Σε «αναλύσεις» για το ποιες ευπαθείς ομάδες απέναντι στον κορονοϊό είναι... πιο ευπαθείς από τις άλλες, προβαίνει η κυβέρνηση, ακριβώς γιατί η ανάγκη για άμεσο εμβολιασμό όλων των ανθρώπων με κίνδυνο για σοβαρή ασθένεια Covid-19 δεν διασφαλίζεται, υποτάσσεται στις μεγάλες καθυστερήσεις στην παραλαβή των εμβολίων, στις επιπτώσεις της εμπορευματοποίησης και των καπιταλιστικών ανταγωνισμών.

Χαρακτηριστικά, με διαδικτυακές αναρτήσεις και διαγράμματα για τα ποσοστά θανάτων κ.τ.λ., ο υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργό, Ακης Σκέρτσος, αντιπαρέβαλε την πράγματι αναγκαία προτεραιότητα για εμβολιασμό των ηλικιωμένων, στην αναγκαιότητα για άμεσο εμβολιασμό ευπαθών ομάδων, οι οποίες αντιμετωπίζουν ιδιαίτερα αυξημένους κινδύνους από τον κορονοϊό.

Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι ο υφυπουργός ανέφερε ότι οι «7 κατηγορίες πολύ υψηλού κινδύνου» που προέκυψαν από τη σχετική ταξινόμηση, θα εμβολιαστούν μαζί με τους πολίτες 70-74 ετών (που είναι επίσης υψηλού κινδύνου...), αλλά το πότε παραμένει άγνωστο, αφού όπως λέει «θα εξαρτηθεί από τις παραδόσεις του Μαρτίου η ακριβής ημερομηνία»...

Στο μεταξύ, τον άμεσο εμβολιασμό τους ανεξαρτήτως ηλικίας ζητούν ογκολογικοί ασθενείς. Η Ελληνική Αντικαρκινική Εταιρεία σημειώνει «ο καρκίνος, όσο και άλλες χρόνιες παθήσεις καθιστούν τους επιβιώσαντες αυξημένου κινδύνου για βαρύτερη νόσηση από τη λοίμωξη με τον ιό SARS-COV-2 και μεγαλύτερη θνησιμότητα από την COVID-19. Για παράδειγμα, ένας ογκολογικός ασθενής 50 ετών χωρίς σημεία υποτροπής της νόσου που διάγει μία φυσιολογική ζωή μπορεί να είναι περισσότερο ευάλωτος αν προσβληθεί από τον κορονοϊό, λόγω της επιβάρυνσης που μπορεί να του έχουν προκαλέσει σε διάφορα όργανά του (π.χ. καρδιαγγειακό, πνεύμονες) η ίδια η νόσος ή οι θεραπείες στις οποίες είχε υποβληθεί στο παρελθόν».

Την ίδια ώρα, σε συνέδριο της Ελληνικής Ομοσπονδίας Καρκίνου, επισημάνθηκαν οι πολύπλευρες επιπτώσεις της πανδημίας στην ογκολογική περίθαλψη, με τους ογκολογικούς ασθενείς να έρχονται αντιμέτωποι με καθυστερήσεις και αναβολές στις εξετάσεις και τις διαγνώσεις εξαιτίας δυσκολιών πρόσβασης στα νοσοκομεία και της μετατροπής τους σε νοσοκομεία μιας νόσου, τις ελλείψεις υποδομών και προσωπικού, λόγω των μετακινήσεων προς τις κλινικές covid κ.ά.