Αν κάτι χαρακτήρισε τις παρεμβάσεις των συνδικαλιστικών στελεχών των ΔΑΚΕ - ΔΗΣΥΠ - ΕΑΕΚ ήταν για μια ακόμα φορά η κοκορομαχία γύρω από το ποια είναι η καλύτερη κυβέρνηση, μια συζήτηση που περισσότερο θύμιζε τοποθετήσεις βουλευτών κυβερνητικών κομμάτων στο Κοινοβούλιο, αρκετά δηλαδή ξένη προς τις πραγματικές ανάγκες και τις αγωνίες των εργαζομένων, του λαού.

Συνδικαλιστικά στελέχη που από τη μια υιοθετούν τη στρατηγική της ενίσχυσης των επιχειρηματικών ομίλων, που προωθούν τη λογική του «κοινωνικού εταιρισμού», που δεν αμφισβητούν την ανταγωνιστικότητα και τη «δημοσιονομική θωράκιση» ξιφουλκούσαν χτες για το ποια κυβέρνηση τα «καταφέρνει καλύτερα». Στο πλαίσιο αυτό, εκπρόσωποι της ΔΑΚΕ δήλωναν ότι η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ «έφερε την Ελλάδα εκεί που της άξιζε» και προέκριναν τον «κοινωνικό διάλογο» ως βασικό εργαλείο δράσης των συνδικάτων! Οι της ΔΗΣΥΠ θυμήθηκαν το ...«ΕΣΥ της τότε κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ» και κάλεσαν τους εργαζόμενους να δώσουν απάντηση στο ψευτοδίλημμα «προοδευτικές» ή νεοφιλελεύθερες δυνάμεις. Οσο για τους εκπροσώπους της ΕΑΕΚ, έφτασαν στο σημείο να καλούν το συνδικαλιστικό κίνημα να υιοθετήσει ως στόχο του την αλλαγή της κυβέρνησης στη βάση του ίδιου ψευτοδιλήμματος μιλώντας για «μέτωπο δημοκρατικών δυνάμεων». Το λιθαράκι της στην ίδια χρεοκοπημένη κατεύθυνση έβαλε και η «Δημοσιοϋπαλληλική Ανατροπή» (προέλευσης ΠΑΣΚΕ) που μίλησε για «μέτωπο αριστερών προοδευτικών δυνάμεων» και υποστήριξε ότι καθήκον της ΑΔΕΔΥ είναι να δώσει σφοδρές μάχες για να φθείρει τη ΝΔ, ώστε να έρθει ο επόμενος. Σημειώνεται ότι πρόκειται για την ίδια παράταξη που στην Ομοσπονδία Εργαζομένων στους ΟΤΑ έχει πετάξει από το προεδρείο τη δεύτερη δύναμη, τη ΔΑΣ, με δύναμη στο 26%! «Κερασάκι στην τούρτα» των παραπάνω τοποθετήσεων είναι ότι όλοι τους αυτοσυστήνονταν ως ...ακομμάτιστοι και ανεξάρτητοι!

Από τις «Παρεμβάσεις», την κεντρική τοποθέτηση έκανε ο Κ. Τουλγαρίδης, που αφιέρωσε σημαντικό μέρος από τον χρόνο του για να επιτεθεί στις δυνάμεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ. Μάλιστα, χαρακτήρισε «ξεφτίλα» την απεργιακή κινητοποίηση στην οποία προχωρούν οι εκπαιδευτικοί στις 15 Δεκέμβρη, μια απεργία που αποφασίστηκε σε πανελλαδική σύσκεψη όπου συμμετείχαν 55 πρωτοβάθμια σωματεία της Εκπαίδευσης, και τελικά υιοθετήθηκε από την ΟΛΜΕ, ενώ η ΔΟΕ έχει προκηρύξει στάση εργασίας. Ιδιαίτερα για το ζήτημα αυτό αντιπρόσωπος της ΔΑΣ κάλεσε τον παραπάνω συνδικαλιστή να ανακαλέσει, κάτι που αρνήθηκε, μια στάση που καταγγέλθηκε ότι πρακτικά αποτελεί κάλεσμα σε απεργοσπασία.

Κοινός τόπος των ομιλιών εκ μέρους συνδικαλιστών της ΔΑΣ ήταν η ανάδειξη της κοινής γραμμής που υπηρετούν όλες οι κυβερνήσεις του αστικού κράτους, της πολιτικής στήριξης των συμφερόντων των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, μιας πολιτικής που διαχρονικά πετσοκόβει τα δικαιώματα των εργαζομένων και των συνταξιούχων, του λαού συνολικά. Την πολιτική αυτή, επισήμαναν, στηρίζουν και οι ηγεσίες αυτών των συνδικαλιστικών παρατάξεων, που προσπαθούν και πάλι να εγκλωβίσουν τους εργαζόμενους στη λογική της αναμονής και της κυβερνητικής εναλλαγής.

Μετέφεραν πλούσια πείρα από την αντιπαράθεση των δυνάμεων που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ με τις δυνάμεις του κυβερνητικού συνδικαλισμού στην Εκπαίδευση, στην Υγεία, στους ΟΤΑ και αλλού.

Σημείωσαν π.χ. ότι κόντρα στη λογική της πλειοψηφίας της ΑΔΕΔΥ και των εκπαιδευτικών Ομοσπονδιών (ΟΛΜΕ και ΔΟΕ), οι οποίες «κατέβασαν ρολά» με το ξέσπασμα της πανδημίας, τα σωματεία που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ πήραν πρωτοβουλίες συντονισμού πρωτοβάθμιων σωματείων στις μάχες ενάντια στην «αξιολόγηση», στην κατηγοριοποίηση σχολείων. Ανέδειξαν τον ενιαίο αντιλαϊκό χαρακτήρα της δράσης του κράτους και των επιχειρήσεων, που εκφράζεται μεταξύ άλλων και στους ΟΤΑ μέσω της παράδοσης υπηρεσιών και αγαθών στις επιχειρήσεις, τις Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα, που οδηγούν σε χειρότερες εργασιακές συνθήκες, επιβάλλουν νέα χαράτσια στον λαό.

Τονίζοντας την ανάγκη ενίσχυσης της ΔΑΣ και απαντώντας σε πονηρά ερωτήματα, όπως, «τι θα γίνει αν πάρει μια έδρα παραπάνω στο Γενικό Συμβούλιο», αναφέρθηκαν στην περίπτωση της Ομοσπονδίας Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας (ΟΕΝΓΕ), στην οποία πρώτη δύναμη το 2015 ήταν παράταξη προσκείμενη στον ΣΥΡΙΖΑ, μια ηγεσία που «ξέπλενε» την πολιτική της τότε κυβέρνησης, που, υπενθυμίζεται, εγκαινίασε το πρώτο ιδιωτικό νοσοκομείο στη Σαντορίνη και έκανε νόμο την κοινοτική Οδηγία για το τσάκισμα του χρόνου εργασίας των νοσοκομειακών γιατρών. Ομως, το 2016 μια ψήφος αποδείχθηκε πολύτιμη, από έναν τίμιο αντιπρόσωπο, για να αλλάξουν οι συσχετισμοί και να βγει η ΔΗΠΑΚ πρώτη δύναμη, δηλαδή οι δυνάμεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ. Μια εξέλιξη με καθοριστική συμβολή στην ανάπτυξη της πάλης των υγειονομικών, κάτι που αποδείχθηκε μέσα στην πανδημία που κατάφεραν να «σπάσει η σιωπή» που επιχειρούσε να επιβάλει η ΝΔ, αλλά και για να μη «λογαριαστούν μετά», όπως έλεγε ο ΣΥΡΙΖΑ.

Η ενίσχυση λοιπόν της ΔΑΣ, υπογράμμισαν, υπηρετεί την ανάγκη οργάνωσης και μαχητικής διεκδίκησης από τους εργαζόμενους, ιδιαίτερα σε μια περίοδο που οι εργοδότες και οι κυβερνήσεις τους έχουν εντείνει την επίθεση συρρικνώνοντας, ακόμα και αφαιρώντας τα δικαιώματα των εργαζομένων.

Η ΔΑΣ στη διακήρυξή της τονίζει ότι «οι εργαζόμενοι έχουμε ανάγκη από ένα κίνημα που θα αγωνίζεται και θα διεκδικεί σύγχρονους όρους εργασίας, με αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις, με διεύρυνση των κοινωνικών παροχών.

Ενα ζωντανό κίνημα με συνδικαλιστικές οργανώσεις που θα ενώνουν τους εργαζόμενους ανεξαρτήτως εργασιακής σχέσης, θα υπερασπίζονται τις ζωντανές, συλλογικές διαδικασίες με την ενεργή συμμετοχή των εργαζομένων, θα λειτουργούν με βάση αυτές. Σωματεία ανοιχτά και δημοκρατικά που θα είναι πόλος έλξης για τους νέους εργαζόμενους και κάθε εργαζόμενος θα βλέπει στη δράση των σωματείων τις διεκδικήσεις του, τις αγωνίες του, την αλληλεγγύη των συναδέλφων του».

Τονίζει ότι κριτήριο για τη ΔΑΣ δεν είναι οι αντοχές της καπιταλιστικής οικονομίας, αλλά η αντοχή και οι ανάγκες των εργαζομένων και απευθύνει «κάλεσμα συμπόρευσης σε όλους τους συναδέλφους, σε όλους τους εργαζόμενους, σε κάθε τίμιο συνδικαλιστή που βλέπει και νιώθει ότι δεν πάει άλλο αυτή η κατάσταση με αυτές τις συνδικαλιστικές ηγεσίες, να συμβάλει, να συμπορευτεί με τις δυνάμεις του αγώνα, με τα συνδικάτα και τις Ομοσπονδίες που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ. Εδώ βρίσκεται η ελπίδα και η προοπτική! Ψήφισε - στήριξε ΔΑΣ».