-- Δεν έπρεπε να ξεκινήσει τέτοια διαδικασία. Εμείς ήμασταν κάθετα αντίθετοι από την πρώτη στιγμή. Τα νησιά του Αιγαίου δε χρειάζονται ούτε ανοιχτές ούτε κλειστές δομές, ούτε hot spots σαν αυτά που γνωρίσαμε και την πληρώνουν και οι κάτοικοι των νησιών, αλλά και οι πρόσφυγες, που έρχονται από τις πατρίδες τους αναζητώντας στον ήλιο μοίρα, ούτε βέβαια κλειστές φυλακές. Πρέπει οι πρόσφυγες να μετακινηθούν προς την ηπειρωτική χώρα, με γρήγορες διαδικασίες, και να πάνε στις χώρες προορισμού τους, να ανοίξουν τα σύνορα. Είναι απαράδεκτη η Συμφωνία ΕΕ - Τουρκίας, η Συνθήκη του Δουβλίνου, που εγκλωβίζει - και μάλιστα σε διπλό εγκλωβισμό - τους πρόσφυγες στην Ελλάδα. Η συντριπτική πλειοψηφία αυτών των ανθρώπων θέλουν να πάνε σε άλλες χώρες.

Κάθε εργαζόμενος και στη χώρα μας και παντού καταλαβαίνει, αν αυτοί οι 200 - 300 χιλιάδες πρόσφυγες ήταν κατανεμημένοι στις χώρες της ΕΕ, στα κράτη - μέλη της Ενωσης, πόσο πιο εύκολα θα ήταν τα πράγματα και για να ενσωματωθούν στις κοινωνίες και για να βρουν δουλειά και για να έχουν τα παιδιά τους εκπαίδευση, και να μην «την πληρώνουν» βέβαια ούτε ο ελληνικός λαός ούτε οι πρόσφυγες, που στην πλειοψηφία τους δεν θέλουν να μείνουν εδώ.

Οσοι έχουν τις προϋποθέσεις μπορούν πάρα πολύ καλά - κι εμείς το λέμε από την πρώτη στιγμή - να μείνουν εδώ αν έχουν τις οικογένειές τους κι έχουν τις προϋποθέσεις να βρουν δουλειά, να ενσωματωθούν, όπως έγινε με μια σειρά πρόσφυγες, μετανάστες, γιατί είναι διαφορετικό, δεν είναι ακριβώς το ίδιο το Προσφυγικό με το Μεταναστευτικό. Ο μετανάστης αν έρθει εδώ και βρει δουλειά - θα πρέπει να υπάρχουν όλες οι απαραίτητες προϋποθέσεις - θα μείνει.

Πρέπει να καταργηθεί η Συμφωνία ΕΕ - Τουρκίας, πρέπει να καταργηθεί το «Δουβλίνο», πρέπει να μετακινηθούν με γρήγορες διαδικασίες στην ηπειρωτική χώρα, πρέπει να βγουν τα έγγραφα και να πάνε στις χώρες προορισμού τους γρήγορα. Κι αυτό προϋποθέτει ότι εκεί που θα πάνε στην ηπειρωτική χώρα θα γίνουν μαζικές προσλήψεις, και μεταφραστών και διοικητικών και άλλων, οι οποίοι θα βγάλουν σε πέρας όλες αυτές τις γραφειοκρατικές διαδικασίες, γιατί υπάρχει μεγάλη γραφειοκρατία. Μου έλεγαν ότι στη Λέσβο, σε άλλα νησιά, την ημέρα μπορούν να καταμετρούν έναν πρόσφυγα, να βλέπουν αν χρειάζεται άσυλο, αν πρέπει να πάει αλλού κ.λπ. Αυτή η κατάσταση είναι απαράδεκτη, πρέπει να σταματήσει και αυτό θα είναι και για το καλό των προσφύγων και μεταναστών και συνολικά για το καλό της ελληνικής κοινωνίας. Δε λύνεται το πρόβλημα ούτε με καταστολή ούτε με φυλακές ούτε με στρατόπεδα συγκέντρωσης. Κι αυτό βεβαίως που πρέπει να γίνει είναι ότι πρέπει να σταματήσουν αμέσως οι πόλεμοι, οι επεμβάσεις, γιατί αυτοί οι άνθρωποι ήρθαν εδώ ξεσπιτωμένοι, ξεριζώθηκαν από τα σπίτια τους, από τις οικογένειές τους, από τις πατρίδες τους για να βρουν μια καλύτερη μοίρα, γιατί δεν μπορούν να ζουν ούτε κάτω από βομβαρδισμούς ούτε κάτω από τη φτώχεια, την ανέχεια, την ανεργία και την εκμετάλλευση που υπάρχει σε αυτές τις χώρες.

-- Αρα είστε ξεκάθαρα κατά των κλειστών κέντρων, είναι νομίζω πάγια θέση του Κόμματος, και συμφωνείτε ή όχι με την απόφαση του αρμόδιου υπουργού να σταματήσει τις επιτάξεις;

-- Μα δεν έπρεπε να ξεκινήσουν καν. Να τις σταματήσει, αλλά όχι για μια βδομάδα ή για ένα μήνα. Πρέπει να σταματήσουν εντελώς και να ξεκινήσει η διαδικασία που προτείνουμε εμείς. Αυτή είναι η θέση μας.

-- Οι όποιες φωνές ακούγονται στο εσωτερικό της ενδοχώρας για τη μεταφορά των προσφύγων, περί ενσωμάτωσης των προσφύγων στην ελληνική κοινωνία και ότι μπορεί να υπάρξουν διάφορα θέματα, εσάς σας αφήνουν αδιάφορους;

-- Οχι, τίποτα δεν μας αφήνει αδιάφορους, όμως για όλα τα ζητήματα υπάρχει λύση. Στο βαθμό που οι πρόσφυγες έρχονται στην ηπειρωτική χώρα, εμείς λέμε ότι πρέπει να είναι σε ανοιχτές δομές, με επίλυση προβλημάτων διαβίωσης, υγιεινής σε αυτές τις δομές, με τα παιδιά των προσφύγων να πηγαίνουν στα σχολεία, να εκπαιδεύονται, να φτιαχτούν ειδικά τμήματα για όσο διάστημα είναι εδώ, και το κύριο είναι αυτοί οι άνθρωποι να πάρουν το δρόμο του προορισμού τους, εκεί που θέλουν να πάνε, εκεί που είναι οι οικογένειές τους, που είναι οι συγγενείς τους. Αλλος θέλει να πάει στη Γερμανία, άλλος στη Γαλλία, άλλος στην Κεντρική Ευρώπη, σε οποιαδήποτε χώρα. Σ' αυτό πρέπει να διευκολυνθούν. Δε διευκολύνονται διότι δεν υπάρχουν και οι απαραίτητες χρηματοδοτήσεις, δεν υπάρχει και το απαραίτητο προσωπικό.

Πρέπει να τελειώσει αυτή η σαπίλα και η διαφθορά με τις ονομαζόμενες ΜΚΟ και η χρηματοδότησή τους. Πρέπει να χρηματοδοτούνται από το κράτος όλοι αυτοί οι εργαζόμενοι, για να κάνουν, ξαναλέω, γρήγορα όλες αυτές τις γραφειοκρατικές διαδικασίες που χρειάζονται, είτε για τη χορήγηση ασύλου είτε για τις χώρες προορισμού, και με μεταφραστές και με διοικητικό προσωπικό και με υγειονομικό προσωπικό. Δηλαδή, άνθρωποι που είναι επιφορτισμένοι με σοβαρές ασθένειες, με προβλήματα, τα παιδιά τους, οι γυναίκες, δε γίνεται να το λύνει σε ένα τεράστιο hot spot μία γιατρός με 2-3 νοσηλευτές και να είναι εκεί 4.000 ή 2.000 άνθρωποι. Αρα αυτά πρέπει να λυθούν και να προχωρήσουν. Οι συμπατριώτες μας που αντιδρούν, να σκεφτούν ότι είναι καλύτερα να μη βλέπουν εχθρό τα ίδια τα θύματα, τους πρόσφυγες, αυτούς τους άμοιρους ανθρώπους που είναι κι αυτοί εργάτες, οικογενειάρχες και παίρνουν των ομματιών τους για να σωθούν αυτοί και τα παιδιά τους από τη δυστυχία των πολέμων και της φτώχειας. Δεν είναι αυτοί οι εχθροί. Εχθροί είναι οι κυβερνήσεις, αυτοί που δημιουργούν αυτά τα ζητήματα, είναι η ίδια η ΕΕ που τους ωθεί. Εκεί είναι που βρίσκεται το πρόβλημα και εκεί πρέπει να στρέψει ο ελληνικός λαός την προσοχή του.

-- (...) Να πάμε στο άλλο μεγάλο θέμα της επικαιρότητας, που είναι η κατάσταση της ελληνικής οικονομίας και βεβαίως το Ασφαλιστικό και για το οποίο το Κόμμα σας έχει σειρά αγώνων ιστορικά και όχι μόνο.

-- Ε, βέβαια, μα δεν ξεκίνησε τώρα. Εδώ και 30 χρόνια, βήμα το βήμα άρχισε η κατεδάφιση του κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος. Δε φτάσαμε μέσα σε μία μέρα, ούτε σε μερικούς μήνες εδώ που φτάσαμε. Υπάρχει διαχρονική ευθύνη όλων όσοι κυβέρνησαν αυτήν τη χώρα, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ πρώτα και στη συνέχεια του ΣΥΡΙΖΑ.

-- Η θέση του Κόμματος για το νέο Ασφαλιστικό, και αν με αφορμή αυτά τα οποία λίγο πολύ βλέπουμε στην επικαιρότητα και έχουν διαρρεύσει και στα δημοσιογραφικά γραφεία θα πρέπει να δούμε το ΚΚΕ στους δρόμους για τις νέες διατάξεις που λίγο πολύ ψιθυρίζονται.

-- Είναι η απεργία αύριο (σ.σ. την Τρίτη), που έχουν αποφασίσει πάρα πολλά συνδικάτα, πρωτοβάθμια, δευτεροβάθμια και σωματεία και Ομοσπονδίες, όπου πρέπει να δοθεί μαζική, μαχητική απάντηση και στις διαδηλώσεις, στα συλλαλητήρια και στην απεργιακή κινητοποίηση, και βέβαια ο αγώνας δεν σταματά. Και εμείς έχουμε ξεκαθαρίσει από την πρώτη στιγμή: Αυτός ο νέος νόμος είναι απαράδεκτος και πρέπει να πεταχτεί στο καλάθι των αχρήστων από τους ίδιους τους εργαζόμενους, οι οποίοι πρώτα απ' όλα να παλέψουν για την ανατροπή του, εάν τελικά πάει στη Βουλή και ψηφιστεί, διότι ενσωματώνει όλους τους αντιασφαλιστικούς νόμους που έχουν ξεκινήσει εδώ και 30 χρόνια και κυρίως της τελευταίας 4ετίας, που είναι για παράδειγμα ο νόμος Κατρούγκαλου. Δεν τον καταργεί, όπως ψεύτικα ισχυρίζεται το υπουργείο Εργασίας, αλλά αντίθετα τον ενσωματώνει. Λύνει κάποια ζητήματα στα οποία είχε ασάφειες και νομικά κενά, αλλά τα ενσωματώνει αυτά και βεβαίως προχωρά παραπέρα.

Και εδώ έχουμε επιπτώσεις τεράστιες. Καταρχήν οι περιβόητοι τρεις πυλώνες, δηλαδή μια εθνική σύνταξη της πλάκας, που δεν θα μπορεί όχι να ζήσει ο συνταξιούχος αύριο και σήμερα, αλλά δεν θα μπορεί ούτε τα στοιχειώδη φάρμακα να πάρει για να επιβιώσει. Είναι όλο αυτό το σύστημα που τον οδηγεί τελικά στην ιδιωτική ασφάλιση, και βέβαια ξέρουμε τι σημαίνει ασφαλιστικές εταιρείες, έχουμε το πρόσφατο παράδειγμα της «Ασπίς Πρόνοια». Θυμόμαστε όλοι τι ύμνους έκαναν στην «Ασπίς Πρόνοια», ότι «είναι η πιο κερδοφόρα, η πιο σπουδαία επιχείρηση», ότι «οι ιδιώτες θα εξυγιάνουν το ασφαλιστικό σύστημα». Και μετά από αυτούς τους διθυράμβους που έγραφαν οι εφημερίδες και έλεγαν οι κυβερνητικοί, ήρθε το «κανόνι» της ασφαλιστικής και οι εργαζόμενοι, οι ασφαλισμένοι έχασαν τα λεφτά που πλήρωναν και βρίσκονται στα δικαστήρια και ακόμα να δικαιωθούν ή να τους αποδοθούν κάποια από αυτά. Καταλαβαίνουμε λοιπόν τι σημαίνει ιδιωτικό ασφαλιστικό σύστημα. Καταλαβαίνουμε τι σημαίνει αυτό που προβλέπει ο νόμος Βρούτση - Κατρούγκαλου, όπως τον λέμε εμείς, γιατί κοινός είναι ο νόμος που στέλνει τα ασφαλιστικά ταμεία, την Ασφάλιση, την Πρόνοια, τη σύνταξη, στον χρηματιστηριακό τζόγο, για να παίζουν οι εταιρείες εκεί. Γιατί αν γίνει ένα οποιοδήποτε στραβοπάτημα στο χρηματιστήριο, όπου θα επιλέγεις αν θα είσαι σε χαμηλού ρίσκου, σε μεσαίου ρίσκου ή σε υψηλού ρίσκου.... Καλά, αν είσαι σε υψηλού ρίσκου σε πήρε ο διάολος, αλλά και χαμηλού ρίσκου να είσαι το ίδιο θα συμβεί.

Και είναι γελοία τα επιχειρήματα που ακούγονται. Για φανταστείτε πώς θα συμπληρώνει 40 χρόνια και μάλιστα ασφάλισης ένας νέος άνθρωπος σήμερα, γιατί για τους νέους και τις νέες είναι εγκληματικό αυτό που γίνεται στην Κοινωνική Ασφάλιση. Μπορεί ο νέος σήμερα να μην το σκέφτεται γιατί έχει πολλά χρόνια μπροστά του, όμως πρέπει να ξέρει, όπως ξέρουν και οι πατεράδες του και οι παππούδες του, ότι τα χρόνια περνάνε γρήγορα και τα χρόνια που θα μπορούσε ο άνθρωπος να απολαμβάνει τη σύνταξη είναι τα πιο όμορφα, γιατί είναι και τα τελευταία της ζωής του και θα έπρεπε να είναι όσο γίνεται περισσότερα. Να μην έχει τον εργοδότη και το άγχος να σηκωθεί το πρωί να πάει στη δουλειά, να τρώει τις κατραπακιές, να μην τον πληρώνουν ή να τρέχει σ' αυτήν την εργασιακή ζούγκλα, να ψάχνει απ' το πρωί μέχρι το βράδυ και να μην έχει ούτε φάρμακα, ούτε φροντιστήριο για τα παιδιά του, για την οικογένειά του. Στην Κοινωνική Ασφάλιση περιλαμβάνονται και η σύνταξη και η υγεία, γιατί το κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα αφορά όλους, και τους νέους και τις νέες. Δεν αφορά μόνο τους σημερινούς εργαζόμενους, τους μισθωτούς ή τους αυτοαπασχολούμενους επαγγελματίες, τους επιστήμονες ή τους αγρότες που είναι στην παραγωγή και δουλεύουν όσο τέλος πάντων είναι σ' αυτήν την παραγωγή και όσο μπορεί να βγάζουν ένα στοιχειώδες εισόδημα. Αρα αυτά τα ζητήματα πρέπει να τα σκεφτούμε συλλογικά σαν ελληνικός λαός, όχι μόνο η εργατική τάξη αλλά και τα άλλα λαϊκά στρώματα, και να φτιάξουμε αυτήν τη συμμαχία, αυτό το μεγάλο μέτωπο πάλης. Να συμμετέχουμε όλοι αύριο (σ.σ. την Τρίτη) στις απεργιακές κινητοποιήσεις, στους επόμενους αγώνες, γιατί εδώ δεν σταματά αυτός ο αγώνας, θα είναι συνεχής αγώνας, διαρκείας, και βεβαίως σ' αυτήν την υπόθεση το ΚΚΕ - αυτό μπορούμε να υποσχεθούμε - θα είναι στην πρώτη γραμμή, χωρίς να υπολογίζουμε κανένα κόστος.

-- Μένω όμως και σε αυτό που είπατε εσείς και η φρασεολογία και η δικιά σας και του ΚΚΕ, μιλάτε για νόμο Κατρούγκαλου - Βρούτση. Τους βάζετε και τους δύο στο ίδιο τσουβάλι; Για σας είναι ο ένας η κατάληξη του άλλου;

-- Εμείς τους βάζουμε; Μόνοι τους μπαίνουν. Αφού ο Κατρούγκαλος έκανε ένα νόμο που είναι απαράδεκτος, τον καταψηφίσαμε, τον καταγγείλαμε σε όλους τους τόνους. Κι έρχεται ο Βρούτσης, δηλαδή η ΝΔ, και έλεγε «εγώ θα τον καταργήσω». Ετσι έλεγε προεκλογικά. Τώρα βλέπουμε να ενσωματώνει όλες τις αντιλαϊκές - αντιασφαλιστικές διατάξεις του νόμου Κατρούγκαλου. Αυτό κάνει. Διορθώνει, ξαναλέω, κάποια νομικά κενά που είχε, που θα τα 'κανε και ο Κατρούγκαλος, και ο ΣΥΡΙΖΑ δηλαδή. Αρα, λοιπόν, μόνοι τους μπαίνουν στο ίδιο τσουβάλι.

-- Εσείς τι πιστεύετε ότι είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, ένα οπορτουνιστικό κόμμα ή ξεκάθαρα ένα κόμμα της αστικής τάξης, το οποίο έκανε τη δουλειά του;

-- Καταρχήν να διευκρινίσω αυτό, επειδή μας ακούει κι ένας κόσμος που ψηφίζει είτε ΝΔ είτε ΣΥΡΙΖΑ, να καταλάβει. Στο ίδιο τσουβάλι βρίσκονται σε κεντρικά ζητήματα. Για παράδειγμα, ορκίζονται σε αυτό το διεφθαρμένο σύστημα, τον καπιταλισμό, στην ΕΕ, στο ΝΑΤΟ, στον Τραμπ. Ο Τσίπρας έκανε διαπραγματεύσεις με τις ΗΠΑ, ο Μητσοτάκης συνεχίζει στην ίδια κατεύθυνση με το ΝΑΤΟ κ.λπ. Αρα λοιπόν σε αυτά τα κεντρικά ζητήματα είναι και οι δύο μέσα στο ίδιο τσουβάλι, και είναι σε δύο τσουβάλια διαφορετικά όταν πρόκειται για επιμέρους ζητηματάκια, τόσα όσα χρειάζονται για να μπορεί να λειτουργήσει αυτό το δικομματικό, το διπολικό παιχνίδι. Πότε ο ένας πότε ο άλλος. Γιατί έχουν κάποιες διαφορές.

Ας πούμε, η σοσιαλδημοκρατική εκδοχή διαχείρισης που ασπάζεται ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ακριβώς ίδια με τη νεοφιλελεύθερη εκδοχή διαχείρισης που ασπάζεται ο κύριος Μητσοτάκης, η ΝΔ. Εχουν κάποιες επιμέρους διαφορές, ως συνταγές για το πώς θα υλοποιηθούν. Ομως, στο διά ταύτα για τον εργαζόμενο λαό, τα αποτελέσματα είναι ίδια. Γιατί και οι δύο ενδιαφέρονται πρωτίστως για την κερδοφορία του κεφαλαίου, των μεγάλων ομίλων, και εφόσον αυτό έχεις στο μυαλό σου, τότε κάνεις και τις ανάλογες πολιτικές. Δηλαδή, σκέφτεσαι πώς θα φοροαπαλλάξεις περισσότερο τους μεγάλους κι από πού θα τα πάρεις, γιατί πρέπει να λειτουργήσει η οικονομία. Θα τα πάρεις από το λαό, από τον συνταξιούχο, περιορίζοντάς του δικαιώματα, συντάξεις κ.λπ. Αρα λοιπόν, στο διά ταύτα, ξαναλέω, με διαφορετικούς τρόπους διαχείρισης και με διαφορετική εκφορά του πολιτικού λόγου, είτε προεκλογικά είτε μετεκλογικά, οδηγείσαι στο ίδιο αποτέλεσμα για τον εργαζόμενο λαό. Αυτό πρέπει όλοι μας να σκεφτούμε. Κι εδώ είναι όλοι θιασώτες της περιβόητης «ΤΙΝΑ», όπως διαβάζεται στα Αγγλικά, δηλαδή «There is no alternative», δεν υπάρχει εναλλακτική. Λένε στον κόσμο: «Τι να κάνουμε, αυτό είναι το σύστημα, αυτή είναι η ΕΕ, αυτό είναι το ΝΑΤΟ, αυτά είναι τα δεδομένα, αυτοί είμαστε εμείς, τέλειωσε, δεν υπάρχει τίποτα».

Ε, τους λέμε «υπάρχει και κάτι άλλο, κι αυτό το άλλο πρέπει να διερευνήσει, να προβληματιστεί και να ακούσει ο ελληνικός λαός και να αποφασίσει». Γιατί αυτός έχει την τελική δύναμη, αρκεί να το συνειδητοποιήσει ότι υπάρχει κι άλλη εναλλακτική, υπάρχει κι άλλη κοινωνία, με διαφορετική οργάνωση της οικονομίας, διαφορετική οργάνωση των υπηρεσιών και όλα αυτά. Υπάρχει δηλαδή και το εργατικό κράτος, σε σχέση με το καπιταλιστικό κράτος, και άρα εκεί πρέπει να πάμε. Υπάρχει και η εργατική - λαϊκή εξουσία, σε σχέση με αυτήν την εξουσία που ζήσαμε τόσα χρόνια, που είναι για τους λίγους, τους λεφτάδες και τους μεγάλους.

-- Αρα είναι ένα συστημικό κόμμα το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης; Πρόσφατα υπήρξε κι ένα άρθρο στο κομματικό έντυπο, αν θυμάμαι καλά, όπου λίγο πολύ έκανε κριτική στο ΚΚΕ γιατί τους βάζετε στο ίδιο τσουβάλι. (...)

-- Μα, με τα μπούνια είναι συστημικό. Αλλωστε το λέει και ο ίδιος σε όλους τους τόνους. Σε όλους τους τόνους και ως κυβέρνηση το είπε και ως αντιπολίτευση. Βέβαια, σαν αντιπολίτευση έχει τη δυνατότητα, αυτό που έκανε η ΝΔ, που έκανε και το ΠΑΣΟΚ πριν, το ίδιο κάνει κι ο ΣΥΡΙΖΑ, να προβάλλει και μερικά αιτήματα παραπάνω. Κι όταν γίνεται κυβέρνηση τα ξεχνά και δεν τα κάνει. Λοιπόν, αυτό γίνεται, αυτό είναι το παιχνίδι. Λέω ως αντιπολίτευση και λίγα παραπάνω. Το ότι «θα στηρίξω το σύστημα» το λέει σε όλους τους τόνους και το έλεγε και το πρώτο εξάμηνο του 2015. Γιατί διάφοροι λένε τώρα ότι τάχα ήταν αντισυστημικός τότε και κουραφέξαλα - τα ίδια ήταν. Η κυβέρνηση κι ο κύριος Τσίπρας και οι υπουργοί των Οικονομικών με αυτήν τη λογική πήγαιναν να διαπραγματευτούν στην ΕΕ. «Μέσα θα 'μαστε, δεν διακινδυνεύουμε τίποτα, την τρόικα θα την έχουμε, το σύστημα αυτό θα είναι», έτσι λέγανε κάποιοι εναλλακτικοί και με αυτήν τη λογική κοροϊδεύανε τον κόσμο. «Θα κάνω δημοψήφισμα» έλεγε ο ένας, «να μην κάνεις δημοψήφισμα» ο άλλος. Εκανε δημοψήφισμα και την άλλη μέρα ήρθε στη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών και λέει «ο λαός δεν ψήφισε να βγούμε από την ΕΕ, ο λαός θέλει να μείνουμε στην ΕΕ», αλλά κάπως καλύτερα, να κάνουμε ορισμένα πράγματα. Ανοησίες δηλαδή. Και στο τέλος λένε ότι «κλαίνε» κάθε Ιούλιο, για τις ολονύχτιες διαπραγματεύσεις, αυτές που μαγνητοφωνούσε ο Βαρουφάκης, και πάει και βάζει την τζίφρα του σε ένα μεγαλειώδες, το χειρότερο, το τρίτο μνημόνιο, μαζί με τους άλλους βέβαια που τον στήριξαν σε αυτό, τη ΝΔ δηλαδή και το ΠΑΣΟΚ.

-- Αν υπάρχει τέτοιο υλικό, κύριε Κουτσούμπα, να το ακούσουμε, από αυτό που πήγε να δώσει στον πρόεδρο της Βουλής ο κύριος Βαρουφάκης;

-- Αφού το έδωσε, να το ακούσουμε. Η Βουλή καλά έκανε. Ο κύριος Βαρουφάκης έχει ευθύνη, διότι ως αρχηγός κόμματος, εφόσον έχει ένα υλικό, είτε γραπτό, απομαγνητοφωνημένο, είτε έτσι όπως το 'δωσε, σε στικάκι, ας το μοιράσει, όπως μας στέλνει επιστολές. Οπως γράφει επιστολές για διάφορα θέματα και στέλνει στους πολιτικούς αρχηγούς, να στείλει και το στικάκι αυτό στους πολιτικούς αρχηγούς και σε όλους τους βουλευτές. Γιατί δεν το κράτησε κρυφό, το έδωσε στον πρόεδρο της Βουλής και είπε «μοιράστε το στους βουλευτές και στα πολιτικά κόμματα». Αυτό του είπε. Κι ήθελε να το κάνει η Βουλή, να διακινήσει αυτό το υλικό, το οποίο το πήρε μαγνητοφωνώντας τους εταίρους του, αυτούς δηλαδή με τους οποίους συνομιλούσε και διαπραγματευόταν τότε, αυτός και ο κύριος Τσίπρας. Λοιπόν, ας το δώσει στη δημοσιότητα, εμείς δεν έχουμε καμία αντίρρηση. Λέμε να δοθεί στη δημοσιότητα, να το δώσει ο ίδιος. Μπορεί να το δώσει. Τι δηλαδή; Πασάρει το στικάκι και μάλιστα φεύγει από τη Βουλή, λέγοντας ότι έχει μια κηδεία. Ας έδινε την άλλη μέρα το στικάκι. Γιατί να το παραδώσει στον πρόεδρο και να σηκωθεί να φύγει και να μην έχει ούτε καν την αντιπαράθεση; Μιλάω για κοροϊδία, γιατί μόνο επικοινωνιακά, για τα κανάλια, για εσάς τους δημοσιογράφους, μπορεί να έχουν κάποια αξία αυτά. Επί της ουσίας έχει τεράστιες ευθύνες, διότι δεν το έχει δώσει αυτό στη δημοσιότητα. (...)

-- Και για το τέλος να πάμε (...) στα εθνικά θέματα. Σας φοβίζει κάτι; Φοβάστε θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο; (...)

-- Τίποτα δεν μπορεί να αποκλειστεί. Φυσικά, απ' ό,τι φαίνεται, η επιλογή της ελληνικής άρχουσας τάξης και της κυβέρνησης, όπως άλλωστε και των συμμάχων της, δηλαδή του Τραμπ, των Αμερικανών, της ΕΕ, είναι να προχωρήσουν σε μία «συμφωνία κυρίων», σε ένα συμβιβασμό που θα έχει μέσα και τη συνεκμετάλλευση του πλούτου του Αιγαίου και βεβαίως θα έχει και υποχωρήσεις σε κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας. Και από την άλλη μεριά, η αστική τάξη της Τουρκίας, η τουρκική κυβέρνηση, ο Ερντογάν έχει σαν σκοπό αυτές τις διεκδικήσεις να τις προωθήσει με κάθε τρόπο, κι αυτό το κάνει εμφανές σε κάθε κίνηση, σε κάθε ενέργειά του, είτε πολιτική ομιλία είτε δήλωση είτε παρέμβαση σε διεθνείς οργανισμούς είτε με τα επεισόδια της παραβίασης κυριαρχικών δικαιωμάτων και στον αέρα και στη θάλασσα, αμφισβητώντας συνθήκες, όπως η Συνθήκη της Λοζάνης, αμφισβητώντας σύνορα.

Η άποψή μου είναι ότι ένα επεισόδιο τέτοιο, πολεμικό - στρατιωτικό, που οποιαδήποτε στιγμή μπορεί να γίνει από ατύχημα, όχι μόνο σκόπιμο από κάποια πλευρά, θα οδηγήσει σε τέτοιες διαπραγματεύσεις πολύ γρήγορα και σε συμβιβασμό της συνεκμετάλλευσης. Οπως επίσης δεν λύνει και το πρόβλημα για να αποφύγουμε το επεισόδιο, που λένε διάφοροι διπλωματικοί κύκλοι εδώ στην Ελλάδα και αλλού. Μάλιστα ο σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας του κυρίου Μητσοτάκη είπε καθαρά για συνεκμετάλλευση. Δεν λύνει το πρόβλημα τάχα μου να αποφύγουμε ένα επεισόδιο τύπου Ιμια ή οτιδήποτε άλλο, με το να κάνουμε συμβιβασμό και να υποχωρήσουμε σε κυριαρχικά δικαιώματα μέσα από διαπραγματεύσεις. Διότι η συνεκμετάλλευση που θα έρθει, για παράδειγμα, δεν θα είναι συνεκμετάλλευση δύο κρατών, δύο λαών, που είναι φιλικά μεταξύ τους, που έχουν την εξουσία οι ίδιοι οι λαοί στην Ελλάδα και στην Τουρκία, που δεν έχουν μονοπωλιακούς ομίλους, που έχουν την κοινωνικοποιημένη, δηλαδή, παραγωγή, ως σύμμαχες χώρες. Μιλάω για το σοσιαλισμό, όπου σε μια τέτοια εξουσία μπορεί να είσαι πραγματικά φίλος. Εδώ πρόκειται για ένα λύκο που έχει συμφέροντα.

Ο μονοπωλιακός όμιλος που θα βάλουν η Τουρκία και η Ελλάδα να κάνει την εκμετάλλευση μαζί με αμερικανικούς ομίλους, γαλλικούς, γερμανικούς, και Ρώσοι από πίσω και Κινέζοι στο δρόμο μεταφοράς των εμπορευμάτων και της Ενέργειας εδώ στην περιοχή που είναι το Αιγαίο και η Ανατολική Μεσόγειος, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε μεγαλύτερης κλίμακας πολεμικές εντάσεις και στρατιωτικά επεισόδια από το ένα απλό επεισόδιο που δήθεν θέλουμε να αποφύγουμε τώρα. Αυτή δηλαδή η λογική της συνεκμετάλλευσης - αυτή είναι η ανάλυση του ΚΚΕ - με μαθηματική ακρίβεια, λόγω των ανταγωνισμών και των διαφορετικών τέτοιων μονοπωλιακών συμφερόντων, θα μας οδηγήσει και μάλιστα σε μεγαλύτερης έκτασης, πιθανόν, πολεμική σύγκρουση, και βεβαίως σε απαράδεκτες υποχωρήσεις.

-- Η Χάγη, το αναφέρατε εμμέσως, οι φωνές που ακούγονται περί Χάγης, η θέση η δικιά σας;

-- Το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης δεν είναι ό,τι το καλύτερο υπάρχει σήμερα, γιατί ακούμε δικαστήριο και λέμε δήθεν ότι θα λύσει ισότιμα και δίκαια τις διαφορές. Δεν είναι έτσι, έχει πολύ κακό προηγούμενο, και με το Κοσσυφοπέδιο και με τον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας, όπου νομιμοποίησε επεμβάσεις και πολέμους. Για να πας στο Δικαστήριο της Χάγης θέλει συνυποσχετικό και από τις δύο πλευρές. Η Ελλάδα λέει υφαλοκρηπίδα - ΑΟΖ, η Τουρκία απαντά «εγώ δεν θέλω μόνο αυτά, αλλά θέλω και τις διεκδικήσεις που έχω, δηλαδή τα ζωτικά και νόμιμα συμφέροντα στο Αιγαίο, τα οποία τα έχετε υπογράψει ως Ελλάδα». Γιατί ο κύριος Σημίτης, με τη Συμφωνία της Μαδρίτης, το 1997, υπέγραψε ζωτικά και νόμιμα συμφέροντα της Τουρκίας στο Αιγαίο, και με τη Συμφωνία του Ελσίνκι, που πάλι υπόγραψε ο κ. Σημίτης, δυο χρόνια μετά, το '99, όπου λέει για νόμιμα ζωτικά συμφέροντα της Τουρκίας στο Αιγαίο και για διαφορές. Αρα, λοιπόν, σου λέει η Τουρκία ότι «διεκδικώ και τα Ιμια να μπουν στη Χάγη και τα νησιά εδώ», τις «γκρίζες ζώνες» όπως έχουμε συνηθίσει να τις λέμε, που διεκδικεί η Τουρκία, τα νησιά στο Αιγαίο. Αρα, λοιπόν και μόνο από το συνυποσχετικό, πριν εκδικάσει δηλαδή το Δικαστήριο της Χάγης, θα έχεις ένα το κρατούμενο, δηλαδή η Τουρκία θα έχει βάλει όλες τις διεκδικήσεις της στο Αιγαίο, και βεβαίως αυτό δημιουργεί προηγούμενο και είναι απαράδεκτο.