Ζωή καθημερινά μέσα στην ανασφάλεια. Αυτό χαρακτηρίζει μια ακόμη περιοχή της Αττικής όπου παρατηρείται η εγκληματική κατάσταση βιομηχανίες, ακόμη και εταιρείες με επικίνδυνα χημικά να βρίσκονται μεσοτοιχία με κατοικίες, με τους ανθρώπους στην κυριολεξία να αγωνιούν να μην καούν ζωντανοί σε μια φωτιά, όπως αυτές που έχουν γίνει πλέον πολύ συχνές σε κατοικημένες περιοχές. `Η να μην μπορούν να ξεμυτίσουν από την αυλή τους σε δρόμους χωρίς πεζοδρόμια, λόγω της διέλευσης φορτηγών διαφόρων τύπων.

Πρόκειται για την περιοχή Περιβόλια, στη δημοτική ενότητα Ταύρου του δήμου Ταύρου - Μοσχάτου, που γειτονεύει με την Εθνική Οδό και την Πειραιώς, και έχει γεμίσει από αποθήκες, βιομηχανίες, βιοτεχνίες και πάρκινγκ. Ο «Ριζοσπάστης» βρέθηκε εκεί για να καταγράψει την απαράδεκτη κατάσταση, που επαναλαμβάνεται σε πολλές περιοχές του Λεκανοπεδίου και στην οποία αποτυπώνεται η άναρχη ανάπτυξη, δόμηση και χρήση γης, στο σύστημα που όλα τα κινεί το κέρδος.

Στο «οδοιπορικό του τρόμου» μας συνόδευσαν η Στέλλα Βαλαβάνη, η Πόπη Βαγιάνη και ο Θανάσης Κούστας, όλοι τους δημοτικοί σύμβουλοι με τη «Λαϊκή Συσπείρωση» στον συγκεκριμένο δήμο, που επανειλημμένα έχει αναδείξει στο Δημοτικό Συμβούλιο και στην Περιφέρεια την άκρως επικίνδυνη κατάσταση, απαιτώντας να παρθούν μέτρα, πριν να είναι αργά.

Ξεκινώντας την αυτοψία συναντάμε την κυρία Βιργινία Λαγογιάννη, στην οδό Ηρας και Αττάλου, μόνιμο κάτοικο της περιοχής από το 1956, όταν μικρό παιδάκι έπαιζε στην περιοχή που ήταν γεμάτη περιβόλια, από όπου έχει κρατήσει και το όνομά της. Οπως μας λέει, «η ζωή έχει γίνει αφόρητη καθώς από τον στενό δρόμο της οδού Ηρας, χωρίς πεζοδρόμιο, περνάνε καθημερινά εκατοντάδες φορτηγά, που στην κυριολεξία "ξυρίζουν" το μπαλκόνι μου».

Ακόμα και το σήμα στη γωνιά του σπιτιού της, για όριο τονάζ 5 τόνων, είναι κενό γράμμα, αφού από το σημείο αυτό διέρχονται έως και μεγάλα φορτηγά με κοντέινερ από και προς την COSCO, αφού κόβουν δρόμο για να βγουν στην οδό Ταύρου και από εκεί να προσεγγίσουν πιο εύκολα τον γειτονικό Ρέντη, μέσω του ρέματος Προφήτη Δανιήλ. Εκεί μάλιστα έχει κλείσει και μια γέφυρα, που διαλύθηκε από το βάρος των φορτηγών.

Παντού σε όλη την περιοχή βλέπει κανείς διάσπαρτες κάθε λογής βιομηχανίες και αποθήκες ακόμα και με επικίνδυνα χημικά υλικά, όπως στην οδό Διός, ή πολλές μεταφορικές σε γύρω δρόμους.

Οπως μας λέει η κ. Βιργινία, «αυτή η κατάσταση είναι τουλάχιστον από τη δεκαετία του '70 και συνεχώς επιδεινώνεται. Δόθηκαν άδειες για εντός σχεδίου δόμηση γενικής κατοικίας και στη συνέχεια επικράτησε η πλήρης ασυδοσία. Με ένα νομοθετικό πλαίσιο "λάστιχο" ο καθένας έκανε ό,τι ήθελε».

Ετσι τα τελευταία χρόνια έχουν συμβεί δύο πολύ σοβαρά περιστατικά και έχει κινδυνέψει όλη η περιοχή. Το πιο σοβαρό, τον Οκτώβρη του 2023, όταν πήρε φωτιά το εργοστάσιο ανακύκλωσης «ΔΟΥΑΝΙΣ» που βρίσκεται κυριολεκτικά ανάμεσα στις αυλές των σπιτιών.

Οπως μας κατήγγειλαν η κ. Βιργινία και άλλοι κάτοικοι, υπήρξε μεγάλη δυσκολία στην κατάσβεσή της, αφού τα πυροσβεστικά οχήματα δυσκολεύονταν να προσεγγίσουν στα στενά δρομάκια και μόνο χάρη στην υπεράνθρωπη προσπάθεια των πυροσβεστών αποφεύχθηκαν τα χειρότερα. Σήμερα η συγκεκριμένη επιχείρηση εξακολουθεί να λειτουργεί στον ίδιο χώρο, αποτελώντας «ωρολογιακή βόμβα» και είναι άγνωστο αν έχουν παρθεί κάποια επιπρόσθετα μέτρα για να μην ξανασυμβεί το κακό.

Το τελευταίο περιστατικό συνέβη στις 20 Μάρτη 2025 σε υπαίθριο πάρκινγκ δίπλα στο ρέμα του Προφήτη Δανιήλ, που ήταν γεμάτο με υλικά και σκουπίδια. Το τοξικό νέφος της φωτιάς έπνιξε όλη την περιοχή στον Ταύρο και το Μοσχάτο - Ρέντη.

Οπως υπογράμμιζε τότε σε ανακοίνωσή της η «Λαϊκή Συσπείρωση», «αναδείχτηκε ξανά η απουσία κρατικού ελέγχου που αφήνει πρακτικά ασύδοτες τις επιχειρήσεις να λειτουργούν χωρίς τα αναγκαία μέτρα πρόληψης, οδηγώντας σε εργατικά "ατυχήματα" που εγκυμονούν τον κίνδυνο ενός βιομηχανικού ατυχήματος μεγάλης έκτασης με άμεσες και μακροπρόθεσμες συνέπειες στους εργαζόμενους, στους κατοίκους και το περιβάλλον».

Σημείωνε ακόμα: «Πέραν των άμεσων κινδύνων για την ίδια τη ζωή των εργαζομένων και των κατοίκων της περιοχής, τέτοιου είδους ατυχήματα που σχετίζονται με την έκλυση επικίνδυνων ουσιών, μπορεί να έχουν πολύ σοβαρές επιπτώσεις που δεν φαίνονται άμεσα, όπως οι συνέπειες από την έκθεση των ανθρώπων σε καρκινογόνες ουσίες, που περνούν και στην τροφική αλυσίδα.

Το νέο ατύχημα φέρνει επιπλέον στο προσκήνιο την εγκληματική πολιτική χρήσεων γης, που οδηγεί σε ανεξέλεγκτη γειτνίαση βιομηχανικών εγκαταστάσεων με κατοικημένες περιοχές, χωρίς αποστάσεις ασφαλείας, χωρίς την ύπαρξη των αναγκαίων οδών διαφυγής».

Σημειωτέον ότι στην περιοχή έχει πάρκινγκ μέχρι και η Περιφέρεια Αττικής για τα οχήματά της, στη γωνία Ηρας και Ταύρου υπάρχει επιχείρηση με κάρβουνα, ενώ, όπως διαπιστώσαμε, πολλά είναι τα ακαθάριστα οικόπεδα, δημοτικά και ιδιωτικά, όπου τα χόρτα φτάνουν το ένα μέτρο. Με την ξηρασία το καλοκαίρι, θα είναι ...πρώτης τάξης προσάναμμα ακόμα και για τυχαίο γεγονός. Μέσα σε όλο αυτό το αλαλούμ, είδαμε και στην οδό Ηβης μια παιδική χαρά, εν πολλοίς εγκαταλελειμμένη, όπου έτσι και αλλιώς οι γονείς δυσκολεύονται να πάνε τα παιδιά τους μέσα στο καυσαέριο και τη μόλυνση.

Οι κάτοικοι της περιοχής έχουν συγκροτήσει Επιτροπή Αγώνα και έχουν κάνει διαβήματα σε δήμο και Περιφέρεια, ενώ το ΚΚΕ έχει φέρει το ζήτημα στη Βουλή. Κυβέρνηση και αρμόδιοι φορείς δεν παίρνουν κανένα ουσιαστικό μέτρο και η κατάσταση διαιωνίζεται μέχρι την επόμενη καταστροφή.

Ακριβώς δίπλα σε όλες αυτές τις επικίνδυνες εγκαταστάσεις είναι το ΕΠΑΛ και το 2ο Δημοτικό Ταύρου. Είναι δε χαρακτηριστικό ότι στο 2ο Δημοτικό Σχολείο Ταύρου επί της λεωφόρου Ειρήνης καθημερινά οι γονείς και τα παιδιά αντιμετωπίζουν την έντονη κίνηση με τα εκατοντάδες φορτηγά, ενώ η άλλη είσοδος του σχολείου από την πλευρά της εκκλησίας του Εσταυρωμένου είναι κλειστή, γιατί το καμπαναριό της εκκλησίας έχει διαπιστωμένα στατικά προβλήματα. Αντί όμως να αντιμετωπιστούν, έχουν τοποθετηθεί κορδέλες για να απαγορεύεται η διέλευση από το σημείο. Βέβαια και την ώρα που βρεθήκαμε εκεί, υπήρχαν νέοι από το ΕΠΑΛ που περνούσαν δίπλα από τις κορδέλες.

Αυτό που αναδεικνύουν οι κάτοικοι με τον αγώνα τους και τη στήριξη της «Λαϊκής Συσπείρωσης» είναι «η απουσία ολοκληρωμένου σχεδίου έκτακτης ανάγκης για την περίπτωση ενός ατυχήματος, που θα πρέπει να διασφαλίζει την άμεση και ασφαλή εκκένωση των εγκαταστάσεων, την προστασία εργαζομένων, την προστασία του πληθυσμού από έκθεση σε επικίνδυνες, καρκινογόνες χημικές ουσίες». Ανάμεσα σε άλλα απαιτούν:

- Να παρθούν τώρα όλα τα απαραίτητα μέτρα πρόληψης και προστασίας στα εργοστάσια και άλλες επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην περιοχή.

- Η τήρησή τους να ελέγχεται συστηματικά από τους αρμόδιους φορείς του κράτους, που πρέπει να στελεχωθούν με μόνιμο προσωπικό.

- Να συγκροτηθεί τώρα ολοκληρωμένο σχέδιο για την πρόληψη και την αντιμετώπιση ενός πιθανού Βιομηχανικού Ατυχήματος Μεγάλης Εκτασης στην ευρύτερη περιοχή και σε όλη την Αττική και ειδικά εκεί που υπάρχει βιομηχανική δραστηριότητα.

Ταυτόχρονα, αναδεικνύεται ως κατεπείγον ζήτημα να εκπονηθεί ένα σχέδιο απομάκρυνσης όλων αυτών των επικίνδυνων εγκαταστάσεων, των μεταφορικών εταιρειών και αποθηκών που είναι δραστηριότητες ιδιαίτερης όχλησης για τους κατοίκους και να γίνει μια πραγματική ανάπλαση με ελεύθερους χώρους πρασίνου και αναψυχής για τους κατοίκους.