Ερώτηση για την ουσιαστική προστασία των εργαζομένων στον κλάδο του Τουρισμού κατέθεσε στην Κομισιόν ο ευρωβουλευτής του Κόμματος Λευτέρης Νικολάου - Αλαβάνος στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, όπου αναφέρει:

«Ο κλάδος του Τουρισμού κατά την περίοδο της 10ετούς οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα όχι μόνο δεν είχε απώλειες, αλλά αντίθετα σημείωσε σχεδόν διπλασιασμό σε αφίξεις, μεγάλη αύξηση εσόδων και κερδών, παρά το γεγονός πως ένα μεγάλο κομμάτι τους δεν καταγράφεται στην Ελλάδα.

Τα εντυπωσιακά αποτελέσματα κερδοφορίας στον κλάδο του Τουρισμού όχι μόνο δεν συνδέθηκαν με βελτίωση των συνθηκών για τους εργαζόμενους στον κλάδο, αντίθετα είχαν ως προϋπόθεση την εντατικοποίηση της εργασίας, μεγάλες απώλειες εισοδήματος και ανατροπές στα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, αλλά και τον εκτοπισμό αυτοαπασχολούμενων και μικρών οικογενειακών επιχειρήσεων. Μια εργασιακή ζούγκλα, αποτέλεσμα των πολιτικών της ΕΕ και των κυβερνήσεων, που ήταν προϋπόθεση για την καπιταλιστική ανάκαμψη.

Τώρα οι εργαζόμενοι βρίσκονται ξανά μπροστά σε μία μεγάλη επίθεση, με νέες αξιώσεις των επιχειρηματικών ομίλων. Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι όλα τα μέτρα των ΠΝΠ (αναστολή των συμβάσεων εργασίας, εκ περιτροπής εργασία, πρόγραμμα "SURE" - "Συν-Εργασία", απογείωση του εργοδοτικού δικαιώματος στο χρόνο εργασίας και τις αμοιβές), που στηρίζουν τις μεγάλες επιχειρήσεις σε συνθήκες πανδημίας, είναι προσωρινά. Οι εργαζόμενοι όμως έχουν πείρα και από τα εκατοντάδες μέτρα που υλοποιήθηκαν στη βάση των μνημονίων, που παραμένουν, φορτώνοντας τις απώλειες στους εργαζόμενους.

Η ΕΕ και οι κυβερνήσεις, ικανοποιώντας τις απαιτήσεις των επιχειρηματικών ομίλων, επιδιώκουν να βάλουν σε καραντίνα τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα που έχουν απομείνει, συνοδεύοντας αυτόν το στόχο με περιστολή των συνδικαλιστικών ελευθεριών. Στην ίδια αντεργατική κατεύθυνση εντάσσονται και οι πρόσφατες προτάσεις της Task Force για τον Τουρισμό προς την Επιτροπή.

Πώς τοποθετείται η Επιτροπή:

• Στο αίτημα, με τη λήξη της αναστολής λειτουργίας των επιχειρήσεων, να ενεργοποιηθεί η εργασιακή σχέση των εργαζομένων με τα ίδια δικαιώματα που είχαν πριν την αναστολή της σύμβασης εργασίας και να εφαρμοστούν οι όροι που συμπεριλαμβάνονται στις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, όπως για παράδειγμα ο όρος της επαναπρόσληψης όλων των εργαζομένων, μόνιμων και εποχιακών;
• Για την ίδια προστασία των ελαστικά απασχολούμενων, ενοικιαζόμενων εργαζομένων, με συμβάσεις μίας μέρας, λίγων ωρών, λίγων ημερών, λίγων μηνών από δουλεμπορικά γραφεία, "ευέλικτες" μορφές που νομοθετήθηκαν διαχρονικά από όλες τις ελληνικές κυβερνήσεις για να ικανοποιηθούν οι ανάγκες της μεγαλοεργοδοσίας;
• Για τη διασφάλιση του εισοδήματος των εργαζομένων στον Τουρισμό, είτε ανοίξουν είτε όχι οι επιχειρήσεις, με βάση τη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, επίδομα ανεργίας χωρίς όρους και προϋποθέσεις στο 80% του βασικού μισθού και λήψη άμεσων μέτρων προστασίας της υγείας τους;».