«Στην πηγή των προβλημάτων της Τουρκίας βρίσκονται τα Συντάγματα που συνέταξαν οι πραξικοπηματίες από τη δεκαετία του 1960 (...) Ηρθε ίσως η ώρα να ξανανοίξει η Τουρκία τη συζήτηση για ένα νέο Σύνταγμα», δήλωσε προχτές ο Τούρκος Πρόεδρος Ρ. Τ. Ερντογάν, με φόντο τόσο την όξυνση των ενδοαστικών διεργασιών όσο και την κλιμάκωση του παζαριού με τις Βρυξέλλες, που επιμένουν να ζητούν επιτάχυνση διαφόρων καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων για να ενισχυθούν οι διμερείς σχέσεις. Ο Ερντογάν είπε ότι «θα μπορούσαμε να λάβουμε μέτρα προς αυτήν την κατεύθυνση αν καταλήγαμε σε συμφωνία» με το εθνικιστικό MHP, με το οποίο το κυβερνών ΑΚΡ συνεργάζεται σταθερά τα τελευταία χρόνια και έχει συγκροτήσει τη «Λαϊκή Συμμαχία». Θυμίζουμε ότι το 2017 έγιναν αλλαγές στο Σύνταγμα της χώρας, με βασικότερη την υιοθέτηση του προεδρικού συστήματος, που προκάλεσε σειρά αντιδράσεων εντός αλλά και εκτός συνόρων.

Η συζήτηση για μια ευρύτερη συνταγματική αναθεώρηση θα φουντώσει τις επαφές που τον τελευταίο καιρό εντείνονται και στο εσωτερικό της αντιπολίτευσης, όπως έδειξαν και οι πρόσφατες συναντήσεις του σοσιαλδημοκρατικού CHP με εκπροσώπους νέων κομμάτων που δημιουργήθηκαν μετά από διασπάσεις του ΑΚΡ (όπως αυτά που ίδρυσαν οι Αχμέτ Νταβούτογλου και Αλί Μπαμπατζάν). Την ίδια στιγμή, βέβαια, και στο εσωτερικό του CHP εντείνονται διεργασίες, όπως έδειξαν και οι δηλώσεις του Μουχαρέμ Ιντζέ (που το 2018 ήταν υποψήφιος του CHP για την προεδρία και αντίπαλος του Ερντογάν, αποσπώντας 31%, ένα από τα μεγαλύτερα ποσοστά των τελευταίων ετών για την αντιπολίτευση) ότι αποχωρεί από το CHP και θα ιδρύσει νέο πολιτικό φορέα.

Σε μια παράλληλη εξέλιξη, ο υπουργός Παιδείας Ζιγιά Σελτζούκ δήλωσε ότι μπροστά στο άνοιγμα των σχολείων σχεδιάζεται ο εμβολιασμός όλων των εκπαιδευτικών. Προχτές ανακοινώθηκε ότι τα σχολεία θα ανοίξουν πάλι την 1η Μάρτη (αλλά όχι με καθημερινή παρακολούθηση για όλες τις βαθμίδες και περιπτώσεις), αφού έμεναν κλειστά στο πλαίσιο των μέτρων για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Πάντως, προβλέπεται η δυνατότητα για ένα λεγόμενο «πρόγραμμα περίληψης», με στόχο υποτίθεται την κάλυψη κενών που έχουν προκληθεί, χωρίς ωστόσο να διασφαλίζονται βασικές προϋποθέσεις, όπως συσκευές και γρήγορη σύνδεση για όλους ανεξαιρέτως. Ακόμα, προβλέπεται η «δυνατότητα» σε μια οικογένεια να επιλέξει τη συνέχιση της τηλεκπαίδευσης (με την επισήμανση ότι οι μαθητές δεν θα παίρνουν απουσία), ρύθμιση που αναμένεται να οξύνει τις ήδη υπάρχουσες αντιθέσεις και ανισότητες.