Εκπρόσωποι συνδικάτων του κλάδου έκαναν σύντομες δηλώσεις στον «Ριζοσπάστη», αναδεικνύοντας πτυχές της αντεργατικής επίθεσης, αλλά και πλευρές της πείρας που βγαίνει τόσο από τις εξελίξεις όσο και τους αγώνες που δίνουν εργαζόμενοι.

«Ο ανταγωνισμός της εργοδοσίας με άλλες επιχειρήσεις ήταν και είναι αδυσώπητος και σε καμία περίπτωση κριτήριό της δεν ήταν οι ανάγκες των εργαζομένων. Ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια μόνο αναίμακτα δεν ήταν για εμάς. Τώρα, επικαλούμενη την απώλεια μεριδίων από ανταγωνίστριες εταιρείες και προσανατολιζόμενη σε πιο κερδοφόρες επενδύσεις, η εργοδοσία πετά 100 οικογένειες στο δρόμο, αποδεικνύοντας περίτρανα την ευθύνη της, τη διαχρονική ευθύνη των καπιταλιστών για το κλείσιμο εργοστασίων και τη μεταφορά κεφαλαίων από κλάδο σε κλάδο. Και η περίπτωση της "Schneider Electric" επιβεβαιώνει την ανάγκη το επόμενο διάστημα να γίνουν θαρραλέα βήματα στην οργάνωση των εργαζομένων και στον κλάδο του Μετάλλου και στους άλλους κλάδους, ενάντια στην κυρίαρχη πολιτική κυβέρνησης - ΕΕ, με γραμμή πάλης για την υπεράσπιση και επανακατάκτηση δικαιωμάτων μας που απεμπολήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια, συμβάλλοντας ουσιαστικά στην ανασύνταξη του εργατικού κινήματος της χώρας μας».

«Ο πολύμηνος αγώνας των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ είναι μονόδρομος για εμάς. Εχουμε τη στήριξη της τοπικής κοινωνίας, συνδικάτων του κλάδου μας και άλλων κλάδων από όλη τη χώρα μας. Παλεύουμε για τα δικαιώματά μας, για το μέλλον των παιδιών μας. Από αυτόν τον αγώνα βγαίνει πολύτιμη πείρα, τόσο για τη συνέχειά του όσο και για τους υπόλοιπους αγώνες που θα δώσει η εργατική τάξη. Αυτό που προκύπτει ξεκάθαρα είναι ότι οι αγώνες θα πρέπει να βασίζονται στην ενότητα των εργαζομένων, στην ξεκάθαρη αντίληψή τους ότι είναι εργάτες και έχουν απέναντί τους την εργοδοσία και την αστική τάξη».

«Στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη οι εργαζόμενοι έρχονται καθημερινά αντιμέτωποι με προβλήματα που διαρκώς οξύνονται. Ο όγκος εργασίας έχει μειωθεί κατά πολύ λόγω της πανδημίας, των σχεδιασμών και των ανταγωνισμών που αφορούν στο master plan της COSCO, με αποτέλεσμα ακόμα περισσότεροι εργαζόμενοι να βγαίνουν στην ανεργία, που είναι ήδη υψηλή. Από την άλλη, όσοι μένουν πίσω καλούνται να δουλέψουν πιο πολύ και πιο γρήγορα. Εντείνεται η εκμετάλλευση και μπαίνουν σε κίνδυνο η υγεία και η ασφάλεια των εργαζομένων. Χαρακτηριστικό είναι ότι καθημερινά συμβαίνουν σοβαρά ή λιγότερο σοβαρά εργατικά "ατυχήματα", ενώ οι αρμόδιες υπηρεσίες ελέγχου υπολειτουργούν και λόγω έλλειψης προσωπικού. Για παράδειγμα πρόσφατα μειώθηκε κι άλλο το προσωπικό στην Επιθεώρηση Εργασίας στο Κερατσίνι, ενώ ήταν ήδη υποστελεχωμένη. Παράλληλα οι Μεικτές Επιτροπές Ελέγχου δυσκολεύονται ακόμα περισσότερο να λειτουργήσουν, καθώς δεν τους παρέχονται τα απαραίτητα μέσα για τους ελέγχους».