Με πίστη στο δίκιο του αγώνα τους, με όπλο την πανίσχυρη δύναμη της τεράστιας εργατικής αλληλεγγύης και κυρίως με την αποφασιστική συμμετοχή τους στην απεργία έκαναν συντρίμμια το σχέδιο καταστολής που επιχείρησαν από τα ξημερώματα να θέσουν σε εφαρμογή η κυβέρνηση και η εργοδοσία. Εριξαν στο κενό τις απειλές και τους εκβιασμούς, κουρέλιασαν τους αντεργατικούς - απεργοσπαστικούς νόμους των κυβερνήσεων και μέσα από τη μεγάλη τους απεργιακή μάχη δίνουν κουράγιο στους εργαζόμενους όλης της χώρας.

Η χτεσινή 24ωρη απεργία, η οποία ήταν προειδοποιητική, αποτελεί συνέχεια του 7ήμερου μεγαλειώδους απεργιακού τους αγώνα, τον οποίο πυροδότησε τον περασμένο Οκτώβρη ο άδικος και τραγικός θάνατος του συναδέλφου τους Δημήτρη Δαγκλή. Θυμίζουμε ότι τότε οι εργαζόμενοι με την 7ήμερη απεργία, συσπειρωμωμένοι στο σωματείο τους ΕΝΕΔΕΠ, διεκδίκησαν να δουλεύουν ως άνθρωποι και να γυρίζουν στις οικογένειές τους ζωντανοί και αρτιμελείς. Και κατάφεραν να αποσπάσουν τη δέσμευση της εργοδοσίας για τη λήψη μέτρων προστασίας στους χώρους δουλειάς. Ταυτόχρονα ανέδειξαν ότι οι εμβληματικές επενδύσεις και η καπιταλιστική ανάκαμψη, στο όνομα της οποίας πίνουν νερό ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και όλα τα αστικά κόμματα, τρέφονται όχι μόνο από την εκμετάλλευση αλλά ακόμα και από το αίμα εργατών αν χρειαστεί.

Τώρα συνεχίζουν για να κατοχυρώσουν αυτά που απέσπασαν και να διεκδικήσουν τα αυτονόητα: «Την υπογραφή ΣΣΕ που θα καλύπτει όλους τους εργαζόμενους, εφαρμογή του νόμου για τα ΒΑΕ, επαναπρόσληψη όλων των συμβασιούχων που δεν ανανεώθηκαν οι συμβάσεις τους, μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους».

Η πρώτη χτεσινή αναμέτρηση στο πλαίσιο της απεργίας ξεκίνησε από τις 3 τα ξημερώματα. Εργοδοσία και κυβέρνηση παρέταξαν απέναντι στους εργαζόμενους, που είχαν αρχίσει να καταφτάνουν για να οργανώσουν την απεργία τους και τη συγκέντρωσή τους, αμέτρητες δυνάμεις καταστολής. Διμοιρίες των ΜΑΤ, βατραχάνθρωποι της Μονάδας Υποβρύχιων Αποστολών (ΜΥΑ) του Λιμενικού Σώματος και λιμενικοί, ΟΠΚΕ (Ομάδες Πρόληψης και Καταστολής Εγκλήματος) και ό,τι άλλο υπήρχε από τέτοιους μηχανισμούς, είχαν ζώσει μέσα και έξω το λιμάνι, ακόμα και τους γύρω δρόμους. Ταυτόχρονα, από την εργοδοσία στέλνονταν εκβιαστικά μηνύματα στα κινητά των εργαζομένων και mail, για να υποκύψουν και να σπάσουν την απεργία.

Το κερασάκι αυτού του αίσχους ήταν, όπως καταγγέλθηκε από εργαζόμενους, η επιστράτευση από την εργοδοσία μπράβων, γνωστών και σεσημασμένων υποδίκων για υποθέσεις της νύχτας σε όλη την περιφέρεια του Πειραιά, που κατηγορούνται για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης και εκβιασμούς. Τέτοιοι υπόδικοι μπράβοι στέκονταν στις πύλες της COSCO για να ενισχύσουν το κλίμα τρομοκρατίας, έκαναν μάλιστα «σουλάτσο» ανάμεσα στις πανίσχυρες αστυνομικές δυνάμεις που είχαν βέβαια τον νου τους στραμμένο στους «εχθρούς - εργάτες».

Ο σχεδιασμός όλων τους ήταν φανερός: Να εμποδίσουν την απεργία, να αναγκάσουν τους εργαζόμενους να μπουν για δουλειά κατά την πρωινή βάρδια που ξεκινούσε στις 7, να απαγορεύσουν κάθε επαφή του Σωματείου με τους λιμενεργάτες.

Ομως τα στιγμιότυπα που άρχισαν να εκτυλίσσονται ήταν συγκλονιστικά για την εργατική τάξη και ταυτόχρονα εξευτελιστικά για την κυβέρνηση, τα κρατικά όργανα και την εργοδοσία. Λιμενικοί, σε ανοιχτή γραμμή με τον υπουργό Ναυτιλίας, Γ. Πλακιωτάκη, αναλαμβάνοντας ρόλο προϊστάμενου της COSCO, κουνούσαν το δάχτυλο στους εργαζόμενους που έφταναν με τα οχήματά τους, να περάσουν τις πύλες για να πιάσουν δουλειά. «Στρίψε δεξιά και μπες γρήγορα για δουλειά», ήταν η φράση που ακουγόταν από τα στελέχη του Λιμενικού Σώματος που είχαν πάρει «εργολαβία» από την εταιρεία την υπόθεση της τρομοκράτησης των εργαζομένων.

Και εκεί κυβέρνηση - εργοδοσία άρχισαν να τρώνε τα μούτρα τους:

Η πύλη του λιμανιού ήταν ανοιχτή, ζωσμένη από τα ΜΑΤ, με την «αύρα» να είναι σε θέση μάχης, και με τον αστυνομικό κλοιό να δημιουργεί «υγειονομική ζώνη» ώστε να μην εμποδιστεί το «δικαίωμα στην εργασία», όπως βαφτίζει η κυβέρνηση την απεργοσπασία και το δικαίωμα της εργοδοσίας να εκβιάζει ανενόχλητη.

Κι όμως: Πλήθος από αυτοκίνητα και μηχανές πήγαιναν προς την αντίθετη κατεύθυνση, γυρνούσαν περήφανα την πλάτη στους λιμενικούς και στους μπράβους, κατευθύνονταν εκεί που ήταν συγκεντρωμένοι οι άλλοι απεργοί! Επέστρεφαν στους εμπνευστές τους κάθε προσπάθεια εκβιασμού.

Τους «νέους» απεργούς υποδέχονταν οι συνάδελφοί τους με χειροκροτήματα. Φράσεις όπως «Μπράβο λεβέντες!» και συνθήματα όπως «COSCO - D Port ακούστε το καλά, σύμβαση, ασφάλεια και ένσημα βαριά» και «Χωρίς εσένα γρανάζι δεν γυρνά, εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά» δονούσαν διαρκώς την ατμόσφαιρα. «Σιγά μην μπω για δουλειά. Ντρέπομαι και μόνο να περάσω τις πύλες συνοδεία των ΜΑΤ», έλεγαν άλλοι εργαζόμενοι βλέποντας το πρωτοφανές σκηνικό που στήθηκε. «Η εργοδοσία πήγε για μαλλί και βγήκε κουρεμένη», λέει άλλος εργαζόμενος, εξηγώντας ότι όλο αυτό το όργιο εκβιασμών τούς πείσμωσε ακόμα περισσότερο.

Το ήδη ηλεκτρισμένο κλίμα συμπλήρωναν οι φράσεις που ακούγονταν διαρκώς από τις ντουντούκες: «Δεν κάνουμε βήμα πίσω. Η τρομοκρατία και η καταστολή δεν περνάνε». «Εχουν φέρει τα ΜΑΤ, τα ΟΥΚ, σε λίγο θα φέρουν και τα "Ραφάλ" να μας βομβαρδίσουν! Κανένας για δουλειά!». «Αυτοί που λένε πως είμαστε μία οικογένεια έχουνε στείλει τα ΜΑΤ για να χτυπήσουν τους εργαζόμενους. Τους ευχαριστούμε γιατί μας πεισμώνουν ακόμα περισσότερο!».

«Στην Αττική Οδό και στην Κατεχάκη ο κόσμος ήταν εγκλωβισμένος για δύο μέρες, στον Πειραιά σε δύο λεπτά κατέβασαν τα ΜΑΤ». «Οταν χύνουμε το αίμα μας εδώ μέσα είναι όλοι άφαντοι». «Πού είναι η αστυνομία και το Λιμενικό όταν γίνονται εργατικά ατυχήματα; Τότε δεν εμφανίζεται κανείς», ήταν οι φράσεις που κυριαρχούσαν ανάμεσα στους απεργούς, οι οποίοι κάθε λεπτό που περνάει όλο και πληθαίνουν.

Ταυτόχρονα εργαζόμενοι από άλλους κλάδους, νεολαίοι, φοιτητές, σπουδαστές, γυναίκες της εργατικής τάξης κατέφταναν διαρκώς στο πλευρό των απεργών ανταποκρινόμενοι στον συναγερμό που είχαν ηχήσει σωματεία και φορείς από όλη την Αττική. Εκεί, μαζί με τους απεργούς και το ΠΑΜΕ που διαρκώς αναμετέδιδε κάθε λεπτό μέσω του διαδικτύου τον συγκλονιστικό αγώνα.

Λίγο μετά τις 7 το πρωί τις πύλες της COSCO είχαν περάσει λιγοστοί εργοδηγοί, ενώ ο τεράστιος χώρος έξω από τις πύλες του λιμανιού είχε κατακλυστεί πια από τα «πορτοκαλί μπουφάν», των εργαζομένων της COSCO. Η πρώτη μάχη είχε κριθεί.

Αλλο ένα χτύπημα σε κυβέρνηση κι εργοδοσία ήρθε από τους εργαζόμενους της προβλήτας Ι του ΟΛΠ, αφού η Ενωση λιμενεργατών του ΟΛΠ ανακοίνωσε ότι έκαναν «κράτει», δηλαδή σταμάτησαν κάθε εργασία, δηλώνοντας ότι δεν θα έπιαναν δουλειά αν δεν αποχωρούσαν οι δυνάμεις καταστολής από το λιμάνι.

Από το πρωί και όλη μέρα βρέθηκε στο πλευρό των εργαζομένων αντιπροσωπεία του ΚΚΕ, με επικεφαλής τον Γιώργο Μαρίνο, βουλευτή και μέλος του ΠΓ της ΚΕ. Ενώ παρέμβαση στην κυβέρνηση για να αποσύρει τα ΜΑΤ από το λιμάνι πραγματοποίησε ο Χρήστος Κατσώτης, βουλευτής του Κόμματος.

Μέχρι και τις 3 το μεσημέρι που άρχιζε το ωράριο της δεύτερης βάρδιας, εργοδοσία και κυβέρνηση συνεχώς ενίσχυαν τις δυνάμεις καταστολής - μέχρι και δυνάμεις της Ομάδας ΔΙ.ΑΣ. έστειλαν - και τους μπράβους, δείχνοντας πόσο τους είχε πονέσει το πρώτο χτύπημα που δέχτηκαν από τους εργαζόμενους.

Κάθε νέα κλούβα που ερχόταν, κάθε νέος κατασταλτικός μηχανισμός που κατέφτανε, οι απεργοί το «υποδέχονταν» με κοροϊδευτικά σφυρίγματα και με το σύνθημα «Στείλτε και άλλους». Τους προειδοποιούσαν μάλιστα ότι «όπου να 'ναι η εργοδοσία θα βάλει τους αστυνομικούς να δουλέψουν τις γερανογέφυρες...».

Ταυτόχρονα, μπροστά στην πύλη της COSCO, τα μέλη του ΔΣ του Σωματείου ΕΝΕΔΕΠ είχαν στήσει και το ...«τραπέζι των διαπραγματεύσεων» για την υπογραφή της ΣΣΕ, το κείμενο της οποίας είχε μοιραστεί σε όλους τους εργαζόμενους. «Να έρθει τώρα η εργοδοσία να υπογράψει τη ΣΣΕ, για να πάνε οι εργαζόμενοι στη δουλειά», ανέφερε ο Μάρκος Μπεκρής, πρόεδρος της ΕΝΕΔΕΠ και του Εργατικού Κέντρου Πειραιά, από την ντουντούκα, με τα λόγια του να πνίγονται από τα χειροκροτήματα των εργαζομένων. «Εμείς είμαστε εδώ και περιμένουμε να πάμε στα πόστα μας, το στιλό είναι εδώ, και περιμένουμε την εργοδοσία να υπογράψει και πάμε αμέσως για δουλειά».

Η απάντηση της εργοδοσίας ήταν να καταθέσει ξανά αίτηση ασφαλιστικών μέτρων κατά της απεργίας, απαιτώντας να χαρακτηριστεί παράνομη και καταχρηστική. Εκδικάστηκε στις 11 το πρωί με τις καθιερωμένες πλέον συνοπτικές διαδικασίες από τα δικαστήρια του Πειραιά και η απόφαση αναμενόταν. Σημειώνεται ότι την απεργία κάλυπτε το Εργατικό Κέντρο Πειραιά αφού 5 μέρες πριν, δηλαδή προκαταβολικά, τα δικαστήρια την είχαν χαρακτηρίσει παράνομη κατ' απαίτηση της εταιρείας.

Ομως και αυτήν τη φορά όλη η απεργοσπαστική επιχείρηση και η διαρκώς εντεινόμενη καταστολή δεν κατάφεραν να «σπάσουν» τους απεργούς. Στις 3 το μεσημέρι η νέα βάρδια που κατέφτασε έμεινε με τους υπόλοιπους απεργούς έξω από τις πύλες, που πλημμύρισαν και πάλι από το πορτοκαλί χρώμα. Είχε κερδηθεί και αυτή η μάχη.

Το ίδιο σκηνικό επαναλήφθηκε και στη βραδινή βάρδια, με τους πάνω από 2.000 εργαζόμενους να δίνουν μια αποστομωτική απάντηση καθ' όλη τη διάρκεια της απεργίας.

«Οι εργαζόμενοι έκαναν κτήμα τους τα δίκαια αιτήματα, κάτι που έκρινε την επιτυχία της απεργίας», ανέφερε ο Μ. Μπεκρής χτες το βράδυ, ανακοινώνοντας ότι για αύριο Τετάρτη είναι κανονισμένη συνάντηση με την εργοδοσία για τη ΣΣΕ. «Πρέπει να πήραν το μήνυμα, να υπογράψουν τη ΣΣΕ, γιατί αλλιώς στα ίδια μέρη θα ξαναβρεθούμε», ήταν η χαρακτηριστική δέσμευση του Σωματείου με φόντο και τις νυχτερινές αδειανές από εργάτες προβλήτες ΙΙ και ΙΙΙ.