Τις τελευταίες μέρες, ενόψει και της ΔΕΘ, το υπουργείο Παιδείας έδωσε στη δημοσιότητα έναν απολογισμό και προγραμματισμό των δράσεών του και ανάμεσα σε άλλα προαναγγέλλει νέες παρεμβάσεις στην Ανώτατη Εκπαίδευση, με ξεκάθαρο στόχο την ακόμα πιο αποφασιστική στροφή των Ιδρυμάτων στην εξυπηρέτηση της κερδοφορίας των επιχειρήσεων.

Την ίδια στιγμή, δηλώνει πως το προσεχές διάστημα προχωρά σε «νέο νόμο - πλαίσιο για την οργάνωση και λειτουργία των πανεπιστημίων και την ουσιαστική ενίσχυση της αυτονομίας τους», «περαιτέρω αναδιάρθρωση του ακαδημαϊκού χάρτη» «στη βάση αποτελεσμάτων της ΕΒΕ, προτάσεων των ίδιων των ΑΕΙ, εισήγησης της ΕΘΑΑΕ που λαμβάνει υπόψιν της και τις ανάγκες της αγοράς». Στην παραπάνω διατύπωση συμπυκνώνεται και η ουσία των συνεχών μετατροπών του χάρτη της Ανώτατης Εκπαίδευσης. Γίνεται όλο και πιο καθαρό ότι αυτές οι αλλαγές δεν γίνονται για την προσαρμογή των Ιδρυμάτων στις επιστημονικές εξελίξεις, αλλά για μεγαλύτερα και γρηγορότερα κέρδη για τις επιχειρήσεις.

Παράλληλα, προχωρά στην «Υλοποίηση του έργου του Ταμείου Ανάκαμψης "Ερευνα, Καινοτομία και Εκσυγχρονισμός των Πανεπιστημίων"», μέσω του οποίου - όπως λέει - θα υποστηριχθούν τα «Κέντρα Ερευνητικής Αριστείας», οι «Επισκέπτες Ερευνητές», τα «Βιομηχανικά Διδακτορικά», η «αρχική εκπαίδευση εκπαιδευτικών ειδικοτήτων» και η «ανάδειξη και στήριξη (μέσω ΕΣΠΑ) 40 Κέντρων Αριστείας στην Ανώτατη Εκπαίδευση».

Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στην Ερευνα, που συνδέεται πιο άμεσα με την παραγωγή της νέας γνώσης, η οποία μετατρέπεται σε «ιδιοκτησία» των επιχειρήσεων με όρους επιχειρηματικότητας, αντί για τη διάχυση και αξιοποίησή της για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, σύμφωνα με τις σύγχρονες δυνατότητες και ανάγκες.

Σε αυτό το πλαίσιο, τα κέντρα ή ομάδες «Ερευνητικής Αριστείας» στοχεύουν στη στενότερη σύνδεση των ερευνητικών προγραμμάτων με τις επιχειρήσεις, μακριά από τις ανάγκες και την πρόοδο της επιστήμης. Μέσα από τα βιομηχανικά διδακτορικά, μαζί με την Ερευνα και τα αποτελέσματά της, και μια στρατιά νέων επιστημόνων παραδίδεται άμεσα προς ικανοποίηση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων. Η δε «αρχική εκπαίδευση εκπαιδευτικών ειδικοτήτων» παραπέμπει στο περιβόητο «πιστοποιητικό παιδαγωγικής επάρκειας», το οποίο οδηγείται εκτός πτυχίου, αντί να είναι ενταγμένο στο πρόγραμμα σπουδών όσων σκοπεύουν να δουλέψουν ως εκπαιδευτικοί.

Το υπουργείο Παιδείας κάνει λόγο για «εξωστρέφεια και συνεργασίες» με ξένα Ιδρύματα, που καμία σχέση δεν έχουν βέβαια με την αναγκαία σύμπραξη των επιστημόνων. Αξίζει δε να σημειωθεί η προσπάθεια να οικειοποιηθεί τον όρο «εξωστρέφεια», εντάσσοντάς τον σε μία πολιτική που στην πραγματικότητα προωθεί ακριβώς το αντίθετο από το μοίρασμα και τη διάχυση των ερευνητικών αποτελεσμάτων, της γνώσης στην κοινωνία.

Απέναντι στα ψηφισμένα μέτρα και σε όσα ετοιμάζονται, υπάρχουν οι ανάγκες των χιλιάδων νέων που σπουδάζουν ή ονειρεύονται να σπουδάσουν, οι ανάγκες για επιστημονική πρόοδο στην υπηρεσία της καλυτέρευσης της ζωής του λαού. Η ικανοποίησή τους περνά από τον δρόμο της διεκδίκησης για το πραγματικά σύγχρονο πανεπιστήμιο, που θα συμβάλει στην πραγματική πρόοδο, σε σύγκρουση με τους στόχους του κεφαλαίου, των κυβερνήσεων και των κομμάτων τους.