Ενας στους πέντε εργαζομένους στην Ελλάδα καλείται να ζήσει με λιγότερα από 500 ευρώ μεικτά το μήνα, ένας στους τρεις αμείβεται με λιγότερα από 700 ευρώ, ενώ για το μισό εργατικό δυναμικό οι αμοιβές δεν υπερβαίνουν τα 800 ευρώ μεικτά, σύμφωνα με τα στοιχεία του συστήματος «Εργάνη». Την ίδια ώρα, όμως, μια άλλη έρευνα δείχνει πως τα συνολικά κέρδη του μεγάλου κεφαλαίου στην Ελλάδα εκτοξεύτηκαν το 2018. Συγκεκριμένα, τα συνολικά κέρδη EBITDA των 500 πιο κερδοφόρων επιχειρήσεων της χώρας αυξήθηκαν κατά 12,4%, φτάνοντας τα 12 δισ. ευρώ! Είναι φανερό ότι αυτός ο τεράστιος πλούτος, που έβαλαν στην τσέπη τους μερικές εκατοντάδες μεγαλοεπιχειρήσεις, δεν προέκυψε από το πουθενά. Είναι αποτέλεσμα και συνάρτηση της έντασης της εκμετάλλευσης, που αποτυπώνεται και στους καθηλωμένους μισθούς, σε περίοδο ανάπτυξης της οικονομίας. Επιβεβαιώνεται δηλαδή ότι για την ανάπτυξη των κερδών προϋπόθεση είναι η διατήρηση και επέκταση όλου του αντεργατικού - αντιλαϊκού πλαισίου, που τροφοδοτεί την ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου. Κι όχι μόνο αυτό: Σύμφωνα με τα ευρήματα μιας άλλης έρευνας, από εταιρεία που παρέχει «ψυχολογική υποστήριξη» σε επιχειρήσεις/πελάτες της, το 49% των εργαζομένων δήλωσαν ότι αισθάνονται «ανεξήγητη εξάντληση» και το 7% ότι «χρησιμοποίησαν "μη συνταγογραφούμενα φάρμακα" για να μειώσουν το άγχος» που σχετίζεται με την εργασία. Στη «μεταμνημονιακή» περίοδο της «δίκαιης ανάπτυξης» και της «ανάπτυξης για όλους», η εξίσωση είναι αμείλικτη: Κέρδη για το κεφάλαιο, μισοζωή και σωματική - ψυχολογική εξάντληση για τους εργαζόμενους.