Η μέση τιμή διαμορφώνεται στα 139,78 ευρώ/ΜWh, υψηλότερη κατά 54% από τη μέση τιμή του Οκτώβρη, οπότε κυμάνθηκε στα 91,51 ευρώ/MWh. Με βάση τις χονδρεμπορικές τιμές, όπως διαμορφώνονται το πρώτο 15ήμερο, προκύπτει ότι η μέση τιμή στα τιμολόγια Δεκέμβρη που θα ανακοινώσουν οι πάροχοι ίσως ξεπεράσει τα 0,20 ευρώ/kWh, τιμή - ρεκόρ καθώς οι υψηλότερες τιμές που καταγράφηκαν το καλοκαίρι δεν ξεπερνούσαν τα 0,18 ευρώ/kWh.

Στην πραγματικότητα, είτε με καύσωνα είτε με κρύο είτε με αέρα είτε με άπνοια, τα ηλεκτροσόκ που παθαίνουν τα λαϊκά νοικοκυριά από τους φουσκωμένους λογαριασμούς διαδέχονται το ένα το άλλο. Ανεξάρτητα μάλιστα από το ποσοστό με το οποίο συμμετέχουν στο ενεργειακό μείγμα οι ΑΠΕ, οι οποίες διαφημίζεται ότι παράγουν τάχα φτηνότερο ρεύμα.

Εξάλλου, την Παρασκευή, αναμένεται να γίνει συνάντηση του υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Θόδωρου Σκυλακάκη, με κοινοτικό κλιμάκιο στην Αθήνα με θέμα τη λήψη μέτρων. Κάτι που έτσι κι αλλιώς έχει γίνει και στο παρελθόν χωρίς βέβαια κανένα αποτέλεσμα, παρά μόνο γενναίες χρηματοδοτήσεις προς τους ομίλους της Ενέργειας. Ο,τι και να κάνουν πάντως, οι ...θεματοφύλακες της «πράσινης μετάβασης» δεν μπορούν άλλο να συγκαλύψουν την εγκληματική στρατηγική της ΕΕ για την «απελευθέρωση της αγοράς Ενέργειας». Πολιτική που υλοποίησαν και υλοποιούν οι κυβερνήσεις ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ με ιδιαίτερη ένταση τα τελευταία 20 χρόνια.

Στο πλαίσιο αυτής της στρατηγικής η Ενέργεια - εμπόρευμα είναι χρηματιστηριακό προϊόν, όπου στη διαμόρφωση των τιμών επιδρούν πολλοί παράγοντες (οικονομικοί, γεωπολιτικοί), με τον λογαριασμό να καταλήγει πάντα στον λαό. Μόνοι κερδισμένοι είναι οι ενεργειακοί όμιλοι (παραγωγοί ή/και πάροχοι), που απογειώνουν τα κέρδη τους, αλλά και οι ΑΠΕτζήδες, που έχουν εξασφαλίσει εγγυημένες τιμές από «ειδικούς λογαριασμούς», τους οποίους πληρώνουν από την τσέπη τους τα νοικοκυριά, είτε η «πράσινη» Ενέργεια καταλήξει στο δίκτυο είτε όχι.

Ο μύθος της Ελλάδας - ενεργειακού κόμβου, που θα εξασφάλιζε τάχα φτηνότερη Ενέργεια στον λαό, καταρρέει σαν χάρτινος πύργος. ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και λοιποί δεν αποκλίνουν ρούπι από αυτήν τη στρατηγική και οι προτάσεις τους για την ακρίβεια στο ρεύμα έχουν τα ίδια «προαπαιτούμενα» με την πολιτική της κυβέρνησης: Να διασφαλίζεται η κερδοφορία των ομίλων, να δημιουργείται χώρος για «πράσινες» επενδύσεις, να προχωράνε η «απελευθέρωση» και η «συνδεσιμότητα» των δικτύων, να λειτουργεί απρόσκοπτα η καπιταλιστική αγορά του ηλεκτρικού ρεύματος, να θωρακίζεται η δημοσιονομική σταθερότητα σε βάρος των αναγκών του λαού.