Μια απτή εικόνα του άγριου ανθρωποκυνηγητού στα σύνορα έδωσε ο Κυρ. Μητσοτάκης, μιλώντας χθες σε εκδήλωση για τα τρία χρόνια λειτουργίας του υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου, υπερασπιζόμενος ταυτόχρονα την κατάπτυστη Συμφωνία ΕΕ - Τουρκίας, που εγκλωβίζει στη χώρα μας χιλιάδες κατατρεγμένους πρόσφυγες και μετανάστες, θύματα των ιμπεριαλιστικών πολέμων και επεμβάσεων των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ, στις οποίες συμμετέχει η χώρα με ευθύνη όλων των αστικών κυβερνήσεων.

Στην ομιλία του ο πρωθυπουργός έκανε λόγο για «μεταναστευτικές εισβολές τον Μάρτιο του 2020», ενώ υπερασπίστηκε την ενίσχυση της καταστολής στα σύνορα, την πιο αντιδραστική νομοθεσία και τις παράνομες επαναπροωθήσεις, στοιχεία όλα της αντιπροσφυγικής πολιτικής που όπως ειπώθηκε πέρυσι απώθησε από τη χώρα 250.000 ξεριζωμένους στη στεριά και άλλους 45.000 στη θάλασσα. Το 2021 είχαν σημειωθεί οι «χαμηλότερες ροές της δεκαετίας, 8.745», αναφέρθηκε. Εξάλλου, στο επίκεντρο της εκδήλωσης ήταν τα 2,1 δισ. ευρώ για τα Ταμεία Μετανάστευσης και Εσωτερικών Υποθέσεων (ΤΑΜΕΥ) της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη νέα προγραμματική περίοδο 2021 - 2027. Από αυτά, μόνο 535 εκατ. ευρώ αφορούν τα προγράμματα ασύλου, μετανάστευσης και ένταξης. Η μερίδα του λέοντος αφορά αμυντικές και παρεμφερείς δαπάνες ασφαλείας, καθώς 1,4 δισ. ευρώ πηγαίνουν στη διαχείριση των συνόρων, ενώ άλλα 57 εκατ. ευρώ κατευθύνονται για την «καταπολέμηση της τρομοκρατίας, του οργανωμένου εγκλήματος και της ριζοσπαστικοποποίησης».

Ακολουθώντας κατά πόδας τα κυβερνητικά πεπραγμένα του ΣΥΡΙΖΑ, που επί ημερών του πήρε σάρκα και οστά η επίμαχη Συμφωνία με τη ΕΕ και οδήγησε σε μεγαλύτερη εργαλειοποίηση του Μεταναστευτικού, τόσο από την ηγεσία της Τουρκίας όσο και από τις κυβερνήσεις των κρατών - μελών της ΕΕ, ο Κυρ. Μητσοτάκης ζήτησε από την Τουρκία «να τηρεί τα συμφωνηθέντα» και «να συμμορφωθεί» με την Κοινή Δήλωση ΕΕ - Τουρκίας του 2016. Σε κάθε περίπτωση, κρατώντας πάντα ψηλά τη σημαία της καταστολής εμφάνισε τη χώρα ως το «ανατολικό φυλάκιο της Ευρώπης», ισχυρίστηκε ότι η χώρα μας «κρατά ασφαλή τα ευρωπαϊκά σύνορα» και ζήτησε «να διαχωριστεί η "ήρα από το στάρι"», «να εντοπίζουμε τη διαφορά μεταξύ των οικονομικών μεταναστών, των παράνομων οικονομικών μεταναστών, και των αληθινών προσφύγων, που δικαιούνται διεθνή προστασία».

Την ίδια ώρα, ανοιγοκλείνοντας την κάνουλα ανάλογα με τις ανάγκες του κεφαλαίου για φτηνή εργατική δύναμη και έχοντας και σ' αυτό το πεδίο συνοδοιπόρο τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως αποκαλύφθηκε πρόσφατα στη σχετική συζήτηση στη Βουλή, αλλά και στο πλαίσιο του μεταξύ τους ανταγωνισμού για το ποιος εξυπηρετεί καλύτερα τις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων, ο πρωθυπουργός σημείωσε ότι «ο πρωτογενής μας τομέας, οι Κατασκευές, ο Τουρισμός, έχουν μεγάλη ανάγκη από προσωπικό. Οπως και πολλές επιχειρήσεις αιχμής», δείχνοντας και προς τις «συμφωνίες συνεργασίας με τρίτα κράτη ώστε να γίνει πράξη αυτό το οποίο είπε και η εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής: Οργανωμένοι δίαυλοι νόμιμης μετανάστευσης προς την ΕΕ», δουλεμπορικά «με βούλα ΕΕ» δηλαδή.

Από κοντά ο αρμόδιος υπουργός Ν. Μηταράκης αναφέρθηκε στους πυλώνες της κυβερνητικής πολιτικής, που ανάμεσά τους είναι και η κατασκευή Κλειστών Ελεγχόμενων Δομών - φυλακών, οι οποίες ήδη λειτουργούν σε Σάμο, Κω, Λέρο και έπονται εκείνες σε Λέσβο και Χίο, προβλέποντας κλειστές δομές για όσους πρέπει να απελαθούν είτε στις χώρες καταγωγής τους είτε στην «ασφαλή» Τουρκία. Βέβαια είναι γνωστό ότι με το πρόσχημα των «ασφαλών χωρών» απορρίπτονται και πολλές αιτήσεις ασύλου.

Με τη σειρά του επίσης ο υπουργός ανέφερε «πονηρά» ότι «πρέπει να εντοπίζουμε τη διαφορά μεταξύ των οικονομικών μεταναστών, των παράνομων οικονομικών μεταναστών, και των αληθινών προσφύγων που δικαιούνται διεθνή προστασία», την ώρα που ήδη η κυβέρνηση, με τη νομοθεσία την οποία έχει επιβάλει, έχει χειροτερέψει τους όρους χορήγησης του ασύλου. Σχετική ΚΥΑ, που αποτελεί συνέχεια του νόμου της κυβέρνησης ΝΔ του 2019, εισήγαγε τους απαράδεκτους όρους περί «προσφυγικού προφίλ». Ουσιαστικά εναρμονίζεται με τις κατευθύνσεις του νέου Συμφώνου της ΕΕ για τη Μετανάστευση και το Ασυλο, το οποίο βρίσκεται υπό διαπραγμάτευση και ανάμεσα σε άλλα περιλαμβάνει την πρωτοφανή διαδικασία της «προ-διαλογής» (pre-screening) όσων επιθυμούν να αιτηθούν άσυλο, αναιρώντας την εξατομικευμένη εξέταση των αιτούντων άσυλο.