Με μερικά ακόμη αλληλοκαρφώματα, αποκαλύψεις και «ράμματα» του ενός για τη «γούνα» του άλλου συνεχίστηκε τις προηγούμενες μέρες η σκανδαλολογία μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, με τα όσα βλέπουν το φως της δημοσιότητας να επιβεβαιώνουν τη βαθιά σαπίλα του αστικού πολιτικού συστήματος, όπου η διαφθορά, τα πάρε - δώσε, οι συμφωνίες πάνω και κάτω από το τραπέζι με επιχειρηματίες και διάφορα κέντρα, αποτελούν την άλλη όψη της βάρβαρης πολιτικής που υπηρετούν όλοι τους, τσακίζοντας τα λαϊκά δικαιώματα.

Τα νέα «επεισόδια» αυτή τη φορά περιλάμβαναν αφενός καταγγελίες του επιχειρηματία Καλογρίτσα ότι έλαβε «υπό τον συντονισμό, την εποπτεία και την καθοδήγηση» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και του Ν. Παππά «3 εκατ. ευρώ από τον λιβανέζικο κατασκευαστικό κολοσσό CCC της οικογένειας Χούρι ως προκαταβολή για να λάβει μέρος στο διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες το 2016», αφετέρου δημοσιεύματα αναφερόμενα σε παρακολουθήσεις της ΕΥΠ, που εμπλέκουν υπουργούς και βουλευτές της ΝΔ σε υποθέσεις με επίορκους αστυνομικούς, δικαστικούς κ.ο.κ., μέχρι και σε υπόθεση παιδεραστίας.

Ολα αυτά με αλληλοκατηγορίες και «υψηλούς τόνους» περί «παρακράτους» και «θεσμικής εκτροπής», έτσι ώστε να κρύβεται πως δεν είναι εκτός αλλά εντός του σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος και του αστικού κράτους εκεί που «φυτρώνουν» όλα τα σάπια φρούτα.

Στο «γαϊτανάκι» αυτό ήρθε να προστεθεί και η δημοσίευση με καθυστέρηση μηνών της «λίστας Πέτσα» για τη χρηματοδότηση μεγάλων ΜΜΕ με νέο πακτωλό χρημάτων, με ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ και λοιπούς να ανταλλάσσουν κατηγορίες για τους δεσμούς του καθενός με τους ομίλους του χώρου, απογειώνοντας την υποκρισία, λίγες μέρες απ' όταν όλοι μαζί απέρριπταν την τροπολογία του ΚΚΕ για δωρεάν αναμετάδοση μηνυμάτων σχετικών με τη δημόσια υγεία, άμεση δημοσιοποίηση των στοιχείων της κρατικής διαφήμισης και του αναδρομικού ελέγχου της σε βάθος δεκαετίας.

Επιβεβαιώνεται έτσι και πάλι ότι όσο μικραίνουν οι αποστάσεις ανάμεσά τους στα ζητήματα της οικονομίας και της εξωτερικής πολιτικής, όσο μοιάζουν - ακόμα και στο ύφος - οι δύο πόλοι του αστικού πολιτικού συστήματος, τόσο ο ένας βγάζει στη φόρα τα άπλυτα του άλλου, για να συνεχίζει να παίζεται το ίδιο «παιχνίδι», να «φρεσκάρονται» οι κάλπικες διαχωριστικές γραμμές. Αναπόσπαστη πτυχή του παραπάνω σκηνικού είναι και οι διεργασίες αναμόρφωσης του πολιτικού συστήματος, με την άμεση εμπλοκή επιχειρηματικών συμφερόντων που προσδοκούν ανακατανομή της «πίτας» προς όφελός τους.

Την ίδια ώρα, πληθαίνουν οι φωνές για την ανάγκη να πέσουν οι τόνοι και να μη «δηλητηριάζεται» το κλίμα της αντιλαϊκής συναίνεσης, μπροστά στα δύσκολα της διαχείρισης της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, αλλά και των «διευθετήσεων» που δρομολογούνται στα Ελληνοτουρκικά.

Η αναφορά του πρωθυπουργού, στην πρόσφατη συνέντευξή του με αφορμή τη συμπλήρωση ενός χρόνου διακυβέρνησης της ΝΔ, για την ανάγκη σοβαρής και αξιόπιστης αντιπολίτευσης, οι προειδοποιήσεις του Αλ. Τσίπρα ότι «ανοίγει το καπάκι του υπονόμου για την πολιτική ζωή» και ότι οι πρακτικές αυτές είναι «επικίνδυνες για τη δημοκρατία», καθώς και τα δημοσιεύματα πως αν το αστικό πολιτικό σύστημα μετατραπεί σε «στάβλο», ζημιωμένη θα βγει η προσπάθεια για συναίνεση που έχει ανάγκη η κυβέρνηση, δίνουν τον τόνο. Ούτως ή άλλως η μεταξύ τους αντιπαράθεση καθορίζεται και από τον «νόμο της σιωπής» στην πραγματική διερεύνηση των σκανδάλων τους και των αιτιών που τα προκαλούν.

Ο λαός, που καλείται να πληρώσει τα σπασμένα μίας ακόμα κρίσης, δεν πρέπει να αρκεστεί στο ρόλο του αηδιασμένου θεατή μίας ακόμα «παρέλασης» σκανδάλων. Να απαιτήσει να βγουν τα άπλυτα όλων των κυβερνήσεων - της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ - στη φόρα, καταδικάζοντας στη συνείδησή του το σύστημα που γεννάει τη διαπλοκή και τη διαφθορά και όσους το υπηρετούν, και στρέφοντας την πάλη του εναντίον τους, με προοπτική μια κοινωνία απαλλαγμένη απ' αυτή τη σαπίλα.