίξει ουσιαστικά και πειστικά ότι όλ' αυτά δε θα επαναλαμβάνονται, με τον ένα ή άλλο τρόπο, όσο λειτουργεί ο «ναός του χρηματιστηριακού τζόγου» και οι «νόμοι της αγοράς» κυριαρχούν στην κοινωνία.

Ας βγάλουν τα συμπεράσματά τους, λοιπόν, οι μέχρι σήμερα «εγκλωβισμένοι» και «χαμένοι».