-- Η ΑΣΓΜΕ, Ομοσπονδίες, Ενώσεις και Σύλλογοι Γονέων δηλώνουν από την πρώτη στιγμή στήριξη στις κινητοποιήσεις των μαθητών. Πού βασίζεται αυτή η συμπόρευση;

-- Σήμερα, για εμάς τους γονείς, είναι επιτακτικό η αραίωση των μαθητών ανά τμήμα για λόγους ασφάλειας της υγείας, αλλά και για μορφωτικούς λόγους, να μην υπάρχει κανένα εκπαιδευτικό κενό, άρα μαζικές προσλήψεις μόνιμου εκπαιδευτικού προσωπικού, να υπάρχει καθαριότητα στα σχολεία των παιδιών μας, με ευθύνη του κράτους να παρέχονται σε όλους τους μαθητές μέσα ατομικής προστασίας, όπως μάσκες και αντισηπτικά.

Επίσης, διεκδικούμε όταν κλείνει ένα τμήμα ή ένα σχολείο, λόγω κρούσματος κορονοϊού, με ευθύνη του κράτους να γίνονται δωρεάν τεστ σε μαθητές και εκπαιδευτικούς, ο γονιός που πρέπει να μείνει σπίτι για να συνδράμει το παιδί του για 14 μέρες να μη χρεώνεται από την κανονική του άδεια ή να μην αναγκάζεται να χάνει μεροκάματο. Με ευθύνη του κράτους, να μοιραστούν στους μαθητές του τμήματος που κλείνει ηλεκτρονικά μέσα, ώστε να μην αποκλείεται κανένας μαθητής από την τηλεκπαίδευση, καθώς επίσης και με ευθύνη των δήμων να γίνονται τακτές απολυμάνσεις στα σχολικά κτίρια.

Οπως εξηγεί ο Π. Κατηφές:

«Αυτά είναι και τα ζητήματα που κινητοποιούν και τους χιλιάδες μαθητές σήμερα. Τα αιτήματα των μαθητών είναι δίκαια, γιατί έχουν στον πυρήνα τους την ανάγκη των παιδιών να μορφωθούν σε ένα ανθρώπινο και ασφαλές σχολείο. Οι μαθητές σήμερα κινητοποιούνται γιατί δεν έχουν καθηγητές και χάνουν χιλιάδες ώρες μαθήματος, γιατί δεν έχουν επαρκές προσωπικό καθαριότητας στα σχολεία, γιατί στοιβάζονται σαν σαρδέλες σε τμήματα με 22-25 έως και 30 μαθητές σε πολλές περιπτώσεις, γιατί κάνουν μάθημα σε ακατάλληλες αίθουσες, όπως υπόγεια, ημιυπόγεια, κοντέινερς.

Οι μαθητές σήμερα κινητοποιούνται γιατί αισθάνονται απροστάτευτοι από την πανδημία μέσα στα σχολεία, λόγω της ανεπάρκειας των μέτρων της κυβέρνησης. Αγωνιούν και κινητοποιούνται για τη μόρφωσή τους αλλά και για την προστασία της υγεία τους, αλλά και της οικογένειάς τους, δηλαδή εμάς των γονιών τους. Εχουν δίκιο και πρέπει να τους ακούσει επιτέλους η κυβέρνηση. Στεκόμαστε στο πλάι τους και στηρίζουμε τα δίκαια αιτήματά τους.

Οι μορφές πάλης και αγώνα που κάθε φορά οι μαθητές επιλέγουν να εκφράσουν τα αιτήματά τους και να ακουστεί δυνατά η φωνή τους, ακόμα και σήμερα κάτω από τις μάσκες, έγκεινται στην αυτοτέλεια που έχει το μαθητικό κίνημα και στις συλλογικές αποφάσεις που οι ίδιοι οι μαθητές λαμβάνουν.

Εμείς, ως γονείς, οφείλουμε να είμαστε στην πρώτη γραμμή των διεκδικήσεων για τη μόρφωση που έχουν ανάγκη σήμερα τα παιδιά μας, να διαμορφώνουμε κοινό μέτωπο πάλης με τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς, γιατί τα προβλήματα είναι κοινά και εκφράζονται οξυμένα μέσα στα σχολεία».

-- Πώς εκφράζεται σήμερα αυτή η κοινή πάλη;

-- Σε όλη τη χώρα έχουν πραγματοποιηθεί δεκάδες κινητοποιήσεις Συλλόγων και Ενώσεων Γονέων σε δήμους και Διευθύνσεις Εκπαίδευσης, για να απαιτηθούν άμεσα μέτρα σε κάθε περιοχή με βάση τις ανάγκες που υπάρχουν. Είναι σημαντικό ότι σ' αυτές τις κινητοποιήσεις συμμετέχουν οργανωμένα και με συλλογικές αποφάσεις μαθητές και εκπαιδευτικοί. Σε κάθε πόλη σχεδόν, από την Κομοτηνή μέχρι το Ηράκλειο της Κρήτης, έχουν γίνει εκατοντάδες μαθητικές κινητοποιήσεις, για να ακουστούν τα αιτήματα των μαθητών, σε όλες αυτές τις κινητοποιήσεις οι μαθητές έχουν τη συμπαράσταση Ενώσεων και Συλλόγων Γονέων. Επίσης οι Σύλλογοι και οι Ενώσεις Γονέων πρωτοστατούν ενάντια στην προσπάθεια να ποινικοποιηθούν οι μαθητικοί αγώνες.

Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα στην Πετρούπολη, όπου κλήθηκε η Ενωση Γονέων στο Αστυνομικό Τμήμα για να καταγγείλει δήθεν τις καταλήψεις στα σχολεία της περιοχής με πρόσχημα αν οι μαθητές κινητοποιούνται ενάντια στη μάσκα. Οι ίδιοι οι γονείς μέσα από την Ενωση Γονέων και στην Πετρούπολη στάθηκαν δίπλα στους μαθητές, καταθέτοντας υπόμνημα με τα αιτήματα των γονιών που είναι κοινά με αυτά των μαθητών. Επίσης, αναφέρουμε χαρακτηριστικά τα κοινά ψηφίσματα που έχουν πάρει Ενώσεις Γονέων μαζί με τοπικές ΕΛΜΕ για τις διεκδικήσεις τους για το ασφαλές άνοιγμα των σχολείων, που δεν διαφέρουν ουσιαστικά σε τίποτα από τα δίκαια αιτήματα που κινητοποιούν τους μαθητές, σε διάφορες περιοχές της χώρας, όπως στη Σύρο ή στο Αίγιο.

Μια σημαντική παρακαταθήκη, που, αν το θέλετε, δείχνει και το δρόμο για τον τρόπο που τα οξυμένα προβλήματα πρέπει να μας κινητοποιούν, είναι ότι αυτή την περίοδο γονείς - μαθητές - εκπαιδευτικοί κινητοποιούνται από κοινού.

-- Ποια συμπεράσματα βγαίνουν από τη στάση του υπουργείου και της κυβέρνησης και τις μέχρι τώρα κινητοποιήσεις και ποια η συνέχεια;

-- Η κυβέρνηση και το υπουργείο Παιδείας εξακολουθούν να κωφεύουν. Η πολιτική της κυβέρνησης είναι αυτή που υποκινεί μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικούς. Επιπλέον, η κυβέρνηση λαμβάνει μέτρα που αντί να ενισχύουν τη μορφωτική διαδικασία και την ασφάλεια στα σχολεία, οξύνουν τα ήδη οξυμένα προβλήματα. Χαρακτηριστικά παραδείγματα, η αύξηση των μαθητών ανά τμήμα στην Πρωτοβάθμια, τα προβλήματα με τη λειτουργία του ολοήμερου σχολείου τρεις βδομάδες μετά την έναρξη των σχολείων.

Σήμερα, υπάρχουν στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση περίπου 8.000 κενά σε καθηγητές, που σημαίνει ότι εβδομαδιαίως χάνονται σχεδόν 170.000 διδακτικές ώρες. Σήμερα, δεν αντιστοιχεί ούτε μια καθαρίστρια ανά σχολείο, αφού για 13.000 σχολικές μονάδες προσλήφθηκαν 9.500 καθαρίστριες, με το 45% να είναι 3ωρης απασχόλησης και οι δήμοι να μετατρέπουν το προσωπικό αυτό σε πλήρους απασχόλησης μεταφέροντας το κόστος στους γονείς μέσα από τα δημοτικά τέλη ως ανταποδοτική υπηρεσία. Οι γονείς πληρώνουν για τις μάσκες που πρέπει να φοράνε τα παιδιά στο σχολείο, ακόμα και οι δύο δωρεάν μάσκες έγιναν τελικά μία και αυτή ήταν ακατάλληλη.

Σήμερα, όπου κλείνει τμήμα λόγω κορονοϊού, γονείς και εκπαιδευτικοί αναγκάζονται να ακριβοπληρώνουν τα τεστ, γιατί είναι «ατομική ευθύνη», όπως ορίζει το πρωτόκολλο του ΕΟΔΥ. Σήμερα με «ρυθμούς χελώνας» και χωρίς ισότιμους όρους γίνεται η τηλεκπαίδευση για τα παιδιά που μένουν σε καραντίνα λόγω κρούσματος στο τμήμα τους, που τελικά με ευθύνη του υπουργείου Παιδείας μπαίνουν και σε «μορφωτική καραντίνα».

Σήμερα, που όλοι σημειώνουν ότι τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς πρέπει να αποσυμφορηθούν για την προστασία της δημόσιας υγείας, πάνω από 250.000 μαθητές σε όλη τη χώρα πηγαίνουν στο σχολείο τους με τα πούλμαν των σχολικών μεταφορών να έχουν 100% πληρότητα, δηλαδή μέχρι 52 μαθητές.

Σήμερα, η κυβέρνηση, που φέρει όλη την ευθύνη για τα προβλήματα των σχολείων, έχοντας κάνει τα υγειονομικά πρωτόκολλα «λάστιχο», αντί να δίνει λύσεις, πλέον απειλεί μαθητές και τους αποκλείει από τη μόρφωση. Με τιμωρητικό τρόπο, κόπτεται «δήθεν» για τις χαμένες εκπαιδευτικές ώρες, όταν δεν έχει εξασφαλίσει το αυτονόητο, δηλαδή καθηγητές για τα παιδιά μας και τα 4ωρα και 5ωρα είναι καθεστώς στα Γυμνάσια και τα Λύκεια, και αποκλείει μαθητές από την τηλεκπαίδευση που βρίσκονται σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις. Αλήθεια, ποιος θα ορίζει ποιος μαθητής δικαιούνται να συμμετέχει στην τηλεκπαίδευση σε ένα σχολείο που είναι υπό κατάληψη;

Τελικά, η κυβέρνηση αυτόν το ρόλο ετοιμάζει για τους καθηγητές, να είναι καταδότες των μαθητών τους και να βάζουν οι ίδιοι οι καθηγητές «κόφτη» στη μόρφωση των μαθητών. Αλήθεια, ο μαθητής που δεν έχει πρόσβαση στο διαδίκτυο ή δεν έχει Η/Υ, θα λαμβάνει απουσία γιατί δεν συμμετέχει στο μάθημα; Η πείρα έδειξε ότι πέρυσι την περίοδο που έκλεισαν τα σχολεία, πάνω από 300.000 μαθητές αποκλείστηκαν από την τηλεκπαίδευση γιατί δεν είχαν τα ηλεκτρονικά μέσα να παρακολουθήσουν μαθήματα.

Εμείς, οι γονείς, δεν μπορούμε να δεχτούμε αυτόν τον κατήφορο της κυβέρνησης. Να αποσύρει η υπουργός τώρα αυτή την απόφαση, είναι ανεπίτρεπτο με ευθύνη του κράτους να αποκλείεται μαθητής από τη μόρφωση.

Οι γονείς, με όπλο τα συλλογικά τους όργανα, χρειάζεται αυτή την περίοδο να συσπειρωθούν και να μαζικοποιήσουν ακόμα περισσότερο τους Συλλόγους Γονέων. Στη βάση των οξυμένων προβλημάτων και όπως αυτά εκφράζονται σε κάθε σχολείο, σε κάθε περιοχή, μαζί με μαθητές και εκπαιδευτικούς, να πρωτοστατήσουν και να διεκδικήσουν μόρφωση, υγιεινή και ασφάλεια για κάθε σχολείο, για κάθε μαθητή.