Τους πρώτους επτά μήνες του χρόνου οι κλήσεις στην τηλεφωνική γραμμή «SOS 15900» της Γενικής Γραμματείας Δημογραφικής και Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων για περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας που σημειώθηκαν σε ολόκληρη τη χώρα, σύμφωνα με όσα είδαν την δημοσιότητα, ξεπέρασαν τις 2.000. Είναι χαρακτηριστικό ότι σύμφωνα με τα στοιχεία, τους μήνες Ιούνη και Ιούλη καταγράφηκε ρεκόρ τηλεφωνημάτων, με 708 κλήσεις... Πιο αναλυτικά, από τα στοιχεία που διαθέτει η Γενική Γραμματεία, συνολικά φέτος από τον Γενάρη μέχρι τέλη Ιούλη, στη γραμμή 15900 καταγράφηκαν 6.221 τηλεφωνήματα για περιστατικά βίας, εκ των οποίων τα 2.090 αφορούν ενδοοικογενειακή βία.

Αυτήν τη στιγμή στη χώρα λειτουργούν 44 συμβουλευτικά κέντρα, αλλά και 19 ξενώνες, που είναι οι δομές υποδοχής και προστασίας των κακοποιημένων γυναικών και των παιδιών τους. Οσον αφορά την τηλεφωνική γραμμή «SOS 15900», λειτουργεί σε καθημερινή βάση όλο το χρόνο, ώστε να δέχεται κλήσεις ατόμων που έχουν υποστεί κάθε μορφής βία ή αναζητούν πληροφορίες για το πού μπορούν να προστρέξουν για βοήθεια. Επίσης, τα τελευταία χρόνια το αδίκημα της ενδοοικογενειακής και έμφυλης βίας είναι αυτεπάγγελτο. Δεν χρειάζεται ούτε κάποιος να πληρώσει παράβολο, ούτε να ζητήσει έγκλιση. Γίνεται η καταγγελία, αναζητείται ο θύτης στο πλαίσιο του αυτοφώρου και ακολουθείται η διαδικασία που προβλέπεται δικονομικά. Αυτό για να μη χάνεται χρόνος ώστε κάποιος να αναζητεί δικηγόρο ή χρήματα για την υπόθεση.

Οπως φαίνεται από την τραγική επικαιρότητα, όμως, επί της ουσίας τίποτα δεν έχει αλλάξει, και ούτε πρόκειται αν δεν ληφθούν συγκεκριμένα μέτρα για την προστασία, την υποστήριξη και την ουσιαστική βοήθεια των γυναικών που βρίσκονται αντιμέτωπες με βίαιες, παθογόνες διαπροσωπικές και οικογενειακές σχέσεις. Μέτρα που καμία κυβέρνηση δεν έχει λάβει μέτρα τώρα. Χρειάζεται γενναία χρηματοδότηση και λειτουργία ενός εκτεταμένου δικτύου δημόσιων και δωρεάν κοινωνικών υπηρεσιών και υποδομών, ξενώνων για τη φιλοξενία κακοποιημένων γυναικών και των παιδιών τους, συμβουλευτικών κέντρων στελεχωμένων με ειδικευμένο, επαρκές και μόνιμο προσωπικό, δίπλα στην αυστηροποίηση του νομοθετικού πλαισίου για τους δράστες. Ολα αυτά αποτελούν απαραίτητες προϋποθέσεις για την προστασία των γυναικών από το φαινόμενο της βίας που εκδηλώνεται στο πλαίσιο της οικογένειας και των συντροφικών σχέσεων.

Σημαντικός και αναγκαίος είναι επίσης ο καθημερινός αγώνας απέναντι στις αντιδραστικές αντιλήψεις και πρακτικές για τις σχέσεις ανάμεσα στα δύο φύλα, και απέναντι στο βάρβαρο, εκμεταλλευτικό σύστημα που τις θρέφει και τις αναπαράγει.