Ο σύντροφος Ηλίας «έφυγε» αιφνίδια από τη ζωή, σε ηλικία μόλις 51 χρόνων. Γεννήθηκε στην Πολωνία το 1973 από γονείς πολιτικούς πρόσφυγες. Επαναπατρίστηκε με την οικογένειά του το 1984 και εγκαταστάθηκαν στον Εύοσμο Θεσσαλονίκης. Τελειώνοντας το Λύκειο οργανώθηκε στην ΚΝΕ και αργότερα στο Κόμμα. Υπήρξε ένα από τα πρώτα μέλη της ΚΝΕ στη Θεσσαλονίκη μετά τη διάσπαση και μέλος του Συμβουλίου Περιοχής της ΚΝΕ στα δύσκολα χρόνια της ανασυγκρότησης, όπου με τη σειρά του συνέβαλε στην ιδεολογική συγκρότηση και οικοδόμηση της Οργάνωσης. Διετέλεσε Γραμματέας της ΚΟΒ Ευόσμου και στη συνέχεια ως εργαζόμενος στον κλάδο του Μετάλλου ανέλαβε διάφορες χρεώσεις στην Τομεακή Οργάνωση Βιομηχανίας Κεντρικής Μακεδονίας. Ηταν μέλος του Συνδέσμου Χειριστών Μηχανημάτων Μακεδονίας, ενώ με τη δράση του στον κλάδο του Μετάλλου συνέβαλε στην ίδρυση του κλαδικού Συνδικάτου Μετάλλου Κεντρικής Μακεδονίας. Επίσης, ήταν μέλος του Παραρτήματος Ευόσμου της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ.

«Σήμερα λέμε "αντίο" στον εργάτη και για πάνω από 30 χρόνια κομμουνιστή Ηλία», σημείωσε στον επικήδειο αποχαιρετώντας τον ο Γιάννης Μανουσαρίδης, Γραμματέας της ΚΟΒ Μετάλλου, και συνέχισε: «Σε αυτόν που ήταν εκεί στις 11 το βράδυ, στις πύλες της "Σιδενόρ", της "Πυραμίς", να μοιράζει ανακοινώσεις του σωματείου, να ενημερώσει τους συναδέλφους του κλάδου για την απεργία που έρχεται. Σε αυτόν που ήταν εκεί για να βάλει και αυτός τη σακούλα του στο φορτηγό που θα έφευγε για τους σεισμόπληκτους στην Τουρκία, τους πλημμυροπαθείς στη Θεσσαλία, όπως σε τόσα και άλλα τόσα φορτηγά στο παρελθόν. Σε αυτόν που ήταν εκεί στα συλλαλητήρια καταδίκης των ιμπεριαλιστικών πολέμων, της σφαγής στην Παλαιστίνη και μοιραζόταν μαζί μας ιστορίες από το 1999, στις πύλες του λιμανιού Θεσσαλονίκης, όταν αυτός και οι υπόλοιποι σύντροφοί μας, μπροστά στα ΜΑΤ, ματαίωναν τα σχέδια των Αμερικανών στον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας.

Είχες όμως και μια ακόμα έγνοια, και αγάπη και σεβασμό, γι' αυτήν την τεράστια δρακογενιά των αλύγιστων της ταξικής πάλης, που κράτησαν ψηλά τη σημαία και τα ιδανικά του Κόμματος, τη σημαία του σοσιαλισμού - κομμουνισμού. Γι' αυτό και έψαχνε τα ονόματα των προγόνων του στις τιμητικές πλακέτες που έστηνε το Κόμμα για τον ΔΣΕ. Και τους έβρισκε. "Αυτός ήταν θείος του πατέρα μου", έλεγε περήφανα! Είμαστε σίγουροι, σύντροφε Ηλία, πως αν ο πατέρας σου έστεκε ανάμεσά μας θα ήταν πολύ περήφανος για σένα!

Ετσι λοιπόν στο τέλος - αν και δεν θα το θέλαμε καθόλου - σου λέμε φύγε ήσυχος σύντροφέ μας. Τα πιστεύω και τα ιδανικά μας τα κρατάμε σφιχτά και με τα δυο μας χέρια. Δεν μπορεί κανείς να μας τα πάρει... Καλό σου ταξίδι Λιάκο...».

Σε ανακοίνωσή της η Επιτροπή Περιοχής Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ αποχαιρετά με θλίψη τον σύντροφο Ηλία Βακφάρη και εκφράζει τα θερμά συλλυπητήρια στη μητέρα του Αικατερίνη, στην αδερφή του Ηλέκτρα και τους συντρόφους του.