«Διάλογος με μέλλον», «Ουσιαστική συζήτηση πίσω από τις κλειστές πόρτες "μεταξύ συμμάχων"», «Θετικά βήματα» κ.ά. Αυτά «έβλεπαν» τα αστικά Μέσα στις 14 Μάρτη, μια μέρα μετά τη συνάντηση Ερντογάν - Μητσοτάκη στην Κωνσταντινούπολη, που έγινε υπό τις επευφημίες του ευρωατλαντικού παράγοντα. Ο δε ΣΥΡΙΖΑ, μια βδομάδα πριν τη συνάντηση, έκανε τον «λαγό», ζητώντας από την κυβέρνηση επαφές «στο ανώτατο επίπεδο», ενώ στη συνέχεια σχολίαζε ότι θα έπρεπε να είχε γίνει ακόμα νωρίτερα αυτή η συνάντηση, χαιρετίζοντας τα αποτελέσματά της. Τι έλεγε τότε το ΚΚΕ; «Αν το "κύριο πιάτο" της συνάντησης Μητσοτάκη - Ερντογάν είναι οι ενεργειακοί σχεδιασμοί στην Ανατολική Μεσόγειο και η συνοχή της νοτιοανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ, στο πλαίσιο του ανταγωνισμού με τη Ρωσία, τότε είναι πολύ πιθανό το "επιδόρπιο" να αφορά τα σχέδια συνεκμετάλλευσης με αμερικανοΝΑΤΟική εποπτεία, που προωθούνται σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας και του Κυπριακού, ανεξάρτητα από το πότε και το πώς αυτά θα "σερβιριστούν" (...) Αυτή είναι η μοναδική "χρησιμότητα" της συνάντησης, η οποία όχι μόνο δεν αμβλύνει, αλλά στην πορεία του χρόνου θα ανοίξει ακόμη περισσότερο την όρεξη στις διεκδικήσεις της τουρκικής άρχουσας τάξης, καταρρίπτοντας την προπαγάνδα της κυβέρνησης ότι η εμπλοκή στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία δήθεν θωρακίζει τη χώρα έναντι του "τουρκικού αναθεωρητισμού"».