«Καιγόμαστε συνεχώς γιατί δεν υπάρχει καμία πρόληψη». «Πού είναι οι κρουνοί στην περιοχή μας, πού είναι η Πολιτική Προστασία». «Μας άφησαν και πάλι μόνους». Είναι οι κραυγές αγανάκτησης πυρόπληκτων κατοίκων σε λαϊκές γειτονιές της Παλλήνης, στη Μάριζα, όπου οι άνθρωποι αντικρίζουν με απόγνωση τους κόπους μιας ζωής που έγιναν στάχτη. Ολο το βράδυ άγρυπνοι, μέσα στη μουτζούρα, πολλοί από αυτούς έμειναν χωρίς τίποτα, μετέφεραν στο κλιμάκιο του ΚΚΕ και τον βουλευτή του ΚΚΕ Γιάννη Γκιόκα την οργή τους γιατί τόσα χρόνια μένουν αβοήθητοι.

Ο κ. Γιώργος μαζί με την σύζυγό του και τους γονείς τους βλέπουν το διώροφο σπίτι τους στην οδό Αγρινίου να έχει καταστραφεί πλήρως. Τους κόπους μιας ζωής. «Κάηκαν όλα μας τα υπάρχοντα. Μείναμε χωρίς ρούχα. Είστε οι πρώτοι που έρχεστε. Δεν έχει ενδιαφερθεί κανείς. Δεν έχουμε την παραμικρή ενημέρωση», θα πει στο κλιμάκιο του ΚΚΕ και θα συνεχίσει «αυτό που βιώνουμε είναι ότι δεν παίρνεται κανένα μέτρο προστασίας και πρόληψης. Δεν υπάρχει κανένας κρουνός στην περιοχή».

Ο βουλευτής του ΚΚΕ εκφράζοντας τη συμπαράσταση στην οικογένεια αυτή και όλους τους πληγέντες δεσμεύτηκε ότι οι κομμουνιστές θα κάνουν τα πάντα να αναδειχτούν τα προβλήματα των πυρόπληκτων και ταυτόχρονα θα απαιτήσει την πλήρη αποζημίωση στο 100% χωρίς όρους και προϋποθέσεις.

Λίγο πιο κάτω στην ίδια περιοχή οι κάτοικοι είναι εξουθενωμένοι από την πολύ δύσκολη νύχτα, που η φωτιά ανάλογα τους ανέμους «έδερνε» τα σπίτια τους. Στην οδό Αυγής ένα από τα λαϊκά σπίτια σώθηκε, αλλά το εργαστήρι του βιοπαλαιστή σιδερά - αλουμινά έγινε στάχτη όπως και ένα αυτοκίνητο. Η απόγνωση στα μάτια της υπερήλικης μητέρας του είναι απερίγραπτη.

Πιο κάτω, στην πάροδο Ευαγγελίστριας οι άνθρωποι έδωσαν τη μάχη όλη τη νύχτα με τα λάστιχα στο χέρι. Μέχρι τις 5 το πρωί. Μετά υπήρξε διακοπή ρεύματος και επακολούθησε και διακοπή νερού. Ετσι η όποια προσπάθεια να σωθεί ό,τι σώζεται τουλάχιστον για δύο οικογένειες δεν μπορούσε να συνεχιστεί. Η φωτιά που μπήκε από κεραμοσκεπές κατέστρεψε ολοσχερώς δύο σπίτια. Η οικογένεια βλέποντας την καταστροφή σιγοβράζει από την οργή και οι κουβέντες είναι λιγοστές. Στον συγκεκριμένο δρόμο μόνο μετά από ώρες έφτασε η βοήθεια της Πυροσβεστικής. Εως τις 11.30 το πρωί, που πέρασε το κλιμάκιο του ΚΚΕ, η ηλεκτροδότηση και η υδροδότηση των σπιτιών δεν είχαν αποκατασταθεί παρά τις συνεχείς κλήσεις στον δήμο. Η Θ. Πασχαλίδου εκ μέρους της «Λαϊκής Συσπείρωσης» επικοινώνησε επιτόπου με τους υπεύθυνους, πιέζοντας να δοθεί άμεσα λύση.

Από την επιτόπια έρευνα που κάναμε, γίνεται φανερό ότι και οι υποδομές ηλεκτρικού ρεύματος ήταν απροστάτευτες και ακόμα, εν έτει 2022 το δίκτυο είναι με ξύλινες κολώνες, που πολλές για άλλη μια φορά κάηκαν ή άλλες έχασκαν δημιουργώντας επιπρόσθετους κινδύνους.

Στην ίδια περιοχή της Μάριζας Παλλήνης βρίσκεται και το σπίτι των αγαπημένων αγωνιστών ηθοποιών Ελένης Γερασιμίδου και Αντώνη Ξένου, που με τους κόπους μιας ζωής κατάφεραν να φτιάξουν και από το 2001 είναι η μόνιμη κατοικία τους. Τις πρωινές ώρες αναγκάστηκαν να το εγκαταλείψουν, γιατί η ατμόσφαιρα ήταν αποπνικτική και γύρω στις 5 το πρωί τυλίχτηκε στις φλόγες η κεραμοσκεπή, με αποτέλεσμα να μπει η φωτιά στον πρώτο όροφο, να τον καταστρέψει ολοσχερώς και να προξενήσει ζημιές στο ισόγειο.

Ο Αντ. Ξένος μιλώντας στον «Ριζοσπάστη» σημείωσε: «Οι ευθύνες για αυτή την καταστροφή είναι στην πολιτεία, στις κυβερνήσεις και όσους τοπικούς παράγοντες τις στηρίζουν, που δεν φροντίζουν για μέτρα πρόληψης πριν την εκδήλωση της πυρκαγιάς. Δεν παίρνουν κανένα μέτρο. Είμαστε στο έλεος των εμπρηστών και όσων θησαυρίζουν στα καμένα. Αυτό συμβαίνει χρόνια ολόκληρα. Εμεις είμαστε εδώ μόνιμοι κάτοικοι από το 2001 και βλέπουμε κόπους μιας ζωής να καταστρέφονται».

Από την πλευρά της, η Ελένη Γερασιμίδου μας είπε: «Για άλλη μια φορά αποδεικνύεται ποια πολιτική ακολουθείται από τις κυβερνήσεις και αυτή και την προηγούμενη που κάψανε τον κόσμο. Δεν ξέρω αν υπάρχουν θύματα και μακάρι να μην υπάρχουν, αλλά όσο και να λέμε τα σπίτια ξαναφτιάχνονται, σε αυτές τις εποχές που ζούμε δεν είναι καθόλου εύκολο να ξαναφτιαχτούν. Δεν είναι μόνο τα ντουβάρια, είναι βιβλία, είναι αναμνήσεις, είναι χίλια δυο πράγματα, και πάνω απ' όλα είναι ότι διαπιστώνεις την αναλγησία μιας τέτοιας πολιτικής. Και το λέω γιατί και πάλι φάνηκε η δύναμη της αλληλεγγύης πρώτα των συντρόφων μας, αλλά και άλλων ανθρώπων που πολιτικά δεν είναι στον χώρο μας, το ΚΚΕ, αλλά προσφέρουν. Οι κυβερνώντες προπαγανδίζουν την δήθεν "πράσινη ανάπτυξη", αλλά αυτή είναι χωρίς πράσινο, μόνο για τα κέρδη των λίγων. Θα κάνουμε κουράγιο, έχουμε ο ένας τον άλλον. Θα συνεχίσουμε τον αγώνα ενάντια σε όλους όσοι μας κάνουν τη ζωή μαύρη, για έναν καλύτερο κόσμο. Εδώ δεν φάνηκε κανείς από τον δήμο, την πολιτεία, όπως δεν φάνηκαν ούτε στα χιόνια. Το σπίτι αυτό είναι κόποι μιας ζωής».

Μιλώντας επίσης στον τηλεοπτικό σταθμό «Alpha», η αγωνίστρια ηθοποιός κατήγγειλε ότι άργησε να φτάσει βοήθεια και τόνισε ότι «αυτή η ανάλγητη πολιτική θα τελειώσει μόνο με την πάλη του κόσμου».

Για την κατάσταση που διαμορφώθηκε στην περιοχή το διήμερο η Θοδώρα Πασχαλίδου, στέλεχος του Κόμματος και επικεφαλής των εκλεγμένων με τη «Λαϊκή Συσπείρωση» στον δήμο Παλλήνης, σημειώνει: «Μέχρι τις 12 το βραδύ της Τρίτης στο δήμο της Παλλήνης τουλάχιστον η κατάσταση ήταν σχετικά υπό έλεγχο, αλλά σημειώθηκε μια μεγάλη αναζωπύρωση που άρχισε να μπαίνει και στον Γέρακα και την Ανθούσα και την Παλλήνη. Η ουσία του πράγματος έχει ως εξής: Είμαστε στο ίδιο έργο θεατές, είμαστε μια περιοχή που κάθε χρόνο καίγεται, η ίδια περιοχή που πριν λίγο καιρό είχαμε πλημμυρίσει στο χιόνι. Ερχεται και επαληθεύεται η αλήθεια ότι μόνο ο λαός μπορεί να βοηθήσει τον λαό και στην πολύπαθη Ανατολική Αττική, που ή θα καίγεται ή θα πλημμυρίζει ή θα αποκλείεται στο χιόνι και δεν θα βλέπει ποτέ βοήθεια, δεν θα έχει καμία προστασία. Μιλάμε για ανύπαρκτη πυροπροστασία, με οικόπεδα γεμάτα κλαδιά, ξερά χόρτα, ιδανικό φιτίλι και από την άλλη μεριά οι ελλείψεις σε πυροσβεστικές δυνάμεις θέτουν το απαράδεκτο δίλημμα αν θα προστατευτούν πρώτα οι βιομηχανικές μονάδες ή ο φυσικός πλούτος και τα σπίτια του λαού. Ετσι μετράμε δεκάδες καμένα σπίτια, καταστροφές. Εκτός από την κεντρική κυβέρνηση ευθύνες έχουν και οι τοπικές δημοτικές και περιφερειακές αρχές, που εφαρμόζουν αυτή την αντιλαϊκή πολιτική».

Για άλλη μια φορά οι κομπασμοί των κυβερνητικών στελεχών περί «επιτυχημένης αντιμετώπισης της φωτιάς» και «μη απώλειας ανθρώπινων ζωών» μόνο μειδιάματα προκαλούν στους ανθρώπους που είδαν και πάλι το βιος τους να καταστρέφεται, γιατί η προστασία του φυσικού πλούτου και της λαϊκής περιουσίας θεωρείται κόστος από το αστικό κράτος.