Μια άλλη πτυχή αυτής της υπόθεσης έχει να κάνει με τους Αφγανούς που δούλεψαν για λογαριασμό των ΑμερικανοΝΑΤΟικών τα τελευταία 20 χρόνια και η φυγάδευσή τους από τη χώρα, κάτω από τον φόβο των αντιποίνων, παρουσιάζεται ως η μεγαλύτερη και πιο επικίνδυνη «ανθρωπιστική» επιχείρηση των τελευταίων χρόνων. Αποδεικνύεται όμως ότι όλοι αυτοί οι «εγχώριοι συνεργάτες» είναι πάντα αναλώσιμοι στον ιμπεριαλιστικό σχεδιασμό, αν κρίνουμε απ' όσα γράφει ο Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ στη βιογραφία του. Περιγράφοντας μια συζήτηση με τον Μπάιντεν, αναφέρει ότι ο τότε αντιπρόεδρος του Ομπάμα τού είχε πει πως οι ΗΠΑ δεν έχουν καμία υποχρέωση απέναντι στους Αφγανούς που συνεργάστηκαν μαζί τους: «(...) Γι' αυτό, δεν χρειάζεται να ανησυχούμε. Το κάναμε στο Βιετνάμ, ο Νίξον και ο Κίσινγκερ τη γλίτωσαν». Οσο μέλι κι αν στάξουν λοιπόν για τον ανθρωπισμό της Δύσης, η ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα και ο κυνισμός ούτε κρύβονται, ούτε μπορούν να ξεπλυθούν.