Μόλις το 13% των συνολικών κοινοτικών επενδύσεων του Γ' Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης (ΚΠΣ), που αφορά την περίοδο 2000 - 2006, έχουν απορροφηθεί σήμερα από την ελληνική κυβέρνηση. Αν, μάλιστα, λάβουμε υπόψη ότι το 7% δόθηκε με την έναρξη των προγραμμάτων, υπό τη μορφή προκαταβολών, τότε προκύπτει ότι μόλις το 6% διατέθηκε από τα κοινοτικά ταμεία προς διάφορα ταμιακά και περιφερειακά έργα. Το κυριότερο πρόβλημα που αναδεικνύεται από τις καθυστερήσεις αυτές, δεν είναι ο κίνδυνος απώλειας των κονδυλίων αυτών --κάτι που αφορά κυρίως τους επιχειρηματίες και τις διάφορες ομάδες επιτήδειων που νέμονται τα ...χρυσοφόρα προγράμματα-- όσο, ότι επιβεβαιώνονται οι πληροφορίες, σύμφωνα με τις οποίες το διευθυντήριο των Βρυξελλών, αξιοποιώντας την κοινοτική γραφειοκρατία παίζει διάφορα πολιτικά παιγνίδια (π.χ. ευρωστρατός) σε βάρος της ελληνικής κυβέρνησης. Η τελευταία μοιάζει σαν αγκιστρωμένο ψάρι που δεν τολμά να καταγγείλει τους ωμούς εκβιασμούς.

Τα στοιχεία των απορροφήσεων δόθηκαν από το ίδιο το υπουργείο Οικονομίας, στη διάρκεια χτεσινής συνέντευξης Τύπου του υφυπουργού Οικονομίας Χρ.Πάχτα. Σύμφωνα με αυτά, την εξαετία 2000 - 2006, η Ελλάδα θα πρέπει να απορροφήσει από τα κοινοτικά ταμεία 21,32 δισ. Ευρώ. Μέχρι σήμερα - μαζί με τις προκαταβολές που αποτελούν το 7% του αρχικού ποσού - έχουν καταβληθεί μόλις 2.78 δισ. Ευρώ ή το 13% του συνολικού ποσού. Αν και στο υπουργείο υποστηρίζουν ότι η απορρόφηση ή μη των κοινοτικών κονδυλίων, είναι θέμα τεχνοκρατικό, στην πράξη έχει αποδειχτεί ότι τα θέματα διευθετούνται μετά από άθλια παζάρια πάνω σε κρίσιμα εθνικά θέματα (κυπριακό, ευρωστρατός κλπ.).

Το άλλο στοιχείο που προκύπτει από το συνέντευξη, είναι οι μεθοδεύσεις της κυβέρνησης, να εξευμενίσει και να αποσπάσει την υποστήριξη συγκεκριμένων μερίδων της αστικής τάξης, ταΐζοντάς τες... Ετσι ο υφυπουργός ανακοίνωσε προκηρύξεις έργων πληροφορικής ύψους 185 δισ. δραχμών, οι οποίες χρονικά τοποθετούνται τους μήνες Ιούνη και Σεπτέμβρη, δηλαδή λίγο πριν τις δημοτικές εκλογές. Πρόκειται για έργα πληροφορικής διασύνδεσης διαφόρων υπηρεσιών του Δημοσίου, καθώς και έργα που αφορούν ιδιωτικές εταιρίες. Πρόκειται για έναν ιδιαίτερα ...ευαίσθητο χώρο, καθώς διεκδικείται από μεγαλοεπιχειρηματίες, όπως ο Σ.Κόκκαλης, ο Χρ.Λαμπράκης κλπ.