Οι δύο υπουργοί αναμένεται να συζητήσουν το «γενικό πλαίσιο του διαλόγου», τις «πτυχές» του περιλάλητου διεθνούς δικαίου επί του οποίου θα γίνει η συζήτηση (το οποίο διεθνές δίκαιο γίνεται, βέβαια, λάστιχο όποτε είναι να υπηρετηθούν σχέδια ιμπεριαλιστικών ενώσεων τύπου ΝΑΤΟ και του κεφαλαίου), το χρονικό πλαίσιο του διαλόγου, αλλά και το διεθνές δικαστήριο στο οποίο θα παραπεμφθεί η διαφορά εάν διαπιστωθεί ότι οι δύο πλευρές δεν μπορούν να καταλήξουν μόνες τους σε κάποιον συμβιβασμό (Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης ή Διεθνές Δικαστήριο για το Δίκαιο της Θάλασσας, στο Αμβούργο).

Στο επόμενο βήμα και μετά τις επαφές των δύο υπουργών (αλλά και των υφυπουργών Αλεξάνδρας Παπαδοπούλου και Μεμέτ Κεμάλ Μποζάι, που παρακολουθούν την υπόθεση από κοντά), Μητσοτάκης και Ερντογάν θα αποφασίσουν εάν θα δώσουν εντολή οι συζητήσεις να περάσουν στη δεύτερη φάση, οπότε στο τραπέζι θα μπουν συγκεκριμένες πτυχές πιθανής οριοθέτησης και χάρτες, με τη δουλειά να ανατίθεται σε «εμπειρογνώμονες» και διπλωμάτες. Εξάλλου, οι δύο πλευρές θα πρέπει να καταλήξουν και στο περιλάλητο συνυποσχετικό για την παραπομπή των προς επίλυση διαφορών στο όποιο Διεθνές Δικαστήριο.

Η ελληνική κυβέρνηση διατείνεται ότι συζητά (άρα δέχεται να μπει στο συνυποσχετικό ως θέμα προς διευθέτηση) μόνο τον καθορισμό ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας, ωστόσο παραπάνω από δεδομένο είναι πως με τις πλάτες ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ τρέχει «εφ' όλης της ύλης διάλογος», με την Τουρκία να βάζει στο τραπέζι και ζητήματα κυριαρχίας σε μια σειρά από νησιά και νησίδες, την αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του Ανατ. Αιγαίου, τα ζητήματα της μουσουλμανικής μειονότητας κ.λπ. Ολα αυτά με οδηγό την ανάγκη «ΝΑΤΟικής συνοχής» στην περιοχή αλλά και τις «μπίζνες» των δύο αστικών τάξεων. Για παράδειγμα, η στενότερη συνεργασία στον ενεργειακό τομέα, που περιλαμβάνεται στις συζητήσεις για την οικονομία, προϋποθέτει διευθετήσεις σε ζητήματα κυριαρχίας που θέτει η Τουρκία στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο.

Ενδεικτικές άλλωστε είναι και οι πρόσφατες δηλώσεις Ερντογάν ότι ο Φιντάν θα έρθει στην Ελλάδα προκειμένου «να συζητήσουμε όλα αυτά τα θέματα με βάση την ολιστική μας προσέγγιση σχετικά με το Αιγαίο», αλλά και οι κυβερνητικές «διαρροές» και «αρνήσεις» που αφήνουν ορθάνοιχτη την πόρτα για «επώδυνες» διευθετήσεις, με βάση και τις προηγούμενες σχετικές συμφωνίες ΝΑΤΟικής κοπής.

Στο μεταξύ, σήμερα τα ξημερώματα (ώρα Ελλάδας) αναμενόταν να ξεκινήσει στη Νέα Υόρκη το άτυπο δείπνο Χριστοδουλίδη - Τατάρ, όπου κάλεσε ο γγ του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτέρες, για να εξεταστεί αν υπάρχουν προϋποθέσεις για επανέναρξη των συνομιλιών που σταμάτησαν τον Ιούλη του 2017 μετά τις διαπραγματεύσεις στο Κραν Μοντανά της Ελβετίας.

Ο Κύπριος Πρόεδρος, Νίκος Χριστοδουλίδης, από την πλευρά του δήλωσε «μετά βεβαιότητας ότι (εγώ) πηγαίνω για να πράξω ό,τι είναι δυνατόν και να υπάρξει θετικό αποτέλεσμα. Και για μας θετικό αποτέλεσμα δεν μπορεί να είναι τίποτε άλλο από την επανέναρξη των συνομιλιών, ουσιαστικών συνομιλιών (...) Γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά τους στόχους μας και είμαστε έτοιμοι να αρχίσουμε τις συνομιλίες. Μόνο αν καθίσουμε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων θα μπορούμε με περισσότερη σιγουριά να δούμε και τις προοπτικές για επίλυση του Κυπριακού. Για εμάς η παρούσα κατάσταση πραγμάτων δεν μπορεί να αποτελεί τη λύση του Κυπριακού». Σημείωσε ακόμα ότι η πρωτοβουλία Γκουτέρες λήφθηκε «εν μέσω δύο πολέμων», κάτι για το οποίο - όπως υποστήριξε - «δεν υπάρχει πιο ισχυρή ένδειξη της πολιτικής του βούλησης, της δέσμευσής του για να υπάρξει πρόοδος στο Κυπριακό».

Από τη δική του πλευρά, ο ηγέτης του ψευδοκράτους, Ερσίν Τατάρ, επανέλαβε προχτές ότι «όταν ικανοποιηθεί η κυριαρχία (σ.σ. το αίτημά μας για κυριαρχία), τότε θα μπορέσει να ξεκινήσει η διαδικασία των διαπραγματεύσεων. Η κυριαρχική ισότητά μας πρέπει να καταγραφεί». Θα επιμείνει, εξήγησε, στην ανάγκη να αποκατασταθούν οι απευθείας πτήσεις και το εμπόριο προς την αυτοαποκαλούμενη «Τουρκική Δημοκρατία Βόρειας Κύπρου» και ότι πρέπει να αρθούν «τα ξεπερασμένα εμπάργκο, οι απομονώσεις και τα εμπόδια που έχουν επιβληθεί άδικα στο εμπόριο, στον αθλητισμό, στη μουσική και τις διακρατικές διαπραγματεύσεις, προκειμένου να επιβεβαιωθεί η κυριαρχία μας».

Πριν μεταβεί στη Νέα Υόρκη, ο Νίκος Χριστοδουλίδης βρέθηκε στο Λονδίνο, μετά από επίσημη πρόσκληση του Βρετανού πρωθυπουργού, Κιρ Στάρμερ, «σε μια ιδιαίτερη συγκυρία», όπως ανέφερε, με φόντο και τον κρίσιμο ρόλο που έχουν αναλάβει οι βρετανικές βάσεις στην Κύπρο για την «αναχαίτιση της ιρανικής απειλής» στη Μέση Ανατολή, όπου ο κίνδυνος ευρύτερης ανάφλεξης φουντώνει διαρκώς.

Ο Χριστοδουλίδης είπε ότι Λευκωσία και Λονδίνο «έχουμε πολύ καλές διμερείς σχέσεις στα θέματα ασφάλειας, υπάρχει συνεργασία ανάμεσα στις δύο χώρες», για την οποία «συμφωνήσαμε ότι πρέπει να διευρυνθεί και σε πολλούς άλλους τομείς», αφού «υπάρχουν πολλές προοπτικές, τις οποίες θα πρέπει να αναπτύξουμε στις διμερείς μας σχέσεις». Εξέφρασε ευγνωμοσύνη επειδή «η Βρετανία ήταν η πρώτη χώρα, θέλω να το πω δημόσια, που πίστεψε στην κυπριακή πρωτοβουλία του ανθρωπιστικού διαδρόμου», ενώ προσκάλεσε τον Στάρμερ να επισκεφτεί επίσημα την Κύπρο, θυμίζοντας ότι τελευταία επίσκεψη Βρετανού πρωθυπουργού έγινε στην Κύπρο το 1993.

Από τη μεριά του, ο Στάρμερ, σύμφωνα με ανακοίνωση της Ντάουνινγκ Στριτ, αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στην «ισχυρή συνεργασία της Κύπρου σε θέματα άμυνας και ασφάλειας», ενώ μίλησε για την ανάγκη «αποκλιμάκωσης που έχει ζωτική σημασία στην περιοχή» αλλά και για μια «αξιόπιστη, πολιτική λύση ως δρόμο προς τα εμπρός». Για την δε «ευρύτερη σχέση μεταξύ του Ηνωμένου Βασιλείου και της Κύπρου, οι ηγέτες συμφώνησαν να εμβαθύνουν τους δεσμούς σε όλα τα επίπεδα για την προώθηση της ευημερίας και την αντιμετώπιση κοινών προκλήσεων», αναφέρεται. Ειδικότερα εξετάστηκε η διμερής συνεργασία σε εμπόριο, μετανάστευση και Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, «τομείς στους οποίους οι δύο χώρες μπορούσαν να κάνουν περισσότερα μαζί, όπως συμφώνησαν οι ηγέτες».