Σε ακόμα ένα συνέδριο εκφυλισμού και απαξίωσης των διαδικασιών εξελίσσεται το 34ο Συνέδριο του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης, με ευθύνη της πλειοψηφίας της απερχόμενης διοίκησης, ενώ οι αντιπρόσωποι της «Εργατικής Ενότητας» (συνδικαλιστές που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ) προσπαθούν να είναι μαζικό, ανοιχτό για όλους τους εργαζόμενους της Θεσσαλονίκης, με ουσιαστική συζήτηση, χωρίς νοθείες, προκειμένου να εκφραστούν ο πραγματικός συσχετισμός και η βούληση των εργαζομένων.

Η μεγάλη καθυστέρηση στην έναρξη των διαδικασιών, συνολικά η κωλυσιεργία και η απουσία εκατοντάδων αντιπροσώπων από τις εργασίες επιβεβαιώνουν τη συνειδητή προσπάθεια απαξίωσης. Στην αίθουσα του συνεδρίου την Παρασκευή ήταν παρόντες σχεδόν αποκλειστικά οι αντιπρόσωποι των ταξικών δυνάμεων και όσων συμπορεύονται μαζί τους στο κίνημα.

Ενώ, για άλλη μια φορά, με την απόρριψη της ένστασης που κατέθεσε η «Εργατική Ενότητα» για τους 14 αντιπροσώπους του σωματείου παροχής υπηρεσιών και καινοτομίας και του Πανελλήνιου Συλλόγου τομέα νεότητας και ΜΚΟ, που δεν έχουν καμία αναφορά στους χώρους τους και ήρθαν για έγκριση την παραμονή της έναρξης του συνεδρίου, επιβεβαιώθηκε η προσπάθεια αλλοίωσης των πραγματικών συσχετισμών με τις γνωστές νόθες πρακτικές.

Στην παρέμβασή του ο εκπρόσωπος της «Εργατικής Ενότητας», Θανάσης Κουτσουράς, γραμματέας του Συνδικάτου Οικοδόμων Θεσσαλονίκης, αναφέρθηκε μεταξύ άλλων σε παραδείγματα από τη στάση της πλειοψηφίας της απερχόμενης διοίκησης του ΕΚΘ, τα τελευταία τρία χρόνια, που επιβεβαιώνουν με τον χειρότερο τρόπο πως οι εργαζόμενοι, οι τίμιοι συνδικαλιστές, ανεξάρτητα από παράταξη και κλάδο, δεν μπορούν να τους έχουν καμία εμπιστοσύνη καθώς δρουν ενάντια στα εργατικά συμφέροντα.

Οπως είπε, «ΔΑΚΕ - ΠΑΣΚΕ - ΕΑΚ μοίρασαν μεταξύ τους τις θέσεις του προεδρείου, αρνούμενοι τη συμμετοχή της δεύτερης δύναμης στο ΕΚΘ, της "Εργατικής Ενότητας", ώστε να εκλέξουν ένα λειτουργικό προεδρείο.

Ολη την περίοδο από την έναρξη της πανδημίας, για σχεδόν δύο χρόνια, άφησαν κλειστό το Εργατικό Κέντρο, δίνοντας αέρα στα πανιά των εργοδοτών να ξεσαλώσουν στις πλάτες των εργαζομένων.

Και οι τρεις παρατάξεις με τη στάση τους καλλιεργούν την ανοχή στη δράση φασιστικών ομάδων που δρουν ιδιαίτερα στη Δυτική Θεσσαλονίκη. Αρνήθηκαν ακόμη και να συζητηθεί στα σωματεία στα οποία έχουν την πλειοψηφία η συμμετοχή στο μεγάλο αντιφασιστικό συλλαλητήριο στον Εύοσμο.

Καθυστέρησαν για μήνες τη διεξαγωγή του συνεδρίου του ΕΚΘ, φτάνοντας στο σημείο να βρεθεί το Εργατικό Κέντρο με διορισμένη διοίκηση, αλλά "λειτουργική".

Φάνηκε στην πράξη πως το μόνο που τους νοιάζει είναι η ενότητα για τις καρέκλες. Ενωμένοι καλλιεργούν μειωμένες απαιτήσεις στους εργαζόμενους».

Αναφέρθηκε στη δράση των ταξικών δυνάμεων, του ΠΑΜΕ, όλο το προηγούμενο διάστημα, που ηγήθηκαν της πάλης για να μπει φρένο στην εργοδοτική ασυδοσία, στην επίθεση κράτους και εργοδοτών, για τη διασφάλιση των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων, για να μη γίνουν τα σωματεία παραμάγαζα της εργοδοσίας, για να μπουν στην προμετωπίδα των διεκδικήσεων οι σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων.

Ανέδειξε την ανάγκη η απεργία στις 6 Απρίλη να γίνει ένα σημαντικό βήμα οργάνωσης του μαζικού, ενωτικού, ταξικού αγώνα που απαιτείται ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική που βυθίζει την εργατική τάξη στη φτώχεια, στη ζωή χωρίς δικαιώματα, στον πόλεμο.

Στη συνέχεια κάλεσε τους συνέδρους, με τη στάση τους αλλά και την ψήφο τους, με την ενίσχυση της «Εργατικής Ενότητας», να συμβάλουν στην αλλαγή των συσχετισμών στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα και στο ΕΚΘ.

Ολοκληρώνοντας την παρέμβασή του και στο πλαίσιο των συμβολισμών των ημερών, έδωσε ως ...ενθύμιο στην απερχόμενη διοίκηση έναν χαρταετό, καθώς, όπως είπε, «επί τρία χρόνια αποδείξατε ότι τον πετάτε καλά».