Οπως ανακοινώθηκε, ο αριθμός των έγκυρων αιτήσεων των παιδιών ανήλθε σε 225.202 και λαμβάνουν vouchers 173.363 παιδιά και ΑμεΑ.

Και μπορεί η κυβέρνηση να έσπευσε να πανηγυρίσει ότι προχώρησε φέτος «σε έξτρα χρηματοδότηση του ήδη αυξημένου προγράμματος» και ότι κάλυψε τις αιτήσεις «με πλήρη φάκελο για τους βρεφονηπιακούς σταθμούς», ωστόσο η πραγματικότητα για μια ακόμα χρονιά την διαψεύδει.

Γιατί μπορεί ο πήχης της κυβερνητικής πολιτικής να μπαίνει στο αν «έγιναν δεκτές οι αιτήσεις για το voucher», μετατρέποντας την Προσχολική Αγωγή σε ...λαχείο για χιλιάδες οικογένειες, όμως η αλήθεια είναι ότι το πρόγραμμα θέτει εξαρχής εισοδηματικά κριτήρια που λειτουργούν ως «κόφτες»: Για παράδειγμα, μια οικογένεια με δύο παιδιά πρέπει να έχει συνολικό οικογενειακό εισόδημα έως 27.000 ευρώ για να μπορέσει να διεκδικήσει το πολυπόθητο «κουπόνι». Τα vouchers χορηγούνται «μέχρι εξαντλήσεως του προϋπολογισμού» του προγράμματος, με αποτέλεσμα κάθε χρόνο δεκάδες χιλιάδες παιδιά να μένουν εκτός, γιατί οι γονείς τους δεν έχουν καν το δικαίωμα να κάνουν αίτηση, αφού η χρηματοδότηση είναι περιορισμένη και υπολείπεται κατά πολύ των σχετικών αναγκών. Ειδικά φέτος, για να καλυφθούν οι αιτήσεις για τους βρεφονηπιακούς είναι χιλιάδες τα παιδιά που μένουν εκτός των Κέντρων Δημιουργικής Απασχόλησης (ΚΔΑΠ).

Αλλά ακόμα και η εξασφάλιση ενός voucher δεν σημαίνει ότι βρέθηκε και η θέση, καθώς είναι δεδομένη η ανεπάρκεια των δημοτικών βρεφονηπιακών σταθμών να καλύψουν τις ανάγκες των παιδιών της αντίστοιχης ηλικίας. Και το πρόβλημα γιγαντώνεται όσον αφορά τα βρεφικά τμήματα (για παιδιά ηλικίας έως 2,5 ετών), αφού οι θέσεις στους περισσότερους δήμους και ειδικά στην περιφέρεια είναι ελάχιστες. Είναι χαρακτηριστικό ότι σύμφωνα με περσινά στοιχεία, ενώ τα παιδιά ηλικίας έως 2,5 ετών ανέρχονται σε 180.000, υπάρχουν μόνο 25.000 θέσεις σε βρεφικούς σταθμούς. Οι θέσεις δηλαδή αρκούν μόνο για το 14% των βρεφών, με αποτέλεσμα πολλοί να είναι οι γονείς που μένουν με το ...κουπόνι στο χέρι.

Ετσι, η ανακοίνωση των οριστικών αποτελεσμάτων σηματοδοτεί την έναρξη ενός ακόμα αγώνα δρόμου για τις λαϊκές οικογένειες, προκειμένου οι γονείς να καταφέρουν να εξασφαλίσουν μια από τις θέσεις. Αλλού ηλεκτρονικές αιτήσεις στα αντίστοιχα τμήματα των δήμων, αλλού ουρές από τα ξημερώματα προκειμένου να μπορέσουν να καταθέσουν τα δικαιολογητικά και να προλάβουν μια θέση...

Στην πράξη οι γονείς, ακόμα κι αν έχουν το voucher, μαθαίνουν στις αρχές Σεπτέμβρη αν το παιδί τους γίνεται δεκτό σε δημοτικό παιδικό σταθμό, και αν δε γίνει δεκτό αρχίζει νέος «Γολγοθάς», αφού πρέπει να απευθυνθούν σε ιδιωτικές δομές, για τις οποίες στην πλειοψηφία των περιπτώσεων μαθαίνουν ότι ...οι θέσεις έκλεισαν ήδη από τον περασμένο Ιούνη!

Να σταματήσει ο αποκλεισμός χιλιάδων παιδιών από τους παιδικούς σταθμούς και τα ΚΔΑΠ, όπως και αυτά των ΑμεΑ, απαιτεί ο δήμος Πατρέων με επιστολή του προέδρου του Κοινωνικού Οργανισμού, Θεόδωρου Τουλγαρίδη.

Ζητώντας από την κυβέρνηση να σταματήσει την πολιτική που ενισχύει την ανταγωνιστικότητα και την ανάπτυξη των επιχειρηματικών ομίλων σε βάρος των δημόσιων και δημοτικών δομών, των νέων ζευγαριών και τελικά των ίδιων των παιδιών, απαιτεί «να χρηματοδοτηθούν οι παιδικοί σταθμοί και οι κοινωνικές δομές των δήμων από τον κρατικό προϋπολογισμό, μόνιμα, με όλα τα απαιτούμενα κονδύλια, ώστε να προγραμματίσουν και να καλύψουν τις ανάγκες όλων των παιδιών. Να αρθούν οι απαγορεύσεις των μόνιμων προσλήψεων, με μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων μέσω των προγραμμάτων».

Υπογραμμίζει ότι σε διαφορετική περίπτωση η κυβέρνηση θα φέρει ακέραιη την ευθύνη για την περαιτέρω συρρίκνωση και το κλείσιμο των δημόσιων - δημοτικών κοινωνικών δομών και τον αποκλεισμό όλο και περισσότερων παιδιών, αφού περισσότερες από 80.000 αιτήσεις πανελλαδικά έμειναν ανικανοποίητες (στην πλειοψηφία τους έχοντας και πλήρη φάκελο) μετά την έκδοση των τελικών αποτελεσμάτων από την Ελληνική Εταιρεία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης για τη χορήγηση του πολυπόθητου voucher.

Ο ίδιος σημειώνει ότι αυτό το πρόγραμμα του ΕΣΠΑ, «που εφαρμόζεται πάνω από δώδεκα χρόνια και σ' αυτόν τον τομέα, αποδείχθηκε λίγο για να καλύψει τις συνεχώς αυξανόμενες ανάγκες των νέων παιδιών και των οικογενειών τους. Γιατί υπακούει στους νόμους της αγοράς, της αυξανόμενης εμπορευματοποίησης της ανάγκης και του δικαιώματος του παιδιού για εκπαίδευση και δημιουργική απασχόληση σε αυτήν την τρυφερή ηλικία».

Παράλληλα τονίζει για τις αιτίες των προβλημάτων: «Η πολιτική των vouchers, που εφαρμόζεται πλατιά από το 2016 και αποτελεί ευρωενωσιακή Οδηγία που έχει υιοθετηθεί από όλες κατά σειρά τις κυβερνήσεις, έχει δυσμενείς συνέπειες και στην ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών στα παιδιά. Κανένας φορέας δεν μπορεί να σχεδιάσει ολοκληρωμένα το περιεχόμενο, τις υποδομές, να προβλέψει το προσωπικό που χρειάζεται ώστε να λειτουργούν ολοκληρωμένα οι δομές Προσχολικής Αγωγής, αφού κανείς δεν ξέρει πόσα παιδιά θα πρέπει να εξυπηρετήσει. Ολα επαφίενται στις λειτουργίες της ελεύθερης αγοράς!

Μάλιστα, πολλά vouchers καταλήγουν να μη χρησιμοποιούνται καθόλου, γιατί δεν υπάρχουν οι ανάλογες - κυρίως βρεφικές - θέσεις, με αποτέλεσμα να υπάρχει επιπλέον μείωση των κονδυλίων του προγράμματος ΕΣΠΑ και οι γονείς να μένουν πραγματικά με το voucher στο χέρι και το παιδί τους στο σπίτι. Αυτό συμβαίνει κάθε χρόνο γιατί λείπει η ανάλογη κρατική μέριμνα δημιουργίας όλων εκείνων των απαραίτητων θέσεων και των κοινωνικών δομών που θα φιλοξενήσουν όλα τα παιδιά, χωρίς αποκλεισμούς και δωρεάν.

Αποδεικνύεται ότι για να πάψει ο αποκλεισμός παιδιών από τις δομές, για να καλυφθούν όλες οι κοινωνικές ανάγκες του παιδιού, για να απαλλαγούν οι νέοι γονείς από την αγωνία και το οικονομικό βάρος, προκειμένου να ικανοποιηθεί το δικαίωμα όλων των παιδιών στην εκπαίδευση και δημιουργική απασχόληση και να σταματήσει η περαιτέρω εμπορευματοποίησή του, πρέπει να καταργηθεί η εξάρτηση των τομέων αυτών από τα προγράμματα ΕΣΠΑ και να υπάρξει αποκλειστικά κρατικός τομέας Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης, εξωσχολικής δημιουργικής απασχόλησης».

Και επισημαίνει για την κατάσταση: «Από την πλευρά μας ως δημοτική αρχή, κάθε χρόνο δημιουργούμε νέες δομές, αναβαθμίζουμε τους παιδικούς σταθμούς αλλά και τις υπόλοιπες δομές που φιλοξενούν παιδιά, με ανάλογο εξοπλισμό αλλά και υποδομές. Αυτές όμως δεν επαρκούν για να καλύψουν όλες τις ανάγκες».