Μόνο στην επαρχία Ισικάουα τα θύματα από τον ισχυρό σεισμό 7,6 Ρίχτερ που έπληξε ανήμερα την Πρωτοχρονιά την κεντρική Ιαπωνία έφταναν χτες τα 65, με τους φόβους να μεγαλώνουν, αφού στα συντρίμμια των εκατοντάδων γκρεμισμένων κτιρίων εκτιμάται ότι υπάρχουν ακόμα πολλοί εγκλωβισμένοι... Ολες αυτές τις μέρες συνεχίζονται οι μετασεισμοί, με κάποιους να έχουν σημαντικά μεγέθη, όπως χτες στα 5,5 Ρίχτερ.

Μέχρι την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, τουλάχιστον 20 από τους πάνω από (με βάση την επίσημη καταγραφή) 300 τραυματίες νοσηλεύονταν σε σοβαρή κατάσταση. Επίσης, πάνω από 33.400 άτομα φιλοξενούνταν ακόμα σε καταφύγια, χωρίς να είναι σαφές τι κατάσταση θα κληθούν να αντιμετωπίσουν, όταν επιστρέψουν στις γειτονιές τους...

Μόνο στην Ισικάουα (όπου ήταν και το επίκεντρο του σεισμού), μέχρι χτες 34.000 νοικοκυριά δεν είχαν ακόμη ηλεκτρικό ρεύμα, ενώ πολλά δεν είχαν ούτε τρεχούμενο νερό. «Δεν έχουμε αρκετό φαγητό... Το θέμα είναι πώς θα αντιμετωπίσουμε το κρύο», δήλωναν στο χτεσινό δελτίο του NHK κάτοικοι της περιοχής. Η ανησυχία μεγάλωνε ειδικά για ευπαθείς ομάδες όπως οι ηλικιωμένοι, αφού η απρόσκοπτη ηλεκτροδότηση αφορά και τη λειτουργία ηλεκτρικών συσκευών θέρμανσης, αναπνευστήρων κ.τ.λ.

Παρά την προσπάθεια της κυβέρνησης Κισίντα να εμφανιστεί πανέτοιμη για τη διαχείριση της κατάστασης, εκπρόσωποι δημοτικών αρχών περιέγραφαν μεγάλα κενά στον σχεδιασμό άμεσης στήριξης των πληγέντων. Στην πόλη Σούζου (μία από τις περισσότερο πληγείσες περιοχές), ο δήμαρχος, Μασουχίρο Ιζουμίγια, δήλωνε χτες - δηλαδή ένα 48ωρο μετά τον σεισμό - ότι «όσοι γλίτωσαν παρά λίγο τον θάνατο δεν μπορούν να επιβιώσουν χωρίς τρόφιμα και νερό», καταγγέλλοντας ότι ακόμα «δεν έχουμε λάβει ούτε μία φραντζόλα ψωμί», από την κεντρική κυβέρνηση. Περιγράφοντας την κατάσταση στην περιοχή, εξηγούσε δε ότι «ουσιαστικά κανένα σπίτι δεν είναι πλέον όρθιο (...) σχεδόν το 90% των σπιτιών έχει καταστραφεί ολοσχερώς ή εν μέρει (...) Η κατάσταση είναι καταστροφική».

Ενώ ο δήμαρχος της πόλης Ουαζίμα, Σιγκέρου Σακαγκούτσι, δήλωνε χτες ότι έχει λάβει μόλις 2.000 γεύματα για περίπου 10.000 εκτοπισμένους και πρόσθετε: «Κάποιοι άνθρωποι κρυώνουν πολύ διότι υπάρχουν περιοχές στις οποίες δεν υπάρχει πρόσβαση στο ηλεκτρικό ρεύμα και κατά συνέπεια σε θέρμανση».

Την επιχείρηση στήριξης των πληγέντων δυσχεραίνουν βέβαια και μεγάλες ζημιές που υπέστη το οδικό δίκτυο, με αποτέλεσμα η πρόσβαση σε ορισμένες περιοχές να είναι εφικτή μόνο από αέρος, με ό,τι αυτό συνεπάγεται και για τις επιχειρήσεις διάσωσης...

Οι αρχές συνέχιζαν και χτες συστάσεις στους κατοίκους για να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί στις μετακινήσεις τους κ.τ.λ., προειδοποιώντας και για κατολισθήσεις, για τις οποίες ο κίνδυνος παρέμενε μεγάλος ακόμα και με μικρές ποσότητες βροχής...

Η ισχυρή δόνηση της Πρωτοχρονιάς - σε μια από τις πιο σεισμογενείς χώρες του πλανήτη αλλά και τις πιο προηγμένες οικονομικά και τεχνολογικά - έφερε στο προσκήνιο τη σημασία που έχει η αξιοποίηση όλης της διαθέσιμης επιστημονικής γνώσης για την προστασία των πληθυσμών από φυσικές καταστροφές, μέσα από την πρόληψη, αλλά και την όσο το δυνατόν αμεσότερη στήριξη των πληγέντων. Επιβεβαιώνεται ξανά ότι, παρά τις τεράστιες δυνατότητες που διαμορφώνει η τεχνολογική πρόοδος, η πολιτική που αποθεώνει την «ατομική ευθύνη» στενεύει αντικειμενικά τα περιθώρια αντίδρασης.

Για παράδειγμα, αποδείχτηκαν ιδιαίτερα χρήσιμα τα μηνύματα που στάλθηκαν στον πληθυσμό αμέσως αφού άρχισε να εκδηλώνεται ο βασικός σεισμός (μάλιστα έφτασαν στους παραλήπτες πριν ολοκληρωθεί η δόνηση), συμβάλλοντας στην απομάκρυνση κατοίκων από παράκτιες περιοχές, που απειλούνταν από το τσουνάμι. Ωστόσο, την ίδια στιγμή, είναι αποκαλυπτικές οι μαρτυρίες κατοίκων στις πληγείσες περιοχές, όπου οι υλικές ζημιές αφορούν και πάρα πολλά σπίτια που δεν είχαν επιδιορθωθεί σωστά μετά από άλλους, πρόσφατους σεισμούς, δεν υπήρξε κρατική μέριμνα για την ολοκληρωμένη επισκευή τους, όσο κι αν αυτό επιβάλλεται, σε περιοχές με πάρα πολύ έντονη δραστηριότητα.

Ενας 69χρονος συνταξιούχος, μιλώντας στην εφημερίδα «Asahi Simbun» («Πρωινός Ηλιος») εξηγούσε χτες ότι το σπίτι του στη Σούζου είχε κριθεί απαραίτητο «να κατεδαφιστεί εν μέρει», μετά από σεισμό 6 Ρίχτερ που έπληξε την πόλη τον Μάη, αλλά ο ίδιος δεν είχε την οικονομική δυνατότητα να κάνει όλες τις αναγκαίες εργασίες. «Είμαι εργαζόμενος μερικής απασχόλησης, που ζω(κυρίως)με τη σύνταξή μου βασικά και δεν είχα την οικονομική δυνατότητα να το επισκευάσω», τόνισε, με αποτέλεσμα να γίνουν μερικά έργα και ρωγμές στους τοίχους να μένουν ανέγγιχτες. Οπως σχολίαζε το ρεπορτάζ της εφημερίδας, «κάποιοι κάτοικοι συνέχισαν να ζουν σε κατεστραμμένα σπίτια...». Αποκαλυπτική ήταν και η μαρτυρία μιας 47χρονης που μιλώντας για τη δυσκολία της οικογένειάς της να επιδιορθώσει το σπίτι της μετά από προηγούμενο ισχυρό σεισμό, έπαιρνε από εργολάβους απαντήσεις του τύπου «σε σας η ζημιά είναι μέτρια, πρώτα θα αναλάβουμε δουλειές σε περισσότερο κατεστραμμένα σπίτια...», όπως τόνισε.