Κέντρισε το ενδιαφέρον των παρευρισκομένων η εκδήλωση που πραγματοποίησε η Τομεακή Οργάνωση Ιωαννίνων του ΚΚΕ την περασμένη Κυριακή στα Γιάννενα, στο ξενοδοχείο «Du Lac», με θέμα «Τα κέρδη τους, η υγεία μας. Με το ΚΚΕ για τις σύγχρονες ανάγκες του λαού».

Κεντρικός ομιλητής στην εκδήλωση ήταν ο γιατρός Γιώργος Σιδέρης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύθυνος του Τμήματος Υγείας της ΚΕ. Πραγματοποιήθηκαν επίσης αποκαλυπτικές εισηγήσεις - παρεμβάσεις για την κατάσταση των δημόσιων υπηρεσιών Υγείας στα Γιάννενα, από τους Χαράλαμπο Παππά, νεφρολόγο, διευθυντή ΕΣΥ, πρόεδρο της Ενωσης Ιατρών Νοσοκομείων Ηπείρου, Δημήτρη Κώτση, παιδίατρο νεογνολόγο, Πάνο Χριστοδούλου, βιοπαθολόγο, ιατρό Δημόσιας Υγείας και Κοινωνικής Ιατρικής, Γιώργο Πρέντζα, νοσηλευτή Ψυχιατρικής κλινικής, μέλος του Γενικού Συμβουλίου της ΠΟΕΔΗΝ, και Παναγιώτη Χούσο, απόφοιτο της Ιατρικής Ιωαννίνων.

Στο ξεκίνημα της ομιλίας του ο Γιώργος Σιδέρης αναφέρθηκε στην τραγική κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στον χώρο της Υγείας στο σύνολο των χωρών της ΕΕ. Επικαλέστηκε την έρευνα του Ευρωπαϊκού Παρατηρητηρίου Συστημάτων και Πολιτικών Υγείας, όπου διαπιστώνεται ότι το 42% των Ευρωπαίων πολιτών δεν μπορούν να καλύψουν τις ιατρικές τους ανάγκες, με βασικούς λόγους το υψηλό κόστος και τη μεγάλη αναμονή. Απέδωσε τα αποτελέσματα αυτά στην υλοποίηση της πολιτικής της ΕΕ στην Υγεία, αναδεικνύοντας ότι η βαθύτερη στόχευση αυτής είναι η υποταγή της Υγείας στα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων.

Αναφέρθηκε στη στρατηγική της ΕΕ για την «παγκόσμια Υγεία», όπου ο στόχος για «αποτελεσματικότερη χρηματοδότηση» σχετίζεται με την πολιτική του κόστους - οφέλους, που σημαίνει εφαρμογή των ελάχιστων μέτρων για την Υγεία και όχι μέτρα που να αντιστοιχούν στην ουσιαστική κάλυψη των λαϊκών αναγκών. «Μια τέτοια "καινοτόμος χρηματοδότηση" είναι και η "κάλυψη" των ανασφάλιστων στην Ελλάδα, που η χρηματοδότησή της δεν γίνεται με κρατικές δαπάνες αλλά "φορτώνεται" μέσω του ΕΟΠΥΥ στους υπόλοιπους», τόνισε.

Αναφερόμενος στην κατεύθυνση της ΕΕ για «συνεπένδυση» του ιδιωτικού τομέα στην Υγεία, τόνισε ότι με την πολιτική των ΣΔΙΤ επιδιώκεται περαιτέρω ανάπτυξη της επιχειρηματικής δράσης τόσο στον δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό επιχειρηματικό τομέα.

Εφερε ως παράδειγμα την πιθανή κάλυψη του κόστους των απογευματινών επί πληρωμή χειρουργείων από το Ταμείο Ανάκαμψης, σχολιάζοντας ότι «δίνονται δεκάδες εκατομμύρια για εδραιωθεί στον λαό η αντίληψη της Υγείας - εμπόρευμα, για να νομιμοποιηθεί το "φακελάκι", αλλά ούτε ένα ευρώ για να ανοίξει έστω μία χειρουργική αίθουσα ή ένα κρεβάτι ανάνηψης, για να προσληφθεί μόνιμο προσωπικό».

Επεσήμανε ότι σε όλη την ΕΕ καταγράφονται οι ίδιες τάσεις στην Υγεία: Μείωση της αναλογίας γιατρών ανά 1.000 κατοίκους και των νοσοκομείων μέσω συγχωνεύσεων, ξεχαρβάλωμα των σχέσεων εργασίας των υγειονομικών με αύξηση της ελαστικής απασχόλησης και της προσωρινής εργασίας, αύξηση των ΣΔΙΤ και της μετατροπής των κρατικών μονάδων Υγείας σε «ανώνυμες εταιρείες» ή Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου, ραγδαία αύξηση των ιδιωτικών δαπανών Υγείας με μοχλό την ιδιωτική ασφάλιση και την επιτάχυνση της διάλυσης των συστημάτων Κοινωνικής Ασφάλισης, παράλληλη μείωση των κρατικών δαπανών και ιδιαίτερα αυτών για την πρόληψη.

Στη συνέχεια ο Γ. Σιδέρης κωδικοποίησε την πολιτική όλων των κυβερνήσεων στην Υγεία: Πρώτος άξονας αυτής της πολιτικής είναι η τάση επέκτασης των ιδιωτικών κλινικών, που είναι εμφανής τα τελευταία χρόνια και στην Ελλάδα. Επεσήμανε την υποστελέχωση και υποχρηματοδότηση στην Υγεία, με μείωση 25% την τελευταία δεκαετία. Στο έδαφος αυτό προχωρά η εμπορευματοποίηση υπηρεσιών του δημόσιου συστήματος Υγείας με πολλούς τρόπους, όπως ανάθεση σε ιδιώτες εργολάβους κρίσιμων δομών, επί δεκαετίες λειτουργία των απογευματινών επί πληρωμή ιατρείων, επέκταση των ΣΔΙΤ κ.λπ.

Βασικός άξονας αυτής της πολιτικής είναι επίσης η διάλυση της ΠΦΥ και η αντικατάστασή της από ένα συνονθύλευμα δομών όπως ιδιωτικά ιατρεία, μεγάλες ιδιωτικές αλυσίδες, ΜΚΟ, πρώην ΙΚΑ, Αγροτικά Ιατρεία κ.ο.κ.

Στον τομέα του Φαρμάκου αναφέρθηκε στη μείωση της κρατικής φαρμακευτικής δαπάνης κατά 63% και στην έκρηξη της συμμετοχής των ασθενών σήμερα, πάνω από 30% μεσοσταθμικά. Για τη διάλυση των δομών Ψυχικής Υγείας αναφέρθηκε στο επικείμενο νομοσχέδιο της κυβέρνησης της ΝΔ, που προωθεί την παράδοση των δομών σε ιδιώτες και ΜΚΟ.

Αλλος άξονας της πολιτικής αυτής είναι η κατάσταση σε ό,τι αφορά την υγεία και ασφάλεια στην εργασία, με τον Γ. Σιδέρη να τονίζει πως τα πάνω από 160 θανατηφόρα εργατικά «ατυχήματα» το 2023 αποτυπώνουν ότι το «κόστος» της ανθρώπινης ζωής, της αναπηρίας ή της φθοράς της υγείας των εργατών δεν χωράει στους πίνακες ισολογισμού των επιχειρηματικών ομίλων.

Για τη σημερινή κατάσταση στην Υγεία, πέραν των ευθυνών των ελληνικών κυβερνήσεων, που υλοποιούν και εξειδικεύουν την πολιτική της ΕΕ, ανέφερε ότι ευθύνες έχουν όλοι οι βουλευτές των αστικών κομμάτων, γιατί όλοι τους ψήφισαν τους πετσοκομμένους προϋπολογισμούς και υπερασπίζονται τη συνύπαρξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, με στόχο τη μετατροπή του δημόσιου συστήματος Υγείας σε «ανώνυμη εταιρεία», για τη μετατροπή της υγείας του λαού σε εμπόρευμα και πεδίο επενδύσεων για λίγους, τόνισε.

Κλείνοντας ο Γ. Σιδέρης κάλεσε τους εργαζόμενους να αντιστοιχήσουν τις διεκδικήσεις τους στην Υγεία με βάση τις σύγχρονες ανάγκες τους, υπογραμμίζοντας ότι για το ΚΚΕ η Υγεία είναι κοινωνικό αγαθό, που πρέπει να παρέχεται αποκλειστικά δωρεάν σε όλους. Τόνισε ότι μόνο η πρόταση του ΚΚΕ για έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης της παραγωγής και της οικονομίας, που θέτει τις λαϊκές ανάγκες στο επίκεντρο, μπορεί να εγγυηθεί την κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης, με προτεραιότητα την πρόληψη, μέσα σε ένα ενιαίο δημόσιο σύστημα Υγείας, με το βάρος στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας και όλες τις δομές στελεχωμένες με όλες τις ειδικότητες. «Με πιο ισχυρό ΚΚΕ και στις ευρωεκλογές και στον δρόμο (...) για την Ελλάδα και την Ευρώπη όπου τα συστήματα Υγείας θα είναι αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν, και η ζωή δεν θα έχει τιμοκατάλογο», κατέληξε.

Μεταξύ των αποκαλυπτικών παρεμβάσεων που ακολούθησαν, ο Χαράλαμπος Παππάς αναφέρθηκε στην «κατάσταση των δημόσιων υπηρεσιών Υγείας στα Γιάννενα σε αριθμούς» και ανάμεσα σε άλλα ανέδειξε ότι στο Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Ιωαννίνων το 36,5% των προβλεπόμενων θέσεων ιατρών ΕΣΥ και το 33% στο ΓΝ «Χατζηκώστα» είναι κενές, με αυξητική τάση τα τελευταία χρόνια.

Ο Δημήτρης Κώτσης στάθηκε στη συνεχή υποβάθμιση της δημόσιας παιδιατρικής περίθαλψης στα Γιάννενα, υπογραμμίζοντας την απουσία συγκροτημένης ομάδας παιδοχειρουργών - παιδοαναισθησιολόγων, που υποχρεώνει τους θεράποντες γιατρούς να διακομίζουν τους μικρούς ασθενείς σε νοσοκομεία της Πάτρας, της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης ακόμα και για μεσαίας βαρύτητας χειρουργεία, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την υγεία τους. Παράλληλα, επείγοντα περιστατικά βαρέων πασχόντων παιδιών και εφήβων 2 με 3 φορές τον μήνα διακομίζονται σε ΜΕΘ Παίδων στην Πάτρα και στη Θεσσαλονίκη, συχνά υπό επισφαλείς συνθήκες.

Ο Πάνος Χριστοδούλου μίλησε για την ανυπαρξία των τομέων της Δημόσιας Υγείας και της Κοινωνικής Ιατρικής στο σύστημα Υγείας, υπογραμμίζοντας ότι το σημερινό αστικό κράτος τα αναθέτει όλα στην ατομική ευθύνη. Ετσι, όπως ανέφερε δεν γίνεται καμία επιδημιολογική επιτήρηση στα Γιάννενα - όπου η οικονομία στηρίζεται στην κτηνοτροφία και την πτηνοτροφία - για βακτήρια όπως της σαλμονέλας, ή για τις επιπτώσεις της αιθαλομίχλης στον τοπικό πληθυσμό.

Ο Γιώργος Πρέντζας συνόψισε τις βαθιά αντιδραστικές τομές στην Ψυχική Υγεία, με στόχο την εμπορευματοποίησή της. Ως παράδειγμα έφερε τη σταδιακή πλήρη συρρίκνωση του Ψυχιατρικού Τομέα του ΓΝ «Χατζηκώστα», σε τέτοιο βαθμό που να μην μπορεί πλέον να εφημερεύει για τα επείγοντα ψυχιατρικά περιστατικά και από τον Αύγουστο να εφημερεύει μόνο η Ψυχιατρική του ΠΓΝΙ. Η συρρίκνωση αυτή ήταν όρος και μέρος ενός ευρύτερου σχεδιασμού, που κατέληξε στη σκανδαλώδη μεταφορά της πρώτης πανελλαδικά Υπηρεσίας Εγκαιρης Παρέμβασης στην Ψύχωση της Ψυχιατρικής Κλινικής του ΠΓΝΙ στην ΑΜΚΕ ΕΠΡΟΨΥΗ.

Τέλος, ο Παναγιώτης Χούσος επεσήμανε ότι οι ανάγκες υγείας των ΑμεΑ δεν χωράνε στην πολυδιαφημισμένη «συμπερίληψη». Εφερε ως παράδειγμα την κατάσταση της Ειδικής Αγωγής, όπου στα Γιάννενα ενώ η Πρόνοια υπολογίζει το ποσοστό των ΑμεΑ στο 11% του γενικού πληθυσμού λειτουργούν μόλις 27 δομές της υπηρεσίας, που εξυπηρετούν περίπου 850 άτομα.