Η απεργία στον Πύργο του Αϊφελ συνεχιζόταν χτες για τρίτη μέρα. Παραδόξως, όμως, δεν ακούσαμε τίποτα στα «δαιμόνια» ελληνικά ΜΜΕ για την «ταλαιπωρία των τουριστών» που «πληρώνουν έναν σκασμό λεφτά» για να ταξιδέψουν στο Παρίσι και μερικοί «ανεγκέφαλοι» τους αποκλείουν από το δημοφιλέστερο σύμβολο της πόλης. Ούτε διαβάσαμε πουθενά κανέναν αφορισμό για τους «αργόσχολους απεργούς» που «εκμεταλλεύονται πανανθρώπινα πολιτιστικά μνημεία για να κάνουν πολιτική» σε βάρος του τουρισμού και της οικονομίας της χώρας. Και, βέβαια, δεν είδαμε καμία στατιστική για το πόσους εργαζόμενους αριθμεί το σωματείο των εργαζομένων στον Πύργο του Αϊφελ και πόσοι απ' αυτούς απεργούν, για να ξέρουμε κι εμείς αν «μια ισχνή μειοψηφία» βάζει «με το έτσι θέλω» λουκέτο στο τουριστικό αξιοθέατο. Ολα αυτά τα ...σκολιανά ακούγονται και με το παραπάνω κάθε φορά που ένα σωματείο τολμήσει να απεργήσει στη χώρα μας. Πόσο μάλλον αν οι εργαζόμενοι έχουν σχέση με τον Τουρισμό! 'Η όταν το εργατικό - λαϊκό κίνημα αξιοποιεί την εμβέλεια τέτοιων πολιτιστικών μνημείων για να διαδώσει τα αγωνιστικά μηνύματα και τις διεκδικήσεις του. Για να απαριθμήσουμε όλα τα παραδείγματα θα χρειάζονταν ολόκληρες σελίδες. Ομως, να που τέτοιες κινητοποιήσεις δεν είναι ελληνική «πατέντα» αλλά γίνονταν, γίνονται και θα γίνονται σε όλο τον κόσμο, εκφράζοντας την αγανάκτηση και τα δίκαια αιτήματα των εργαζομένων. Οσο κι αν χύνουν χολή οι γνωστοί τηλε-δικαστές και ραδιο-ένορκοι της «τάξης και ασφάλειας» στη χώρα μας...