Στο κάλεσμά της η Ομοσπονδία καλεί τους βιοπαλαιστές αγρότες να μην εφησυχάζουν από τις προσπάθειες της κυβέρνησης να κατευνάσει τις αντιδράσεις τους, τονίζοντας πως «αυτές εξυπηρετούν την ανάγκη της κυβέρνησης να κερδίσει χρόνο ώστε να απορροφηθεί η πίεση που ασκεί το οργανωμένο αγροτικό κίνημα, με τις αγωνιστικές πρωτοβουλίες που αυτό παίρνει, και σε καμία περίπτωση δεν ικανοποιούν το πλαίσιο αιτημάτων των Αγροτικών Συλλόγων, των Ομοσπονδιών και των μαζικών φορέων, το οποίο έχει διαμορφωθεί μέσα από συλλογικές διαδικασίες» και περιλαμβάνει μεταξύ άλλων:

-- Να μην πληρώσουν ούτε ένα ευρώ για τις αντιρρήσεις.

-- Να παραταθεί η προθεσμία άσκησης αντιρρήσεων τουλάχιστον έναν χρόνο.

-- Να διορθωθούν τα λάθη χωρίς ταλαιπωρία του κόσμου, δωρεάν από το κράτος.

-- Να στελεχωθεί με προσλήψεις προσωπικού η Δασική Υπηρεσία.

-- Να μην κινδυνεύσει η ιδιοκτησία κανενός μικροκαλλιεργητή.

-- Να μην αναγνωριστούν οι καταπατήσεις δασικών εκτάσεων από τα επενδυτικά κοράκια.

-- Καμία επιστροφή ενίσχυσης - επιδότησης που πήραν βιοπαλαιστές αγροτοκτηνοτρόφοι λόγω ανάρτησης δασικών χαρτών.

-- Να μην αναγνωριστούν και στους δασικούς χάρτες οι καταπατήσεις μεγαλοαγροτών, μεγαλοκτηνοτρόφων, μεγαλοξενοδόχων, μεγαλοκατασκευαστών.

Συζητήθηκε την προηγούμενη Παρασκευή στο Περιφερειακό Συμβούλιο Πελοποννήσου το πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί με τα αδιάθετα αποθέματα μαύρης σταφίδας, που προμηνύουν κατρακύλα των τιμών παραγωγού.

Εκεί, όπως επισημαίνει με ανακοίνωσή της η «Λαϊκή Συσπείρωση» Πελοποννήσου, τόσο από τις τοποθετήσεις - κόντρες ανάμεσα σε εκπροσώπους ενώσεων και επιμελητηρίων, όσο και από τις θέσεις - τοποθετήσεις της περιφερειακής αρχής και άλλων παρατάξεων, αποδείχθηκε ότι για μια ακόμα φορά κυβέρνηση και μεγαλέμποροι παίζουν παιχνίδια στην πλάτη των σταφιδοπαραγωγών.

Από την πλευρά της, η «Λαϊκή Συσπείρωση» ανέδειξε τα πραγματικά αίτια του προβλήματος, δηλαδή τη διαχρονική αντιαγροτική πολιτική όλων των κυβερνήσεων και της ΕΕ και ταυτόχρονα, μαζί με τη στήριξη στα δίκαια αιτήματα των σταφιδοπαραγωγών, τους κάλεσε να μη στοιχηθούν πίσω από παιχνίδια και κόντρες μεγαλεμπόρων, κυβέρνησης και επιμελητηρίων και να οργανωθούν ώστε να διεκδικήσουν αγωνιστικά, ουσιαστικά μέτρα από την κυβέρνηση για τη διασφάλιση της παραγωγής και του εισοδήματός τους.

Πιο συγκεκριμένα, ο Γιάννης Κελλάρης, περιφερειακός σύμβουλος της «Λαϊκής Συσπείρωσης», επισήμανε μεταξύ άλλων πως «η επιδίωξή τους να μετατρέψουν τη σταφίδα από ένα δυναμικό προϊόν, σημαντικό για την επιβίωση χιλιάδων μικρών παραγωγών, σε είδος προς εξαφάνιση ώστε τελικά να ωφεληθούν οι μεγαλέμποροι στον κλάδο, έχει ξεκινήσει από παλιά. Ξεκίνησαν με τις αποζημιώσεις εκρίζωσης σε όσους κατέστρεφαν την σταφίδα τους. Μετά ήρθε η διάλυση του ΑΣΟ και το ξεπούλημα της περιουσίας του, που στόχο είχε την πλήρη εκμετάλλευση του αγρότη από τους έμπορους δίνοντάς τους το δικαίωμα να αρπάζουν ό,τι απέμεινε από τους σταφιδοπαραγωγούς. Την περίοδο που εφαρμόστηκε ο αντισταφιδικός κανονισμός του 1999 εγκαταλειφθήκαν παρά πολλές σταφίδες, ο κανονισμός αυτός ανάγκαζε τους σταφιδοπαραγωγούς πριν ακόμα τρυγήσουν να υπογράψουν με τον έμπορα συμφωνητικό, το όποιο περιλάμβανε τιμή πώλησης και ποσότητα με εκβιασμό, αν δεν υπόγραφαν θα έχαναν την επιδότηση! Πουλούσαν με 40-60 λεπτά και ο καταναλωτής την αγόραζε 6 ευρώ, σε εποχή που δεν υπήρχε καμία πανδημία! Το τεράστιο αυτό άνοιγμα εκμεταλλεύονται χρόνια τώρα οι μεγαλέμποροι της περιοχής, οι οποίοι θησαυρίζουν κυριολεκτικά από τον ιδρώτα των αγροτών, συγκεντρώνοντας την παραγωγή από ολόκληρη την Πελοπόννησο και μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού!».

Στη συνέχεια, ο Γιάννης Κελλάρης, αφού τόνισε πως «τα αποθέματα δημιουργούνται από την εφαρμογή των νόμων της αγοράς όπου το κυρίαρχο είναι το κέρδος», επισήμανε πως «η πανδημία με τη χαμηλή διάθεση έρχεται να επιτείνει όλα τα παραπάνω εξαιτίας της έλλειψης μέτρων από την πλευρά του κράτους και της κυβέρνησης, για στήριξη του προϊόντος και διάθεσής του με κρατική μέριμνα εκεί που υπάρχουν τεράστιες ανάγκες».

Με βάση τα παραπάνω η «Λαϊκή Συσπείρωση» κάλεσε το Περιφερειακό Συμβούλιο να στηρίξει τα δίκαια αιτήματα των σταφιδοπαραγωγών, που μεταξύ άλλων διεκδικούν:

-- Με ευθύνη του κράτους να συγκεντρωθεί η παραγωγή (παλιά και νέα), με τιμή που να καλύπτει το κόστος παραγωγής και να αφήνει ένα ικανοποιητικό εισόδημα στους μικρομεσαίους παραγωγούς. Η αδιάθετη παραγωγή να διοχετευθεί εκεί που υπάρχει ανάγκη, δηλαδή να αποσυρθούν τα πλεονάσματα της μαύρης σταφίδας και να χρησιμοποιηθούν για άλλες χρήσεις όπως απόσταξη, διανομή σε άπορους, διοχέτευση του προϊόντος σε κοινωνικές δομές και δίκτυα (σχολεία, νοσοκομεία, γηροκομεία, στρατός, αστυνομία, δομές φιλοξενίας κ.λπ.).

-- Να ληφθούν μέτρα ώστε άμεσα να γίνει αναδιάρθρωση - φύτευση νέων καλλιεργειών της κορινθιακής σταφίδας, η οποία λόγω της παλαιότητάς της καθιστά ασύμφορη την ενασχόληση των νέων αγροτών με το προϊόν και έχει ως αποτέλεσμα η καλλιέργεια της σταφίδας να εγκαταλείπεται.

-- Σύνδεση των ενισχύσεων με την παραγωγή για τους βιοπαλαιστές αγρότες.