Η ανάγκη να μπει ένα τέλος στην ανασφάλεια της επιβίωσης, σε μια βάρβαρη καθημερινότητα, που ακόμη και η ζωή του λαού «δεν μετρά μία» μπροστά στα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων, ξεπηδά μέσα από τις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις, τις συσκέψεις και κάθε αγωνιστική διεργασία που εξελίσσεται τις τελευταίες μέρες και στην Ανατολική Στερεά και Εύβοια.

Σε κάθε κινητοποίηση που πραγματοποιήθηκε τις τελευταίες μέρες στη Στερεά Ελλάδα, στις συσκέψεις που οργάνωσαν τα Εργατικά Κέντρα στη Χαλκίδα, στη Λαμία, στη Θήβα και τη Λιβαδειά, σχεδιάζοντας την κλιμάκωση του αγώνα, στις συνελεύσεις των φοιτητών αλλά και σε κάθε άλλη πρωτοβουλία αποτυπώνεται η ανάγκη να μετατραπεί η οργή σε οργανωμένη διεκδίκηση και αγώνα, για να μπει ένα τέλος στην εγκληματική πολιτική που υποτάσσει τις ανάγκες και τη ζωή του ανθρώπου στην κερδοφορία του κεφαλαίου.

Στην Εύβοια, για παράδειγμα, η νεολαία και ο λαός που κινητοποιήθηκαν αυτές τις μέρες απ' άκρη σ' άκρη του νησιού, μαζί με την οργή τους για το έγκλημα στα Τέμπη εξέφρασαν και την οργή τους για τους 8 νεκρούς από τις πλημμύρες τον Αύγουστο του 2020 στα Ψαχνά και το Ληλάντιο Πεδίο, όπου ακόμη δεν έχουν ληφθεί μέτρα προστασίας. Επίσης, για τους νεκρούς στη Βόρεια Εύβοια από τις πλημμύρες το 2018 και τις καταστροφικές συνέπειες της πυρκαγιάς του 2021, όπου ο λαός της περιοχής ακόμη διεκδικεί μέτρα για να παραμείνει στον τόπο του, την ώρα που η κυβέρνηση σχεδιάζει το πώς θα μετατρέψει την καταστροφή της πυρκαγιάς σε ευκαιρία για επιχειρηματικά συμφέροντα.

Ο λαός βγήκε στους δρόμους για τις τεράστιες ελλείψεις στο Νοσοκομείο Χαλκίδας και την τραγική κατάσταση των Κέντρων Υγείας σε ολόκληρη την Εύβοια. Για τους δεκάδες νεκρούς κάθε χρόνο στο άθλιο οδικό δίκτυο του νησιού. Τους τρεις νεκρούς στο Γυμνό Εύβοιας, τον Απρίλη του '21, που απανθρακώθηκαν σε στύλο της ΔΕΗ, θύματα κι αυτοί της «απελευθέρωσης» της Ενέργειας.

Στους φοιτητές και μαθητές, μαζί με την οργή για τον χαμό των συναδέλφων και συμμαθητών τους, ξεχειλίζουν η οργή και η αγωνία για το αύριο, για την υποβάθμιση των σπουδών και τη ζωή τους. Βγαίνουν στον δρόμο για τις άκρως επικίνδυνες συνθήκες στις φοιτητικές εστίες στα Ψαχνά, όπου κτιριακές εγκαταστάσεις έχουν κριθεί ακατάλληλες.

Γονείς και μαθητές υψώνουν τη φωνή τους για τις επικίνδυνες κτιριακές εγκαταστάσεις του σχολικού συγκροτήματος στο πάρκο Βούρκου της Χαλκίδας και μαζί με το Εργατικό Κέντρο Εύβοιας προγραμματίζουν και συγκέντρωση έξω από το σχολείο, τη Δευτέρα 13 Μάρτη, στη 1.30 μ.μ. Ενα σχολικό συγκρότημα όπου στεγάζονται εκατοντάδες μαθητές και εδώ και δεκαετίες σαπίζει, βυθίζεται, με ρωγμές στα δοκάρια και στις κολόνες, μια κατάσταση που προειδοποιεί για τα χειρότερα, με ευθύνες των κυβερνήσεων και των τοπικών αρχών. Μάλιστα, τώρα αρχίζουν να δείχνουν υποκριτικά το ενδιαφέρον τους, με τη δημοτική αρχή να προχωρά τις τελευταίες μέρες σε σύσταση επιτροπής για τον έλεγχο του κτιρίου και παράλληλα να κλείνει... δύο αίθουσες καθηγητών!

Στη Λαμία, μαζί με την οργή των φοιτητών και μαθητών ξεπηδά η οργή των κατοίκων στο Κόμμα και τα άλλα χωριά του Σπερχειού, που δεκαετίες τώρα βρίσκονται αντιμέτωποι με έντονα πλημμυρικά φαινόμενα. Για μια κατάσταση που κάθε χρόνο γίνεται και χειρότερη εξαιτίας των οδικών και σιδηροδρομικών δικτύων που κατασκευάστηκαν στην κοιλάδα του Σπερχειού χωρίς ολοκληρωμένη αντιπλημμυρική προστασία.

Στη Λοκρίδα μαζί με την οδύνη και την οργή για τον χαμό της Ελπίδας και τους υπόλοιπους νεκρούς του εγκλήματος στα Τέμπη, ο λαός κινητοποιείται και για το έγκλημα στη ΛΑΡΚΟ. Για τους πάνω από 80 νεκρούς και τους δεκάδες σακατεμένους στο εργοστάσιο της Λάρυμνας.

Στη Θήβα, όπου στη σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Πέμπτης αποφασίστηκε η συνέχιση του αγώνα με νέο συλλαλητήριο την Κυριακή, μέσα από τις παρεμβάσεις των εκπροσώπων σωματείων, φορέων και μαθητών αναδείχθηκαν ζητήματα όπως η τραγική κατάσταση του Νοσοκομείου Θήβας, η έλλειψη μέτρων πρόληψης και προστασίας στους χώρους δουλειάς και ο κίνδυνος για μεγάλο βιομηχανικό ατύχημα, η ανησυχία από την έλλειψη αντισεισμικής πρόληψης και θωράκισης των κτιρίων.