«Τα ολοκληρωτικά καθεστώτα στην Ανατολική Ευρώπη δεν πέσανε γιατί δεν είχαν ψωμί κάθε μέρα ή γιατί δεν είχαν περίθαλψη (...) πέσανε για την ανελευθερία (...) και μου φαίνεται ότι όλοι αυτοί οι τύποι, οι πολεμιστές των πρώην ολοκληρωτικών καθεστώτων, το έχουν ξεχάσει...». Τάδε έφη Ρένα Δούρου σε τηλεοπτική συνέντευξη, με αφορμή τις παρακολουθήσεις και τις υποκλοπές. Πού τα 'μαθε άραγε αυτά τα «έξυπνα» το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ; Μήπως εκεί κάτω στο λιμάνι, σε κάτι περίεργα τραπεζώματα, όπου στις προηγούμενες δημοτικές και περιφερειακές εκλογές «δημοπρατούνταν» ανάμεσα στις παρατάξεις του «δημοκρατικού τόξου» οι ψήφοι της ναζιστικής Χρυσής Αυγής; `Η μήπως από τα σεμινάρια δημοκρατίας και ελευθερίας που παρέδιδε ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση, την ώρα που οι μηχανισμοί παρακολούθησης οργίαζαν σε βάρος του ΚΚΕ; Καμιά έκπληξη δεν προκαλεί η πλειοδοσία του ΣΥΡΙΖΑ στις χυδαιότητες περί «ολοκληρωτισμών», που «ταΐζουν» και τη θεωρία των «δύο άκρων». Ούτε βέβαια το «ξέπλυμα» των «πολέμιων» του σοσιαλισμού, που σήμερα βυσσοδομούν στα δικαιώματα και τις ελευθερίες του λαού. Ο πρόεδρός του ήταν άλλωστε που το 2019 υπέγραφε στη Ρουμανία τη διακήρυξη της ΕΕ ενάντια στο «Σιδηρούν Παραπέτασμα» και πριν από λίγες μέρες συναντιόταν στην Καστοριά με τον πρόεδρο του τοπικού παραρτήματος της ακροδεξιάς ΕΑΑΣ. Για τον καθένα που αισθάνεται αριστερός, η προσβολή δεν μπορεί να μένει αναπάντητη. Ούτε στα λόγια ούτε στην κάλπη.