Περίεργα πράγματα συμβαίνουν όταν η τόσο λαλίστατη Κωνσταντοπούλου (δεν) μιλάει για τις πολεμικές δαπάνες και την εμπλοκή.

Πρώτον, μιλάει ελάχιστα και το ίδιο συνέβη και την περασμένη Τετάρτη. Ισως βέβαια επειδή, όπως έλεγε, αυτά δεν είναι (!!)«θέματα που καίνε τους πολίτες». Τους πολίτες μάλλον πρέπει να τους καίει πώς θα βάλουν πλάτη για να σταθεροποιηθούν οι αστικοί θεσμοί και το κράτος που παλαντζάρουν, να εξυγιανθούν, ή τι έκανε η ίδια ως πρόεδρος της Βουλής επί ΣΥΡΙΖΑ, σε μια εναγώνια προσπάθειά της να πείσει ότι δεν φέρει ευθύνη για τα μνημόνια, τον «Στρατηγικό Διάλογο» με τις ΗΠΑ και όλα τα υπόλοιπα.

Δεύτερο... τα κάνει όλα αόρατα: Κάνει τις ΗΠΑ - το ΝΑΤΟ και την ΕΕ αόρατους. Χιλιάδες λέξεις, αλλά ούτε μία για αυτούς. Κάνει τους ανταγωνισμούς του κεφαλαίου, τα συμφέροντα της αστικής τάξης για τα οποία η κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα βάζουν την Ελλάδα στο ναρκοπέδιο της εμπλοκής και των εξοπλισμών, αόρατους... Κάνει το αστικό ταξικό κράτος αόρατο... Αφού το πρόβλημα είναι το «γενικό ξεπούλημα από πλασιέ της δημόσιας περιουσίας και της πατρίδας μας» που «δεν μπορούν να εγγυηθούν την εθνική κυριαρχία». Με αγωνίες παρόμοιες με αυτές των ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, ότι δεν αρκούν οι εξοπλισμοί αλλά χρειάζεται και η στράτευση και ενσωμάτωση του λαού, γιατί «η άμυνα, η πατρίδα και η υπεράσπισή της προϋποθέτει πρώτα απ' όλα λαό περήφανο, πολίτες ευτυχισμένους, προϋποθέτει φρόνημα στις ψυχές των ανθρώπων και όχι μια κοινωνία εξαθλιωμένη, απομονωμένη, περιθωριοποιημένη, όπως τη θέλετε εσείς». Ολα αυτά θυμίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ του 2015, που ήθελε τον «λαό όρθιο» για να στηρίξει την «περήφανη» διαπραγμάτευσή του με την «τρόικα», η οποία θυμίζουμε έφερε το 3ο μνημόνιο!

Στη θέση όλων αυτών που «εξαφανίζονται», απομένει η γενική καταγγελία κάποιων (;;) «βιομηχάνων όπλων» γενικώς μερικών «αδιαφανών» εξοπλιστικών δαπανών και γενικώς το «χρήμα», για τα οποία προτείνει... εξεταστικές επιτροπές για να διορθωθούν τα κακώς κείμενα του συστήματος.

Ποια λοιπόν λύση;

Ταξίδι με «χρονοκάψουλα» και επιστροφή 200 χρόνια πριν, στο 1821, στην περίοδο των αστικών επαναστάσεων και σε κάποιον υποτιθέμενο «προοδευτικό» και «δημοκρατικό» καπιταλισμό. Βέβαια το ημερολόγιο δεν γράφει 1821, ούτε 1843 τότε που στα αστικά Συντάγματα «οι πρόγονοί μας περιέλαβαν η ισότητα, η ισότητα όλων των ανθρώπων». Σήμερα έχουμε 2025: Αυτό που έχει αποδειχθεί αυτά τα 200 χρόνια είναι ότι η «ισότητα» στον καπιταλισμό δεν εξασφαλίζεται με συνταγματικές νομικές ρυθμίσεις, σε ένα σύστημα που γεννά και αναπαράγει διαρκώς την ανισότητα, στην εποχή του ιμπεριαλισμού, που σαπίζει έχοντας να «δώσει» μόνο πολέμους, προσφυγιά, κρίσεις. Τα αγνοεί όλα αυτά η Κωνσταντοπούλου; Δεν νομίζουμε, όμως απλώς επιβεβαιώνει τον ρόλο της ως κόμμα του συστήματος, φτάνοντας μάλιστα στο σημείο λίγο - πολύ να μας πει ότι ο ελληνικός λαός πήρε τα όπλα υπό την καθοδήγηση του ΕΑΜ για να υπερασπιστεί τη... σταθερότητα του σάπιου συστήματός τους.

Και τι να σημαίνει άραγε μέσα σε αυτό το πλαίσιο ότι «η πατρίδα είναι εγγεγραμμένη στο Σύνταγμά μας»;

Γιατί για παράδειγμα στο αστικό τους Σύνταγμα - πέρα από όλες τις κενές περιεχομένου διακηρύξεις - είναι γραμμένα και τα άρθρα 27 και 28, που επιτρέπουν την παραμονή και διέλευση ξένων στρατευμάτων από τη χώρα, αλλά και την εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας στα πλαίσια της συμμετοχής της αστικής τάξης στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις.

Το αστικό Σύνταγμα καθιερώνει την υπεράσπιση της εκμετάλλευσης «ανθρώπου από άνθρωπο» στο όνομα της υπεράσπισης της ιδιοκτησίας.

Στο αστικό Σύνταγμα υπάρχουν και όλες οι «πόρτες» και τα «παράθυρα» με βάση τα οποία σε «έκτακτες» καταστάσεις ενεργοποιούνται οι μηχανισμοί για το τσάκισμα του λαού, «υπογράφονται οι διαταγές της επιστράτευσης» για τους πολέμους του κεφαλαίου.

Τι να σημαίνουν άραγε μέσα σε αυτό το πλαίσιο οι επικλήσεις της ότι «ο σεβασμός στο Σύνταγμα και τους νόμους (...) αποτελεί θεμελιώδη υποχρέωση όλων των Ελλήνων» όπως σημειώνεται στο τελευταίο άρθρο του;

Τίποτα άλλο παρά την υποταγή του λαού στο κεφάλαιο και το αστικό κράτος, με μπόλικη από «άχνη» ζάχαρη... «ελευθερίας».