Με αυταρχικές μεθόδους και απειλές για απολύσεις, επιχειρεί η διοίκηση της Τράπεζας Εγνατία να επιβάλει τις θέσεις της στους εργαζόμενους για τον οργανισμό προσωπικού και να συντηρήσει ένα καθεστώς παραβίασης των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και ασύδοτης χρήσης του διευθυντικού δικαιώματος. Ταυτόχρονα, επιδιώκει τη βλαπτική μεταβολή των όρων χορήγησης του εφάπαξ που δικαιούται μια μερίδα εργαζομένων.

Και η Εγνατία είναι από εκείνες τις τράπεζες, η οποία δεν κάνει ανάλυση της μισθοδοσίας. Αυτό της επιτρέπει να ισχυρίζεται ότι μέσα στο μισθό περιλαμβάνονται οικονομικές παροχές (για παράδειγμα επίδομα βρεφονηπιακού σταθμού, η διαφορά από τα επιτόκια στεγαστικών δανείων που έχουν πάρει εργαζόμενοι κ.ά.), που όμως δεν μπορούν να ελέγξουν οι εργαζόμενοι. Μέσα από μια ανεξέλεγκτη πολιτική αμοιβών διατηρεί τους εργαζόμενους στην άγνοια, ενώ δημιουργεί και αυθαίρετους διαχωρισμούς, με σκοπό να πλήξει την ενότητά τους. Σε ορισμένους εργαζόμενους έχει γίνει και μείωση μισθού, μέσα από την κατάργηση των εσωτερικών υπογραφών τους.

Στο ζήτημα αυτό είναι σαφείς και οι ευθύνες της ΟΤΟΕ, η οποία εμφανίζεται αδύναμη να στηρίξει τις διεκδικήσεις του Συλλόγου για την τήρηση της εργατικής νομοθεσίας.

Σοβαρή είναι και η παρέμβαση της διοίκησης για την αλλαγή του οργανισμού προσωπικού. Η Εγνατία έχει συγχωνευτεί με την τράπεζα Κεντρικής Ελλάδας. Το γεγονός ότι οι περίπου 600 εργαζόμενοι της Κεντρικής Ελλάδας είχαν εξασφαλίσει καλύτερους όρους εργασίας από τους περίπου 700 εργαζόμενους της παλαιάς Εγνατίας, έχει σαν αποτέλεσμα να δέχονται αφόρητες πιέσεις. Αυτή τη στιγμή έχουν μείνει 417 εργαζόμενοι από την Κεντρικής Ελλάδας και ανάμεσα στα άλλα η διοίκηση έχει αναφέρει ότι «περισσεύουν 150», ότι οι εργαζόμενοι από την Κεντρικής Ελλάδας είναι «τεμπέληδες» και πολλά άλλα.

Το πρόβλημα της τράπεζας είναι πως οι εργαζόμενοι αυτοί έχουν συμβάσεις ορισμένου χρόνου με λήξη τη συνταξιοδότησή τους! Η αποζημίωση απόλυσης σε αυτή την περίπτωση είναι πολύ μεγαλύτερη από το αν είχαν σύμβαση αορίστου χρόνου. Η τράπεζα όχι μόνο δε θέλει να διευρυνθεί αυτό το καθεστώς και στους υπόλοιπους εργαζόμενους, αλλά προσπαθεί να αλλάξει και τις συγκεκριμένες συμβάσεις με τη βοήθεια ενός νέου οργανισμού, πολύ λιγότερο προστατευτικού για τους εργαζόμενους σε όλα τα επίπεδα! Στο πλαίσιο αυτό ίσως επιδιωχτεί και η προσφυγή στον ΟΜΕΔ, που εμπειρικά, έχει φανεί ότι οι αποφάσεις του δε δημιουργούν προβλήματα στους εργοδότες ή και τους ευνοούν.

Ενα ακόμη σημείο τριβής αφορά το πρόγραμμα του εφάπαξ βοηθήματος που ισχύει για ορισμένους εργαζόμενους. Το είχαν οι εργαζόμενοι της Κεντρικής Ελλάδας και ο Σύλλογος ζητάει τη διεύρυνσή του για όλους. Ωστόσο, η διοίκηση της τράπεζας αντιπροτείνει ένα συνολικό πρόγραμμα που ανατρέπει προς το χειρότερο τις προσδοκίες που είχαν οι εργαζόμενοι της Κεντρικής Ελλάδας.

Για τα παραπάνω προβλήματα, ο Σταύρος Βουτσινάς, γενικός γραμματέας του Συλλόγου Προσωπικού της Εγνατίας, σχολίασε στο «Ρ»: «Πραγματικά είναι έτσι όπως τα θέτετε. Οι ενέργειες της διοίκησης αποσκοπούν στο να δημιουργούν διχόνοιες μέσα στο προσωπικό, ώστε να μπορεί να περνάει την πολιτική της, ότι δεν υπάρχει τίποτα ρυθμισμένο με συλλογικές συμβάσεις αλλά τα πάντα εξαρτώνται από το διευθυντικό της δικαίωμα. Βεβαίως, αυτό το διάστημα βρισκόμαστε σε διαπραγματεύσεις με τη διοίκηση, για να δούμε τις τελικές της προθέσεις. Σαν σύλλογος αγωνιζόμαστε να μην περάσει αυτή η πολιτική και να έχουμε εργασιακές σχέσεις που να προσφέρουν ασφάλεια σε όλους τους εργαζόμενους. Δέσμευσή μας είναι ότι για οποιοδήποτε θέμα έχουμε εξελίξεις θα έχουμε τη συναντίληψη, μέσα από Γενικές Συνελεύσεις, όλων των εργαζομένων. Πιστεύουμε ότι έτσι θα διασφαλίσουμε τα συμφέροντά μας και θα δώσουμε λύσεις στα οξυμένα προβλήματα, που η διοίκηση με την προσφιλή της τακτική τα διατηρεί σε εκκρεμότητα».