Την επόμενη βδομάδα θα συνεδριάσει για πρώτη φορά η νέα Βουλή της Γαλλίας, με την απώλεια της απόλυτης πλειοψηφίας για τον συνασπισμό του Προέδρου, Εμ. Μακρόν («Μαζί»), και τη σημαντική ενίσχυση άλλων αστικών πολιτικών δυνάμεων να έχουν τροφοδοτήσει διεργασίες και παζάρια.

Από τις πρώτες δύο μέρες επαφών που είχε ο Μακρόν με τους επικεφαλής όλων των κοινοβουλευτικών δυνάμεων δεν προέκυψαν κυβερνητικοί εταίροι (ούτε και αναμενόταν άλλωστε), αλλά από όλες τις πλευρές εκφράστηκαν «υπευθυνότητα» και ετοιμότητα για κατά περίπτωση «συναινέσεις», αποτυπώνοντας την ουσιαστική σύγκλιση όλων των αστικών πολιτικών δυνάμεων στα στρατηγικά συμφέροντα του κεφαλαίου.

Χαρακτηριστικό ήταν ότι ο Μακρόν βολιδοσκόπησε τους αρχηγούς κομμάτων για το ενδεχόμενο σχηματισμού κυβέρνησης «εθνικής ενότητας», απευθύνοντας σχετικό ερώτημα και στην - κατά τ' άλλα προβαλλόμενη ως... «εκ διαμέτρου ιδεολογική αντίπαλο» - «Εθνική Συσπείρωση», κάτι που επιβεβαίωσε και η ηγέτιδά της, Μαρίν Λεπέν, απαντώντας σε σχετική ερώτηση.

Στο προχτεσινό διάγγελμά του, ο Μακρόν ισχυρίστηκε ότι η «ιδέα μιας κυβέρνησης εθνικής ενότητας, κατά την άποψή μου, δεν δικαιολογείται», ενώ τόνισε ότι «είναι δυνατόν να βρούμε μια μεγαλύτερη και σαφέστερη πλειοψηφία για δράση». Σε αυτήν τη βάση οι επαφές θα συνεχιστούν και τις επόμενες μέρες, με στόχο να διασφαλιστούν «συμφωνίες μέσα από τον διάλογο», όπως είπε, καλώντας τα υπόλοιπα κόμματα να ξεκαθαρίσουν σε ποιο βαθμό και με ποιο τρόπο θα μπορούσαν να συμμετάσχουν σε μια τέτοια «πλειοψηφία δράσης».

Αντιδρώντας στο διάγγελμα Μακρόν, όλες οι πολιτικές δυνάμεις εμφανίστηκαν μεν «επικριτικές», επιβεβαιώνοντας ωστόσο ξανά την προθυμία τους να παζαρέψουν, στο όνομα του «συμφέροντος της πατρίδας».

Ο νέος επικεφαλής της «Εθνικής Συσπείρωσης» (η Λεπέν «αποσύρθηκε» από την ηγεσία του κόμματος για να αναλάβει πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας), Ζορντάν Μπαρντελά, διαπίστωσε ότι «είναι η πρώτη φορά που η αλαζονεία του Μακρόν επιβραδύνθηκε λίγο: Αυτή η αλλαγή προήλθε από τον λαό, που τον μετέτρεψε σε Πρόεδρο της μειοψηφίας (...) Η ισχυρή μας κοινοβουλευτική ομάδα θα δρα "σφιχτά" αλλά εποικοδομητικά, με μόνη πυξίδα το συμφέρον της Γαλλίας και των Γάλλων».

Ο νέος πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας των Ρεπουμπλικάνων (LR), Ολιβιέ Μαρλέξ, σχολίασε: «Δεν υπάρχει άλλη επιλογή από τον διάλογο και τον σεβασμό που ανέφερε και ο Πρόεδρος. Αλλά δεν μπορεί να πάρει "λευκή επιταγή" για ένα έργο που δεν έχει διασαφηνίσει». Παράλληλα, «κλείνοντας» το πρώτο «ραντεβού» για προσπάθεια συνεννόησης, ανακοίνωσε ότι «την επόμενη βδομάδα οι LR θα καταθέσουν προτάσεις για την αγοραστική δύναμη». Ο δε γερουσιαστής του κόμματος Μπρ. Ρεταγιό επιβεβαίωσε κι αυτός ότι «κατά περίπτωση» το κόμμα του θα εξετάζει τη στήριξη ή όχι στις προτάσεις της πλειοψηφίας Μακρόν.

Την ίδια στιγμή, οι συνιστώσες της κεντροαριστερής NUPES («Νέα Λαϊκή Οικολογική και Κοινωνική Ενωση») καλλιεργούν αυταπάτες για τον αντιλαϊκό πυρήνα της πολιτικής του συνασπισμού Μακρόν, αφήνοντας παράλληλα ανοιχτά περιθώρια και σε κοινό βηματισμό, τουλάχιστον κατά περίπτωση.

Το Νο 2 του Σοσιαλιστικού Κόμματος (PS), Β. Ραμπό, εντόπισε περιθώρια θετικών αλλαγών, καλώντας τον Μακρόν να μην «επιμείνει στο πρόγραμμά του» αφού «δεν έχει απόλυτη πλειοψηφία» και γιατί τότε «θα είναι αυτός που μπλοκάρει τη Γαλλία, όχι εμείς».

Ο επικεφαλής του μεταλλαγμένου Γαλλικού ΚΚ, Φ. Ρουσέλ, επέκρινε τον Μακρόν για... αργά βήματα, σχολιάζοντας ότι «αφού το 2020 ο Μακρόν ανακάλυψε τις δημόσιες υπηρεσίες, το 2022 ανακαλύπτει τις αρετές του κοινοβουλευτικού διαλόγου και τον αληθινό ρόλο της Εθνοσυνέλευσης εν έτει 2022! Θα κρίνουμε με βάση τις πράξεις»!

Ο δε Ζαν Λικ Μελανσόν, από την «Ανυπότακτη Γαλλία» (βασική συνιστώσα της NUPES) κατηγόρησε τον Μακρόν για διαστρέβλωση του αποτελέσματος των βουλευτικών εκλογών και επέμεινε να παρουσιάζει τη συζήτηση μιας πρότασης μομφής κατά της κυβέρνησης της πρωθυπουργού Μπορν (της οποίας την παραίτηση ο Μακρόν δεν έκανε δεκτή) ως βασικό ζητούμενο στην παρούσα φάση.

«Πρέπει (η πρωθυπουργός) να παρουσιάσει ένα πρόγραμμα δράσης και να ζητήσει την εμπιστοσύνη της Βουλής. Αν δεν τη λάβει, πρέπει να παραιτηθεί. Αν τη λάβει, πρέπει μετά να καταθέσει νομοσχέδια και η Βουλή θα συζητήσει όπως έχει συζητήσει και όλα τα άλλα στο παρελθόν (...) Πάνω σε κάθε κείμενο (νομοσχεδίου που θα κατατεθεί), όπως έχει γίνει κι άλλες φορές, καθένας θα κάνει τις προτάσεις που εκτιμά αναγκαίες και που είναι σύμφωνες με το γενικό συμφέρον...».