Θυμίζουμε ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, σε μια προσπάθεια συμβιβασμού, έχει προτείνει τη μέση ετήσια μείωση του χρέους κατά 1% του ΑΕΠ για τα κράτη - μέλη εφόσον το χρέος είναι άνω του 90% του ΑΕΠ. Αν κυμαίνεται μεταξύ 60% - 90% τότε η μέση ετήσια μείωση του χρέους θα ανέρχεται στο 0,5% του ΑΕΠ, με τα κράτη - μέλη να υποβάλλουν στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή μεσοπρόθεσμα, 4ετή, δημοσιονομικά και «μεταρρυθμιστικά» σχέδια - μνημόνια διαρκείας. Πιο αυστηρούς στόχους ζητάει η Γερμανία, ενώ υπερχρεωμένες χώρες, όπως η Ιταλία αλλά και η Ελλάδα, μεγαλύτερη ευελιξία στην «αξιοποίηση» των κονδυλίων, όπως π.χ. για πολεμικές δαπάνες και «πράσινες» μπίζνες.

Σημειώνεται ότι μετά το «πάγωμα» του Συμφώνου Σταθερότητας τα προηγούμενα χρόνια, ώστε η ιμπεριαλιστική ένωση και τα κράτη - μέλη να στηρίξουν με πακτωλούς χρημάτων τους επιχειρηματικούς ομίλους, αν δεν υπάρξει συμφωνία έως το τέλος του χρόνου θεωρητικά θα ενεργοποιηθεί το προηγούμενο Σύμφωνο.

Παρ' όλα αυτά, αισιοδοξία ότι «αν όλες οι χώρες προσεγγίσουν τη διαδικασία αυτή εποικοδομητικά (...) οι διαφορές αυτές μπορούν να γεφυρωθούν, οπότε πιστεύω ότι είναι εφικτό να ολοκληρώσουμε αυτές τις συζητήσεις σήμερα και αύριο», εξέφρασε χτες, σύμφωνα με το «Ρόιτερς» ο αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Βλ. Ντομπρόβσκις, πριν από την έναρξη του χτεσινού Γιούρογκρουπ.

Σε αντίστοιχο μήκος κύματος κινήθηκε ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, Κρίστιαν Λίντνερ, ο οποίος εξέφρασε και αυτός την πεποίθηση ότι μια συμφωνία είναι εφικτή, λέγοντας μάλιστα πως υπάρχει 90% συμφωνία μεταξύ Γερμανίας και Γαλλίας για τους δημοσιονομικούς κανονισμούς.

Στο ίδιο πλαίσιο ο Γάλλος ομόλογός του, Μπρ. Λεμέρ, ανέφερε ότι η χώρα του έχει κάνει παραχωρήσεις για να αντιμετωπίσει τις ανησυχίες της Γερμανίας για το πώς θα προχωρήσει η αναμόρφωση των δημοσιονομικών κανόνων της Ευρωπαϊκής Ενωσης, σπεύδοντας ωστόσο να προσθέσει πως είναι «κόκκινη γραμμή» οι παραχωρήσεις που «θα καταργούν τα κίνητρα για την πραγματοποίηση επενδύσεων και οικονομικών μεταρρυθμίσεων», ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τις επενδύσεις στην «πράσινη μετάβαση», στην τεχνητή νοημοσύνη και στην άμυνα. Ενώ δίνοντας και το υπόβαθρο των σφοδρών ανταγωνισμών με τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα είπε ότι «τώρα διακυβεύονται οι τρεις επόμενες δεκαετίες της Γαλλίας και της Ευρώπης» και ότι «διαφορετικά η Ευρώπη θα βγει από την κούρσα του 21ου αιώνα, δεν θα μπορεί να ανταγωνισθεί τις Ηνωμένες Πολιτείες, την Κίνα, την Ινδία και πολλές αναδυόμενες οικονομίες».

Θυμίζουμε ότι και η ελληνική κυβέρνηση έχει ταχθεί υπέρ μιας μεγαλύτερης ευελιξίας σε ό,τι αφορά τη δυνατότητά της να ενισχύει τους επιχειρηματικούς ομίλους από το «υστέρημα» της φοροληστείας του λαού και των ματωμένων πλεονασμάτων στα οποία έχει δεσμευθεί.

Μόλις χτες, άλλωστε, το Γιούρογκρουπ ενέκρινε και τον προϋπολογισμό της Ελλάδας, διαπιστώνοντας ότι είναι σε «πλήρη συμμόρφωση» με τις δημοσιονομικές συστάσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, που προβλέπουν περικοπές και «κόφτες» σε κοινωνικές και άλλες δαπάνες, για να θωρακιστούν οι καπιταλιστικές επενδύσεις.

Παράλληλα, διαπιστώνει ότι τα σχέδια προϋπολογισμού χωρών όπως της Γερμανίας και της Ιταλίας ευθυγραμμίζονται «σε γενικές γραμμές» με τις δημοσιονομικές συστάσεις του Συμβουλίου, καλώντας τες να είναι έτοιμες να αναλάβουν δράση όπως απαιτείται, ενώ στη σχετική ανακοίνωση λέγεται ότι οι υπουργοί της Ευρωζώνης σημείωσαν την ανακοίνωση της Γερμανίας πως ενδέχεται να χρειαστούν προσαρμογές στα δημοσιονομικά της σχέδια και «χαιρέτισαν την προθυμία της να κρατήσει ενήμερο το Γιούρογκρουπ».

Η γερμανική οικονομία βρίσκεται σε βαθύ αδιέξοδο συμπαρασύροντας και την υπόλοιπη Ευρωζώνη: Με την ύφεση να της έχει χτυπήσει την πόρτα εδώ και μήνες, η πρόσφατη απόφαση του Συνταγματικού της Δικαστηρίου για τη μη «αξιοποίηση» 60 δισ. από το ταμείο για την πανδημία για άλλους σκοπούς έχει στενέψει τα περιθώρια για τη στήριξη των επιχειρηματικών της ομίλων.

Στο μεταξύ, με έρευνά του το Ινστιτούτο Ifo του Μονάχου διαπιστώνει «σημαντική μείωση στα επενδυτικά σχέδια» περίπου 5.000 γερμανικών επιχειρήσεων, με τον σχετικό δείκτη καθαρών επενδυτικών σχεδίων του ινστιτούτου να μειώνεται από 14,7 τον Μάρτη, όταν πραγματοποίησε την τελευταία του έρευνα, στο 2,2 στη δημοσκόπηση που διεξήχθη τις πρώτες τρεις βδομάδες του Νοέμβρη. Για το επόμενο έτος, ο δείκτης, ο οποίος μετρά τη διαφορά μεταξύ του ποσοστού των εταιρειών που σχεδιάζουν να αυξήσουν τις επενδύσεις και εκείνων που σχεδιάζουν να τις περικόψουν, έπεσε ακόμη χαμηλότερα, στο 1,2. «Το επενδυτικό κλίμα έχει επιδεινωθεί αισθητά», δήλωσε η Λάρα Ζάργκες στο Ifo. «Αυτό είναι αποτέλεσμα του αυξημένου κόστους χρηματοδότησης, της χαμηλής ζήτησης και της αβεβαιότητας της οικονομικής πολιτικής».