Μερικοί γνωρίζουν τον κατά τα άλλα αποικιοκρατικής αντίληψης και ρατσιστή Ρίντγιαρντ Κίπλινγκ, εκτός από το «Μόγλη» των παιδικών μας χρόνων, και από το ποίημά του «ΑΝ», υποθετικό που επαναλαμβάνεται στους στίχους του για να καταλήξει σε ελεύθερη απόδοση στο: Αν μπορείς, σε μια στιγμή και μια ζαριά τον κόσμο να παίξεις και τον κόσμο να χάσεις και ν' αρχίσεις πάλι από την αρχή, τότε θάσαι άξιος γιε μου.

Τα αλλεπάλληλα αυτά «ΑΝ» του Κίπλινγκ μού θύμισε η συνέντευξη, που έδωσε η πρόεδρος της Επιτροπής Ολυμπιακών Αγώνων κ. Γιάννα Αγγελοπούλου, απαντώντας στις διακριτικές «ανακριτικές» ερωτήσεις του ικανού συναδέλφου κ. Θεοδωράκη, για την πορεία των Ολυμπιακών έργων.

Απανωτά «ΑΝ» στη θέση αποτιμήσεων όπως και περίτεχνες αιχμές κατά εκουσίως και ακουσίως βραδυπορούντων - ή και κωλυσιεργούντων - από την πλευρά των εμπλεκομένων κρατικών παραγόντων και της διασποράς αρμοδιοτήτων.

Αν οι πανέλληνες (συμπεριλαμβανομένων των ανέργων και των απασχολήσιμων) ενστερνιστούν τις βαρύγδουπες έννοιες «του ωραίου, του μεγάλου και τ' αληθινού», στην εμπορευματοποιημένη εκδοχή τους. Αν η νύχτα γίνει μέρα, αν αν, αν, τότε, ω δραστήρια κόρη θα κερδίσομε την Ολυμπιάδα, τον κόσμο ολόκληρο και ενδεχόμενα, αργότερα, τη Δημαρχία της Αθήνας. Και δυο ακόμη, σημεία της συνέντευξης: Να μη συγκεντρωθεί ο όγκος των ξένων επισκεπτών - κατά τη διάρκεια των αγώνων στο κέντρο, αλλά να διασπαρεί και στην περιφέρεια και το - κυριότερο - να μην υπάρξουν δημόσιες κινητοποιήσεις (;) που θα μπορούσαν να θολώσουν την εικόνα της μακιγιαρισμένης πολιτείας! «Οι έχοντες ώτα ακούειν, ακουέτωσιν».