Μόνο ικανοποίηση μπορούν να αισθάνονται οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ, βλέποντας την αμηχανία ορισμένων ορκισμένων εχθρών των εργατικών - λαϊκών αγώνων να προσπαθούν με μεγάλη αμηχανία να υπερασπιστούν τον σχεδιασμό της κυβέρνησης να βάλει λουκέτο στο εργοστάσιο. Ενας από αυτούς είναι ο ιστότοπος «Liberal». Σε άρθρο του με αφορμή το Φόρουμ των Δελφών, φέρνει σε αντιπαράθεση τις προσαρμογές που επιβάλλει στην ελληνική βιομηχανία η ένταση του ανταγωνισμού ΗΠΑ - Κίνας και την «προσκόλληση» των εργαζομένων στο παρελθόν της «αμαρτωλής» - όπως την παρουσιάζει - ΛΑΡΚΟ, η εκκρεμότητα της οποίας ζημιώνει και το Δημόσιο. Αρα, με το μέλλον το σχέδιο ξεπουλήματος και διάλυσης, με το παρελθόν οι εργαζόμενοι που παλεύουν να σώσουν το εργοστάσιο και τις δουλειές τους. Πιάστηκε αδιάβαστος όμως ο αρθρογράφος του «Liberal». Γιατί οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ με τον αγώνα τους δίνουν απάντηση και στους ...σκραπατζήδες επενδυτές που περιμένουν στη γωνία να διαλύσουν το εργοστάσιο. Αναδεικνύουν τις τεράστιες παραγωγικές δυνατότητες της ΛΑΡΚΟ, που στηρίζονται στο έμπειρο εργατικό δυναμικό, στα πλούσια κοιτάσματα νικελίου και τη μεγάλη αξία που έχει αυτό για την παραγωγή μπαταριών στην ηλεκτροκίνηση. Ο λόγος που το εργοστάσιο απαξιώνεται, είναι ότι στη ζυγαριά του κόστους - οφέλους για τον νέο επενδυτή, η διάλυσή του και η πώληση σκραπ προσφέρουν μεγαλύτερο και πιο άμεσο κέρδος από τον εκσυγχρονισμό και την επαναλειτουργία του. Να πάψουν λοιπόν να κουνάνε το δάχτυλο στους εργαζόμενους. Η πολιτική του κέρδους είναι αυτή που τους πετάει στον δρόμο και μαραζώνει την περιοχή, κλείνοντας μια παραγωγική μονάδα που θα μπορούσε να προσφέρει δουλειά σε πολλές επόμενες γενιές.