Αλλά και η οικονομική διάσταση των σχέσεων Τουρκίας - ΕΕ είναι επίσης αποκαλυπτική. Ορισμένα στοιχεία: Η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων έχει χρηματοδοτήσει 248 πρότζεκτ αξίας 28 δισ. ευρώ από το 2002 έως το 2018 στην Τουρκία, ενώ το ίδιο διάστημα, το 70% των ξένων άμεσων επενδύσεων (FDI) της Τουρκίας προήλθε από χώρες της ΕΕ, με κεφάλαια που ξεπέρασαν τα 94 δισ. ευρώ. Την πρώτη θέση κατείχε η Ολλανδία, με 15,7%, ενώ ακολουθούν με 7,7% οι ΗΠΑ. Μ. Βρετανία, Λουξεμβούργο, Ισπανία και Γερμανία βρίσκονται περίπου στο 6%, καταλαμβάνοντας τις θέσεις 4-7, ενώ η Γαλλία απουσιάζει εντελώς από τη λίστα των πρώτων 12 χωρών. Αυτά είναι λοιπόν τα «ζωτικά συμφέροντα» που δένουν με χίλιους κόμπους τις αστικές τάξεις ευρωπαϊκών κρατών με την τουρκική και διαμορφώνουν τη στάση κάθε κράτους - μέλους απέναντι στην Τουρκία. Η ελληνική κυβέρνηση, επομένως, και τα άλλα κόμματα του ευρωατλαντικού τόξου είναι εκτεθειμένα για τα παραμύθια που πουλάνε στο λαό, ότι μέσα απ' αυτές τις συμμαχίες της αστικής τάξης θα προέλθει λύση για τα δικά του συμφέροντα στα Ελληνοτουρκικά.