Αστικά οικονομικά επιτελεία και οργανισμοί σε ολόκληρο τον κόσμο προβλέπουν ότι τα επόμενα χρόνια θα αυξηθεί ακόμη περισσότερο η ήδη αυξημένη ζήτηση για παραδοσιακά αλλά και για σπάνια ορυκτά. Από βωξίτη, νικέλιο και κοβάλτιο, μέχρι κάδμιο, γάλλιο, σκάνδιο κ.ά. Πρώτες ύλες απαραίτητες τόσο για την παραδοσιακή βιομηχανία όσο και για την αναπτυσσόμενη τεχνολογία που αφορά την αποθήκευση Ενέργειας και την «πράσινη» μετάβαση.

Στην Ευρώπη, κάτω από τις ευλογίες και τα πακέτα δισεκατομμυρίων της Ευρωπαϊκής Ενωσης, προωθούνται μία σειρά αναδιαρθρώσεις στα μονοπώλια του κλάδου της εξόρυξης και μεταλλουργίας, προκειμένου να μη χαθεί η κούρσα στον ανταγωνισμό με την Κίνα, αλλά και για να μειωθεί η εξάρτηση από τη Ρωσία. Προωθούνται και στρώνεται το χαλί για συγχωνεύσεις και εξαγορές. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η εξαγορά από τον όμιλο «Μυτιληναίο» των εγκαταστάσεων και μεταλλείων της μεταλλευτικής «Imerys» στη Φωκίδα, κάτι που μετατρέπει τον όμιλο σε ένα από τα μεγαλύτερα μονοπώλια στην εξόρυξη βωξίτη και την παραγωγή αλουμίνας, έχοντας ταυτόχρονα μεγάλο μερίδιο στην παραγωγή Ενέργειας, αλλά και το «πράσινο φως» από την ΕΕ για έρευνα και εξόρυξη σπάνιων ορυκτών.

Κομμάτι αυτών των αναδιαρθρώσεων είναι και το έγκλημα που συντελείται εδώ και τριάμισι χρόνια στη ΛΑΡΚΟ. Οι σχεδιασμοί της κυβέρνησης της ΝΔ είναι κομμένοι και ραμμένοι στις επιδιώξεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης, υπηρετώντας τις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων του κλάδου στις σημερινές εξελίξεις. Γι' αυτό έχουν τη στήριξη ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, αλλά και των δυνάμεών τους στην περιφερειακή και τοπική διοίκηση.

Εγκληματικοί σχεδιασμοί για την εκποίηση της ΛΑΡΚΟ και της περιουσίας του λαού, που στο φόντο τους συνεχίζονται οι ανταγωνισμοί και οι δικαστικές διαμάχες των επενδυτικών σχημάτων, που χίμηξαν σαν τα κοράκια στη λεία τους.

Και, την ίδια στιγμή το εργοστάσιο και τα μεταλλεία απαξιώνονται και ρημάζουν κλειστά εδώ και έναν χρόνο. Οι εργαζόμενοι φυτοζωούν, ενώ τεχνογνωσία και πείρα δεκαετιών χάνεται, ολόκληρα χωριά μαραζώνουν.

Ωστόσο, οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ και τα σωματεία τους δεν το βάζουν κάτω. Κόντρα στη μοιρολατρία, στην απογοήτευση και τον εκφυλισμό που προσπαθούν να καλλιεργήσουν η κυβέρνηση και οι μηχανισμοί της, κρατούν ζωντανό τον μεγαλειώδη αγώνα που δίνουν εδώ και τριάμισι χρόνια.

Στην τελευταία συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Σωματείου εργαζομένων στο εργοστάσιο της Λάρυμνας αποφασίστηκε η λήψη πρωτοβουλιών για νέα κλιμάκωση του αγώνα, μέσα από πολύμορφες δράσεις ενημέρωσης των εργαζομένων και του λαού της περιοχής, ανάδειξης των πραγματικών δυνατοτήτων της ΛΑΡΚΟ και των τραγικών συνεπειών των εγκληματικών σχεδιασμών της κυβέρνησης.

Την ίδια στιγμή, για τις 25 Σεπτέμβρη έχει προγραμματιστεί συνάντηση στο υπουργείο Εργασίας, με τη συμμετοχή των υπουργείων Οικονομικών και Ενέργειας, με τα σωματεία να ζητούν ξεκάθαρες απαντήσεις σχετικά με τα σχέδια της κυβέρνησης για την επαναλειτουργία της ΛΑΡΚΟ.

Ο «Ριζοσπάστης» συνομίλησε με τον Παναγιώτη Πολίτη, πρόεδρο του Σωματείου εργαζομένων στο εργοστάσιο της Λάρυμνας, ο οποίος τόνισε ότι οι εργαζόμενοι παραμένουν όρθιοι, συνεχίζουν να αγωνίζονται και να διεκδικούν με βάση τις προτάσεις που έχουν καταθέσει.

«Η ΛΑΡΚΟ είναι η μοναδική βιομηχανία στην Ευρωπαϊκή Ενωση που παράγει σιδηρονικέλιο με δικά της μεταλλεύματα, τα οποία αντιστοιχούν στο 90% των συνολικών κοιτασμάτων σε όλη την Ευρωπαϊκή Ενωση, που μπορεί να παράξει ανοξείδωτο χάλυβα, καθαρό νικέλιο και κοβάλτιο. Ωστόσο, είναι σταματημένη, παρατημένη από κάθε υποτυπώδη συντήρηση και αυτή η κατάσταση την οδηγεί στο να γκρεμίζεται καθημερινά», αναφέρει ο Παναγιώτης πολίτης και προσθέτει:

«Τα σωματεία μας έχουν εκφράσει ξεκάθαρα από την αρχή τη διαφωνία τους σε εγκληματικούς σχεδιασμούς της κυβέρνησης για την εκποίηση της ΛΑΡΚΟ. Εχουμε επίσης καταθέσει συγκεκριμένες και αναλυτικές προτάσεις για τη συνέχιση της ενιαίας λειτουργίας και την ανάπτυξή της προς όφελος των εργαζομένων και του λαού. Οι εξελίξεις που βιώνουμε επιβεβαιώνουν και καθιστούν ακόμη πιο αναγκαίες τις θέσεις και τις προτάσεις μας. Επιμένουμε ότι η βάση και η υλοποίηση των προτάσεών μας ακόμη και σήμερα μπορούν να αντιστρέψουν την απαξίωση, να εξασφαλίσουν την ενιαία λειτουργία της ΛΑΡΚΟ, να την εκσυγχρονίσουν, να την αναπτύξουν παραπέρα, διασφαλίζοντας όλες τις θέσεις εργασίας, την καταβολή του μόχθου μας, τα δικαιώματά μας, να εγγυηθούν το άνοιγμα νέων θέσεων εργασίας και την εισροή εκατομμυρίων ευρώ σε μηνιαία βάση στα κρατικά ταμεία. Εμείς σε αυτή την κατεύθυνση συνεχίζουμε τον αγώνα μας για την ενιαία επαναλειτουργία της ΛΑΡΚΟ, τη διασφάλιση των θέσεων εργασίας και των δικαιωμάτων μας».