- Είναι ζωή
αυτή που ζω
έτσι που μ' έχουνε
σαν «ζω»,
έτσι που μ' έχουν
σαν μουλάρι
να κουβαλώ
όλα τα βάρη;
* * *
- Σωστά τα λες,
φτωχέ, αλλά,
μόνο η γκρίνια
δε φελά,
έτσι μονάχα
με μουρμούρα
δε θα ελαφρώσει
η καμπούρα...
* * *
- Τι μου προτείνεις
δηλαδή,
ποια είν' η λύση,
το «κλειδί»
τι πρέπει τάχατες
να πράξω
τη μαύρη μοίρα μου
ν' αλλάξω;
* * *
- Σπάσε αμέσως
το λουρί,
δεν περιμένουν
οι καιροί,
και πιάσε αμέσως
την παντιέρα
αν θες να δεις
μιαν άσπρη μέρα!