Αυτός κι αν είναι χριστουγεννιάτικος ...μποναμάς που επιφύλαξε η κυβέρνηση για τους πάνω από 700 εργαζόμενους των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά και τις οικογένειές τους! Οχι μόνο τους πετάει στον δρόμο και με συνοπτικές διαδικασίες, με νόμο που ψηφίστηκε το περασμένο καλοκαίρι, αλλά σήμερα θα πρέπει να απαντήσουν και στο τελεσίγραφο που τους έθεσε εκβιαστικά: `Η θα αποδεχτούν να χάσουν ένα ακόμα μεγάλο μέρος από τα δεδουλευμένα που τους οφείλονται (και έχουν μάλιστα κερδίσει δικαστικά), ή δεν θα πάρουν «μία»!

Το τελεσίγραφο έχει και νομοθετική κατοχύρωση, καθώς η κυβέρνηση το επικύρωσε στη Βουλή στις 6 Δεκέμβρη, ως προϋπόθεση για να συνεχιστεί η μεταβίβαση του ναυπηγείου από τους παλιούς (γερμανοαραβικά μονοπώλια «Thyssen» και ADM) στους νέους «σωτήρες» - επενδυτές και συγκεκριμένα τον όμιλο του εφοπλιστή Προκοπίου.

Υπενθυμίζεται ότι αυτό που νομοθετήθηκε το περασμένο καλοκαίρι ήταν να παραδοθεί στον εφοπλιστικό όμιλο το ναυπηγείο καθαρό από εργαζόμενους και εργασιακά δικαιώματα, ενώ δεν προβλέπεται η παραμικρή υποχρέωση του νέου ιδιοκτήτη για επαναπρόσληψη, πόσο μάλλον με τα ίδια δικαιώματα που είχαν οι εργαζόμενοι.

Οσον αφορά τον νέο ιδιοκτήτη, το κράτος όχι μόνο του εξασφάλισε κι άλλες χρυσές δουλειές, αλλά προβλέπεται ότι η επένδυσή του θα ενταχθεί στις «επενδύσεις στρατηγικής σημασίας», με τα αντίστοιχα ευεργετήματα: Φοροαπαλλαγές, επενδυτικά κίνητρα και μια σειρά άλλα προνόμια, στο όνομα του «πράσινου ναυπηγείου», αφού στο «master plan» του επενδυτή περιλαμβάνεται και ο σχεδιασμός για αποθήκευση και εγκατάσταση αεριοποίησης LNG.

Ο νέος εκβιασμός με τον οποίο βρίσκονται τώρα αντιμέτωποι οι εργαζόμενοι, επαναφέρει στο προσκήνιο τις διαχρονικές ευθύνες όλων των κυβερνήσεων και των αστικών κομμάτων, που έβαλαν το λιθαράκι τους για να οδηγηθεί η κατάσταση στο σημερινό αντεργατικό μακελειό. Πέρα από το γεγονός ότι το έγκλημα στη Ναυπηγική Βιομηχανία και ειδικά στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά φέρει εδώ και δεκαετίες ανεξίτηλη την υπογραφή των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, οι βουλευτές του ψήφισαν και ως αντιπολίτευση τους νόμους που έφερε η κυβέρνηση στη Βουλή το καλοκαίρι του 2022 και στις 6 Δεκέμβρη.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, από την πλευρά του, μπορεί να μην ψήφισε την παραίτηση των εργαζομένων στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά από τα δεδουλευμένα τους, διαφωνώντας στις λεπτομέρειες με την κυβέρνηση, ωστόσο ο υπουργός Οικονομικών Χρ. Σταϊκούρας του έδωσε συγχαρητήρια για όλες τις προσπάθειες που έχει κάνει για την «αναστήλωση» της Ναυπηγικής Βιομηχανίας, δηλώνοντας ότι η σημερινή κυβέρνηση απλά προωθεί «με πολύ πιο γρήγορους ρυθμούς σχεδιασμούς που είχε ξεκινήσει η προηγούμενη».

Ανάλογα συγχαρητήρια είχε δεχτεί ο ΣΥΡΙΖΑ και από τον υπουργό Ανάπτυξης Αδ. Γεωργιάδη, όταν ψήφιζαν μαζί την παράδοση των Ναυπηγείων Ελευσίνας. Και πώς να μην το κάνει, αφού ο ΣΥΡΙΖΑ υπήρξε ο πρώτος διδάξας στη νομοθέτηση «κατά παραγγελία», δηλαδή ανάλογα με τα συμφέροντα του κάθε ομίλου που ερχόταν να επενδύσει στη Ναυπηγική Βιομηχανία.

Εχουμε και λέμε: Το 2018, εφαρμόζοντας σχετικό φιρμάνι της ΕΕ και στο πλαίσιο των σφοδρών ανταγωνισμών για τις υποδομές της χώρας, έθεσε τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά σε καθεστώς «ειδικής εκκαθάρισης». Συμφώνησε μάλιστα στον τεμαχισμό και την εκποίηση κομμάτι - κομμάτι, ενώ δέχτηκε και να μην υπάρχει καμία δέσμευση που να αφορά την εξασφάλιση των θέσεων εργασίας ανάμεσα στους νυν και νέους ιδιοκτήτες.

Το μοντέλο που ήθελε να εφαρμόσει για τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά το έδειξε όταν παρέδωσε το Ναυπηγείο της Σύρου στην εταιρεία αμερικανικών συμφερόντων ΟΝΕΧ, η οποία βέβαια το μετέτρεψε σε εργασιακό γκέτο με εργολαβικούς εργαζόμενους που πληρώνονται 7 έως 10 ευρώ την ώρα χωρίς κανένα άλλο δικαίωμα. Είναι το ίδιο μοντέλο που θα εφαρμοστεί και στα Ναυπηγεία Ελευσίνας, τα οποία παραδόθηκαν στον ίδιο «σωτήρα», την αμερικάνικη ΟΝΕΧ, με νόμο που έχουν ψηφίσει από κοινού ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ.

Η πείρα λοιπόν των εργαζομένων στα Ναυπηγεία το «φωνάζει»: Ο εγκλωβισμός τους στους εκβιασμούς και τα τελεσίγραφα των επενδυτών «σωτήρων» έχει τις υπογραφές των κομμάτων που στηρίζουν τα συμφέροντά τους και τους στρώνουν τον δρόμο με τα «μοντέλα» των μεταβιβάσεων που ψηφίζουν.

Γι' αυτό η διέξοδος από αυτόν τον φαύλο κύκλο αναδουλειάς - απληρωσιάς - αναμονής επενδυτών - εκβιασμών και πάλι απ' την αρχή δεν μπορεί να αναζητηθεί πουθενά αλλού, εκτός από την αγωνιστική διεκδίκηση μόνιμης και σταθερής δουλειάς, στην αναμέτρηση με την εργοδοσία και τις κυβερνήσεις της. Η συμπόρευσή τους με το ΚΚΕ είναι αυτή που μπορεί να κάνει τη διαφορά στον αγώνα τους, να φωτίζει τον δρόμο της απαλλαγής από τα παράσιτα, που κυνηγώντας το κέρδος, τσακίζουν ακόμα και τα πιο στοιχειώδη κατακτημένα δικαιώματα των εργαζομένων.