Επειδή είδα στη δουλειά τα σώματά μας καθημερινά να γίνονται μέσα για ξόδεμα και αντικείμενα κατανάλωσης.

Επειδή είδα το δημόσιο σύστημα της Υγείας μας να ισοπεδώνεται, τους γιατρούς μας να εξωθούνται σε κατάρρευση, παραίτηση, μετανάστευση και τους ανθρώπους μας να βλέπουν κατάματα και μόνοι τον θάνατο, την αρρώστια, την ψυχική ασθένεια.

Επειδή είδα τα δημόσια σχολεία μας να μετατρέπονται σε ιδιωτικές επιχειρήσεις «αρίστων από τα Λιντλ» για να στερήσουν έτσι από τους φτωχούς και κατατρεγμένους μαθητές το πιο βασικό όπλο αντίστασης και βελτίωσης της ζωής τους: Τη μόρφωση και τον λόγο.

Επειδή είδα τους καλλιτέχνες μας, τους ανθρώπους του πολιτισμού, αυτούς που κάνουν τη ζωή μας άξια να τη ζεις με την κάθε λογής τέχνη τους, που μας κάνουν να ξεχωρίζουμε από τα ζώα, να ταπεινώνονται και να περιφρονούνται.

Επειδή είδα την «πρώτη φορά αριστερά» κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, όταν κλήθηκε να κάνει πράξη αυτά που διακήρυξε, να υπογράφει δηλώσεις μετανοίας σε αυτούς που είχε ορκιστεί ότι θα πολεμήσει και να ξεπουλάει ό,τι είχε απομείνει από πατρίδα και δικαιώματα.

Και επειδή ξέρω πως όταν κλείσουν τα φώτα της παράστασης «αστικές εκλογές» και αρχίσει η αληθινή ζωή, με τα προβλήματά της,

Τότε, στην αληθινή ζωή - στο εργοστάσιο, στο νοσοκομείο, στη σχολική αίθουσα, σε κάθε στίβο που δίνεται ο αγώνας της πραγματικότητας - μόνο το ΚΚΕ θα είναι παρόν αδιαμφισβήτητα, αταλάντευτα και χωρίς αμφιβολία.

Στο πλευρό των αδύναμων, των λαϊκών τάξεων, όσων πλήττονται, αφού, όπως το γράφει όμορφα και συμπυκνωμένα το πιο αγαπημένο μου σύνθημα, το ΚΚΕ είναι «ένας αιώνας αγώνες και θυσία».

Για όλα αυτά, στηρίζω και ψηφίζω ΚΚΕ.