Την αποφασιστική στήριξη του ΚΚΕ στις κινητοποιήσεις ενάντια στο νομοσχέδιο που ετοιμάζει η κυβέρνηση για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια εξέφρασε ο Νίκος Καραθανασόπουλος, μέλος της ΚΕ του Κόμματος και βουλευτής Αχαΐας, σε σύσκεψη με εκπροσώπους φοιτητικών συλλόγων και φορέων εργαζομένων την οποία διοργάνωσε η Τομεακή Επιτροπή Πανεπιστημίου Πατρών του ΚΚΕ τη Δευτέρα.

Ο Ν. Καραθανασόπουλος επεσήμανε ότι οι τελευταίες εξελίξεις δεν αποτελούν «κεραυνό εν αιθρία», αλλά συνέχεια μιας σειράς αντιεκπαιδευτικών αναδιαρθρώσεων που εφαρμόζουν διαχρονικά όλες οι κυβερνήσεις (ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ), με σταθμό και τη Συνθήκη της Μπολόνια. «Ολες οι προηγούμενες κυβερνήσεις έχουν συμβάλει στην απαξίωση του δημόσιου πανεπιστημίου, με τελευταία αυτή του ΣΥΡΙΖΑ, που αναγνώρισε ουσιαστικά τα κολέγια», είπε μεταξύ άλλων, σημειώνοντας και τη γενικότερη υποβάθμιση του δημόσιου χαρακτήρα του πανεπιστημίου. Χαρακτήρισε απαράδεκτο το νομοσχέδιο που ετοιμάζεται να καταθέσει η κυβέρνηση της ΝΔ και κάλεσε να αποσυρθεί, τονίζοντας την ανάγκη ο αγώνας των φοιτητών, εκπαιδευτικών και εργαζομένων στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση να συνεχιστεί, να συνδεθεί η πάλη με τα ευρύτερα εργατικά - λαϊκά στρώματα. Αναφέρθηκε ακόμα στις θέσεις του ΚΚΕ για το πανεπιστήμιο των σύγχρονων αναγκών και δυνατοτήτων της εποχής, ενώ κάλεσε σε μαζική συμμετοχή στα αυριανά συλλαλητήρια.

Από τη συζήτηση αναδείχθηκαν επίσης μια σειρά προβλήματα που αντιμετωπίζει το Πανεπιστήμιο Πατρών, με συνέπειες στις σπουδές των φοιτητών και στους εργαζόμενους στον χώρο. Τονίστηκε η διαχρονική μείωση του προσωπικού, ειδικά στα εργαστήρια, όπου από 4 καθηγητές πριν 20 χρόνια σε ένα μόνο Τμήμα, με 220 φοιτητές, φέτος έχει απομείνει ένας για 320, ενώ από 51 μέλη ΔΕΠ το 2010, σήμερα έχουν μείνει 23 στο Τμήμα Φυσικής.

Σημειώθηκαν η μείωση των εργαστηρίων, ο απαρχαιωμένος εξοπλισμός που δημιουργεί κινδύνους για ατυχήματα (π.χ. στο Χημικό) την ίδια ώρα που άλλος, όπως στους Πολιτικούς Μηχανικούς, χρησιμοποιείται αποκλειστικά από εταιρείες (π.χ. σεισμικής δραστηριότητας), αποκλείοντας τους φοιτητές, λόγω της έλλειψης απαραίτητου προσωπικού.

Επισημάνθηκαν τα μεγάλα έξοδα αναλώσιμων που καλούνται να πληρώσουν οι φοιτητές (Ιατρικής, Πολιτικών Μηχανικών κ.λπ.), αλλά και η διαρκώς μειούμενη χρηματοδότηση από την πλευρά των κυβερνήσεων, με επιπτώσεις και στα ζητήματα σίτισης, στέγασης κ.ο.κ. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο έγινε αναφορά και σε κατακτήσεις που υπήρξαν έπειτα από κινητοποιήσεις για εξοπλισμό και υλικά, όπως και με τη μη απόλυση των 86 συμβασιούχων εργαζομένων της καθαριότητας.

Από την πλευρά του Συλλόγου Διοικητικού Προσωπικού αναφέρθηκε επιπλέον η ανάγκη ενίσχυσης του Ιδρύματος με μόνιμους υπαλλήλους, αφού με βάση μελέτη προ 10ετίας απαιτούνταν 660 μόνιμοι εργαζόμενοι σε ένα πανεπιστήμιο με 22 Τμήματα και σήμερα υπηρετούν λιγότεροι από 400 για 27. Η τάση μάλιστα είναι για περαιτέρω μείωση, λόγω συνταξιοδοτήσεων και μη πραγματοποίησης νέων προσλήψεων μόνιμων υπαλλήλων, καθώς προσλαμβάνονται μόνο εργαζόμενοι με ελαστικές σχέσεις, συμβάσεις έργου ή ορισμένου χρόνου.