Σε ανακοίνωσή του για τα 50 χρόνια από το πραξικόπημα του Πινοσέτ στη Χιλή και τη δολοφονία του Σαλβαδόρ Αλιέντε το Τμήμα Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ του ΚΚΕ τονίζει:

«Στις 11 Σεπτέμβρη του 1973 στη Χιλή εκδηλώθηκε και επικράτησε στρατιωτικό πραξικόπημα με επικεφαλής τον στρατηγό Πινοσέτ, που με τη στήριξη των ΗΠΑ ανέτρεψε την κυβέρνηση της Λαϊκής Ενότητας.

Η πείρα της Χιλής επιβεβαίωσε με τραγικό τρόπο το βασικό δίδαγμα που βγήκε από την πείρα της Παρισινής Κομμούνας, το οποίο οι Μαρξ και Ενγκελς τόνισαν και στο Κομμουνιστικό Μανιφέστο, ότι "η εργατική τάξη δεν μπορεί να κατακτήσει την έτοιμη κρατική μηχανή και να τη βάλει σε κίνηση για τους δικούς της σκοπούς". Πρέπει, όπως υπογράμμισε και ο Λένιν, "να συντρίψει, να τσακίσει την «έτοιμη κρατική μηχανή» και να μην περιοριστεί στην απλή κατάληψή της".

Η διακυβέρνηση της Λαϊκής Ενότητας και του Προέδρου Αλιέντε, που έπεσε ηρωικά, ενταφίασε από τότε οριστικά τις αυταπάτες του "ειρηνικού κοινοβουλευτικού δρόμου προς τον σοσιαλισμό", που είχαν σημαία τους τα ευρωκομμουνιστικά και άλλα οπορτουνιστικά κόμματα στο Διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα.

Η 50ή επέτειος προσφέρεται για να αναπτυχθεί ο προβληματισμός γύρω από ζητήματα στρατηγικής του επαναστατικού κινήματος, που αφορούν στο κράτος, στην εξουσία, στη στάση απέναντι στη σοσιαλδημοκρατία, ώστε να απορριφθούν οριστικά οι χρεοκοπημένες θεωρίες του "σοσιαλισμού του 21ου αιώνα", οι υπέρμαχοι των "μεταβατικών προγραμμάτων", των "κυβερνήσεων της αριστεράς" εντός του καπιταλισμού, του "ενδιάμεσου" στόχου εξουσίας, της δήθεν "αντιιμπεριαλιστικής - αντιμονοπωλιακής εξουσίας" κ.ά.

Ο ηρωικός αγώνας των κομμουνιστών και των λαϊκών δυνάμεων της Χιλής, όλων των θυμάτων του αμερικανοκίνητου πραξικοπήματος, τον οποίο τιμούμε, καθώς και οι αγώνες της εργατικής τάξης και των λαών ενάντια στα μονοπώλια και στον καπιταλισμό που συνεχίζονται ως σήμερα, προβάλλουν το κύριο ζήτημα για το κομμουνιστικό κίνημα: Τη διαμόρφωση επαναστατικής στρατηγικής για την ανατροπή του καπιταλισμού, την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, τον κεντρικό σχεδιασμό, την εργατική εξουσία, για τη σοσιαλιστική - κομμουνιστική οικοδόμηση».