Μέσα σε κλίμα βαθιάς θλίψης και συγκίνησης, στο χωριό Μεσενικόλα Καρδίτσας, συγγενείς, σύντροφοι και φίλοι αποχαιρέτησαν τον σύντροφο Τάκη (Δημήτρη) Ψημμένο, που «έφυγε» την Τετάρτη από τη ζωή, σε ηλικία 91 ετών.

Αποχαιρέτησαν έναν άξιο αγωνιστή για τα ιδανικά του ΚΚΕ και του εργατικού - λαϊκού κινήματος, πρωτοπόρο και αταλάντευτο μαχητή της ταξικής πάλης, που στάθηκε όρθιος σ' όλη τη διάρκεια της 75χρονης κομματικής ζωής του.

Στην πολιτική τελετή παραβρέθηκαν αντιπροσωπείες της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ, της ΕΠ Θεσσαλίας, της ΤΕ Ανατολικών Συνοικιών της ΚΟ Αττικής.

Σε όλη τη διάρκεια της πολιτικής τελετής, ο σύντροφος Τάκης ήταν σκεπασμένος με τη σημαία του τιμημένου ΚΚΕ, στο οποίο παρέμεινε πιστός και υπηρέτησε αταλάντευτα σε όλη τη διάρκεια της ζωής του και παράλληλα είχε τους συντρόφους του σε θέσεις τιμητικής φρουράς στο πλάι του.

Εκ μέρους της ΚΕ του ΚΚΕ τον Τάκη Ψημμένο αποχαιρέτησε ο Τάσος Τσιαπλές, μέλος της ΚΕ, ο οποίος αναφέρθηκε στο πλούσιο και αγωνιστικό βιογραφικό του, σημειώνοντας μεταξύ άλλων:

«Η ΚΕ του ΚΚΕ αποχαιρετά σήμερα ένα άξιο τέκνο του Κόμματός μας, που "έφυγε" από κοντά μας, πλήρης ημερών. Με αίσθημα τιμής και περηφάνιας στεκόμαστε απέναντί του, καθώς ο σύντροφος Τάκης Ψημμένος, τα 75 από τα 91 χρόνια της ζωής του, αγωνίστηκε μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ, για μια κοινωνία δίχως πολέμους, φτώχεια και εκμετάλλευση, για μια κοινωνία σοσιαλιστική - κομμουνιστική.

Ατίθασο και ανήσυχο παιδί στη διάρκεια της Κατοχής, οργανώθηκε στην ΕΠΟΝ την Πρωτομαγιά του 1943, διετέλεσε για ένα διάστημα καθοδηγητής της ΕΠΟΝ της συνοικίας του, παίρνοντας παράλληλα μέρος σε διάφορες δύσκολες αποστολές. Το Σεπτέμβρη του 1944 κατατάχτηκε στον εφεδρικό ΕΛΑΣ. Το Γενάρη του 1945, έγινε μέλος του τιμημένου ΚΚΕ. Κατατάσσεται το Σεπτέμβρη του 1946 στον Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας. Υπηρέτησε ως σύνδεσμος, αρχικά, στο Αρχηγείο Αγράφων, τηλεγραφητής στη συνέχεια, στην 1η Μεραρχία του ΔΣΕ. Με την υποχώρηση του ΔΣΕ, το 1949, παρέμεινε στην ομάδα που είχε ως βασική αποστολή να κρατήσει τη φυσιογνωμία του αντάρτικου στην περιοχή των Αγράφων, με σκοπό τη συγκέντρωση των ξεκομμένων ανταρτών. Η ομάδα εκπλήρωσε στο ακέραιο την αποστολή της και την άνοιξη του 1950, μετά από μία επική πορεία από τα Αγραφα έως τα σύνορα με την Αλβανία, πέρασε στις Λαϊκές Δημοκρατίες. Ακολούθησε ο δρόμος της αναγκαστικής πολιτικής προσφυγιάς και ο σ. Τάκης εγκαταστάθηκε στη Βουδαπέστη της Ουγγαρίας. Ο σ. Τάκης υπερασπίστηκε τη σοσιαλιστική οικοδόμηση στην Ουγγαρία, παλεύοντας ένοπλα στο πλευρό της σοσιαλιστικής εξουσίας ενάντια στην αντεπανάσταση που εκδηλώθηκε το 1956.

Από το 1963 και μέχρι τη συνταξιοδότησή του, εργάστηκε στον μηχανισμό της ΚΕ του ΚΚΕ, σε διάφορες θέσεις. Το 1986 επαναπατρίστηκε και εργάστηκε για ένα διάστημα στο Αρχείο του ΚΚΕ και μετά ως μέλος του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ. Ασχολήθηκε δραστήρια με το "Μαρτυρολόγιο - Επεσαν για τη ζωή", την έκδοση της ΚΕ του ΚΚΕ. Την περίοδο των αντεπαναστατικών ανατροπών και της κρίσης στο ΚΚΕ 1989 - 1991, υπερασπίζεται το χαρακτήρα του Κόμματος και με την αταλάντευτη στάση του στις αρχές του μαρξισμού - λενινισμού αντιμετωπίζει τις επιθέσεις του οπορτουνισμού και του ταξικού αντίπαλου».

Στη συνέχεια τόνισε: «Ο σύντροφος Τάκης ήταν ένας ξεχωριστός κομμουνιστής ανάμεσα στους χιλιάδες ξεχωριστούς αγωνιστές και κομμουνιστές που ατσαλώθηκαν στο καμίνι του πολέμου και της ταξικής πάλης, τη θυελλώδη δεκαετία του 1940 - 1950 στην Ελλάδα και τα μετέπειτα πέτρινα χρόνια. Από τους τελευταίους της θρυλικής αυτής γενιάς, των συγκλονιστικών αυτών γεγονότων, ο σύντροφος Τάκης μάς αφήνει πλήρης ημερών. Με το μυαλό του καθαρό μέχρι το τέλος, με τις αναμνήσεις ζωντανές, ξανάνιωνε όταν τα καλοκαίρια επισκεπτόταν την ιδιαίτερη πατρίδα του και διηγούνταν αντάρτικες ιστορίες. Η παρακαταθήκη που μας αφήνει είναι μεγάλη. Αντλούμε διδάγματα από όλη την αγωνιστική πορεία σου, σύντροφε Τάκη, και να είσαι σίγουρος πως στα χνάρια σου βαδίζουν και θα βαδίσουν πολλοί, το ίδιο αποφασισμένοι με εσένα, κομμουνιστές και κομμουνίστριες, που μάχονται κόντρα στο ρεύμα της μοιρολατρίας και της υποταγής, για τη σοσιαλιστική - κομμουνιστική επαναστατική αλλαγή στη χώρα μας και διεθνώς».

Κλείνοντας σημείωσε: «Σύντροφε Τάκη, παρά τις δυσκολίες και τις αντιξοότητες παρέμεινες πιστός στο Κόμμα σου και όρθιος μέχρι το τέλος. Εκανες το χρέος σου και ως άνθρωπος και ως κομμουνιστής στο ακέραιο. Οι σύντροφοί σου, το Κόμμα σου δεν θα σε ξεχάσουμε».

Εκ μέρους της ΤΕ Ανατολικών Συνοικιών της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ τον αποχαιρέτησε η σ. Ναυσικά Τόλια, η οποία αναφέρθηκε στην πλούσια αγωνιστική του πορεία, η οποία και τον ενέπνευσε για την πλούσια συγγραφική του δραστηριότητα.

Εκ μέρους του Παραρτήματος Καρδίτσας της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ τον αποχαιρέτησε ο Σωτήρης Στουρνάρας, ο οποίος μεταξύ άλλων σημείωσε: «Θα συνεχίσουμε τον αγώνα για να γνωρίσουν οι νεότερες γενιές όλο εκείνο το μεγάλο έπος που έγραψε ο λαός μας στη δεκαετία του '40 με μπροστάρη και καθοδηγητή το ΚΚΕ».

Στεφάνια στη μνήμη του συντρόφου Τάκη Ψημμένου κατέθεσαν η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ, οι Τομεακές Επιτροπές Καρδίτσας και Ανατολικών Συνοικιών της ΚΟ Αττικής, η ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ και τα Παραρτήματα Καρδίτσας και Υμηττού, η οικογένεια Βασίλη Ψημμένου και Δημήτρη Παλαβού.