Η ...κρατικοποίηση της μεγαλύτερης ιδιωτικής εταιρείας διαχείρισης νερού και αποβλήτων στη Βρετανία βρίσκεται αυτήν την περίοδο «ψηλά στην ατζέντα», καθώς την πνίγουν τα χρέη και οι 15 εκατ. πελάτες της κινδυνεύουν να μείνουν στον «αέρα». Το συγκεκριμένο μονοπώλιο («Thames Water») έχει 16 δισ. ευρώ καθαρά χρέη, από τα συνολικά 70 δισ. που βαραίνουν τις ιδιωτικές εταιρείες ύδρευσης και αποχέτευσης στη Βρετανία. Σε περίπτωση που κρατικοποιηθεί, ο λαός θα πληρώσει τον λογαριασμό, όπως σήμερα πληρώνει πανάκριβα το νερό που καταναλώνει. Η εταιρεία, εκτός όλων των άλλων, βαρύνεται με μεγάλα περιβαλλοντικά εγκλήματα στη διαχείριση των αποβλήτων, ενώ καταγράφει απώλειες νερού της τάξης του 24% λόγω παλαιών υποδομών, που δεν ανανεώνονται επειδή κοστίζουν. Οι μέτοχοί της είναι κινεζικά και αραβικά κεφάλαια, αλλά και δύο συνταξιοδοτικά ταμεία, του Καναδά και της Αγγλίας, από αυτά που υπόσχονται μεγαλύτερες συντάξεις και καλύτερες υπηρεσίες στους ασφαλισμένους από το τζογάρισμα των εισφορών τους. Να λοιπόν πώς μέσα από ένα παράδειγμα αποκαλύπτεται όλη η σαπίλα που αποπνέει το σύστημα του κέρδους: Ο λαός πληρώνει πανάκριβα το νερό - εμπόρευμα, είτε σε ιδιωτικές είτε σε δημόσιες εταιρείες διαχείρισης, που λειτουργούν για το κέρδος των μετόχων. Η κρατικοποίηση τέτοιων εταιρειών είναι η άλλη όψη της ιδιωτικοποίησής τους και γίνεται με σκοπό τη διάσωση της κερδοφορίας τους. Οι εταιρείες - μέτοχοι, που διαχειρίζονται τον κόπο εκατομμυρίων εργαζομένων και τζογάρουν τις εισφορές τους για μεγαλύτερο κέρδος, κινδυνεύουν με μεγάλες απώλειες που θα πληρώσουν βέβαια ασφαλισμένοι και συνταξιούχοι. Ενώ και το περιβάλλον γίνεται θύμα τους με κριτήριο κι εδώ το μεγαλύτερο κέρδος. Απ' όπου κι αν το πιάσεις, δηλαδή, στα ...βοθρολύματα του καπιταλισμού σωτηρία για τον λαό δεν υπάρχει.