Η απόφαση των Δημοκρατικών στις ΗΠΑ να επιλέξουν για υποψήφια αντιπρόεδρο την Κάμαλα Χάρις (τζαμαϊκανής και ινδικής καταγωγής) προβάλλεται και στην Ελλάδα ως «απάντηση» στον Τραμπ και στο όργιο της ρατσιστικής βίας και καταστολής, μετά τη δολοφονία Φλόιντ. Θυμίζουμε ότι το κόμμα των Δημοκρατικών επένδυσε προεκλογικά σ' αυτήν την άθλια δολοφονία, προσπαθώντας να χαράξει κάλπικες διαχωριστικές γραμμές με τους Ρεπουμπλικάνους στα ζητήματα του ρατσισμού, των διακρίσεων και της αστυνομικής βίας, τα οποία όχι μόνο δεν έπαψαν, αλλά γνώρισαν και έξαρση τα προηγούμενα χρόνια, ακόμα και επί κυβερνήσεων Ομπάμα. Το αστικό πολιτικό σύστημα στις ΗΠΑ επιχειρεί με κάθε τρόπο να ενσωματώσει και να εκτονώσει τη δίκαιη οργή του λαού για τη βάρβαρη πολιτική που ζει στο πετσί του και η οποία βρήκε έκφραση στο σύνθημα «I can't breathe» («Δεν μπορώ να αναπνεύσω»), όπως διαμαρτυρόταν για ώρα ο Φλόιντ στον αστυνομικό που του πατούσε με το γόνατο το λαιμό. Στο πλαίσιο αυτής της προσπάθειας, η επιλογή της Χάρις για τη θέση της υποψήφιας αντιπροέδρου αποτελεί «δόλωμα» για τους εξοργισμένους Αμερικανούς, κυρίως τους Αφροαμερικανούς, που εκτός από τη βαθιά εκμετάλλευση, ζουν τον ρατσισμό και τη φυλετική βία. Για να μπορούν να ανασάνουν όμως πραγματικά οι λαοί στις ΗΠΑ και παντού, πρέπει να βάλουν στο στόχαστρο το ίδιο το σύστημα της εκμετάλλευσης, που τους στερεί τον αέρα. Σ' αυτό το σύστημα θέλουν να δώσουν ανάσες οι διεργασίες στο αστικό πολιτικό σύστημα, κρύβοντας από τον λαό τις πραγματικές αιτίες του ρατσισμού, της καταστολής και της εκμετάλλευσης, προκειμένου να βάλουν φρένο στην οργανωμένη έκφραση της οργής και της αγανάκτησής του.