Η «Αγωνιστική Συσπείρωση» ξεχωρίζει μεταξύ των οξυμένων προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι τις «ελαστικές» μορφές εργασίας στον Οργανισμό (επικουρικοί, συμβασιούχοι ΟΑΕΔ, εργαζόμενοι με μπλοκάκι, εργολαβικοί, συμβασιούχοι μέσω ΕΣΠΑ) που, όπως αναφέρει, τείνουν να γίνουν καθεστώς αφού αποτελούν σχεδόν το 50% του συνόλου των εργαζομένων, εργαζομένων με τα ίδια προσόντα και υποχρεώσεις, αλλά με λιγότερα δικαιώματα. «Είμαστε εκτεθειμένοι σε συνεχείς μετακινήσεις και ανακύκλωση προσωπικού, είτε μόνιμου είτε συμβασιούχων, τακτική που πάει να "μπαλώσει" ένα πρόβλημα, δημιουργώντας ένα άλλο και τελικά δυσκολεύει τη συνέχεια και τη συνέπεια της παρέμβασης στους εξυπηρετούμενους. Χωρίς Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, εν αναμονή του Εσωτερικού Κανονισμού Λειτουργίας που θα επικυρώσει αυτές τις πολιτικές. Η όποια ανάπτυξη και διεύρυνση του Οργανισμού υπαγορεύεται από τα διαθέσιμα ΕΣΠΑ, άρα, από τη μία, έχει ημερομηνία λήξης και, από την άλλη, βασίζεται στην πρόσληψη συμβασιούχων που εργάζονται και προσφέρουν με ελλιπή δικαιώματα και υπό συνεχή ομηρία με την απειλή της απόλυσης», σημειώνεται στην ανακοίνωση.

Οι υποψήφιοι της «Αγωνιστικής Συσπείρωσης» υπογραμμίζουν τις ευθύνες γι' αυτήν την κατάσταση τόσο της σημερινής κυβέρνησης της ΝΔ όσο και των προκατόχων της, αφού «από κοινού στήριξαν την πολιτική της ΕΕ για προώθηση της "μείωσης της βλάβης", σε βάρος της απεξάρτησης». Επίσης, σημειώνουν τις ευθύνες των κομμάτων που «από κοινού ψήφισαν τον Κώδικα Ναρκωτικών, ο οποίος από το 2012 ανοίγει διάπλατα την πόρτα σε ιδιώτες για δράση σε πρόληψη, θεραπεία και επανένταξη. Δεν είναι τυχαίο ότι την ίδια χρονιά διαλύθηκαν δομές του ΟΚΑΝΑ και διαχύθηκαν αποψιλωμένες στα νοσοκομεία, με αλλαγή του πλαισίου λειτουργίας του Οργανισμού και με κατεύθυνση τη διαχείριση μέσω της υποκατάστασης και της συνταγογράφησης, την ώρα που οι ψυχοκοινωνικές υπηρεσίες συνεχώς αποδυναμώνονταν».

Η «Αγωνιστική Συσπείρωση» καλεί τους εργαζόμενους να απομονώσουν τις πλειοψηφούσες δυνάμεις «που καλλιέργησαν την ηττοπάθεια, συνειδητά στήριξαν αντιλαϊκές κυβερνητικές πολιτικές, κρατήθηκαν μακριά από αγώνες των εργαζομένων, χρησιμοποίησαν τον Σύλλογο για μικροπολιτικές στοχεύσεις και μικροεξυπηρετήσεις. Που δεν βρήκαν ούτε μια κουβέντα να πουν για τον αντεργατικό νόμο Χατζηδάκη. Δεν οργάνωσαν καμία διεκδίκηση, κανέναν αγώνα, αντιτάχθηκαν επί της ουσίας στην οργάνωση όλων των εργαζομένων στο Σωματείο, ενώ καλλιέργησαν την ανάθεση εργασιακών ζητημάτων αποκλειστικά στα δικαστήρια και επανέλαβαν κούφιες υποσχέσεις για μοριοδότηση συμβασιούχων. Αυτήν την κατάσταση, όμως, στήριξαν και οι μειοψηφούσες παρατάξεις του Σωματείου είτε ενεργητικά είτε με την ανοχή τους, ενώ χρησιμοποίησαν ως άλλοθι τη μικρή τους δύναμη στο ΔΣ του Συλλόγου».

Μέσα από την ενίσχυση της «Αγωνιστικής Συνεργασίας», οι υποψήφιοί της καλούν τους εργαζόμενους του Οργανισμού να διεκδικήσουν να μην είναι κανένας εργαζόμενος χωρίς ΣΣΕ, ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς, μέτρα προστασίας της υγείας στους χώρους δουλειάς. Επίσης, μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, αλλά και μετατροπή όλων των συμβάσεων σε πλήρους απασχόλησης και κατάργηση των «ελαστικών» μορφών εργασίας. Καμία απόλυση, καμία κατάργηση υπηρεσίας με πρόσχημα τη λήξη της χρηματοδότησης, να επιστρέψουν στις θέσεις τους όσοι εργαζόμενοι είναι σε αναστολή με πρόσχημα τον εμβολιασμό. Ακόμα, πλήρη κρατική χρηματοδότηση και ενίσχυση του ΟΚΑΝΑ στην κατεύθυνση της θεραπείας, μέτρα στήριξης για την κοινωνική επανένταξη των απεξαρτημένων.